عبدالله بن عامر بن کریز: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن عامر بن کریز در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن عامر بن کریز در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
عبدالله بن عامر بن کریز پسردایی [[عثمان]] بود. [[عثمان]] او را به [[حکومت بصره]] و [[خراسان]] گماشت. از سران [[فتنه‌انگیز]] و [[پیمان‌شکن]] در حادثۀ [[جمل]] بود. پس از [[جنگ جمل]] به [[معاویه]] پیوست و داماد او شد. از ثروت‌اندوزان بزرگ بود. در دوران [[خلافت]] [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} از توطئه‌گران بر ضدّ [[امام]] به شمار می‌رفت. در سال ۵۹ [[هجری]] در [[مکّه]] درگذشت.<ref>مروج الذهب ج۲ ص۳۶۶</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۸۰.</ref>
عبدالله بن عامر بن کریز پسردایی [[عثمان]] بود. [[عثمان]] او را به [[حکومت بصره]] و [[خراسان]] گماشت. از سران [[فتنه‌انگیز]] و [[پیمان‌شکن]] در حادثۀ [[جمل]] بود. پس از [[جنگ جمل]] به [[معاویه]] پیوست و داماد او شد. از ثروت‌اندوزان بزرگ بود. در دوران [[خلافت]] [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} از توطئه‌گران بر ضدّ [[امام]] به شمار می‌رفت. در سال ۵۹ [[هجری]] در [[مکّه]] درگذشت.<ref>مروج الذهب ج۲ ص۳۶۶</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۸۰.</ref>
 
==عبدالله بن عامر==
عبدالله بن عامر بن کُریز، پسردایی [[عثمان]] بود<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۶۴.</ref>. عامر بن کریز بن ربیعة بن حبیب بن عبد شمس، از طرف مادر با [[بنی‌هاشم]] نسبت داشت و مادرش [[بیضاء]] دختر [[عبدالمطلب]] بود. [[أروی]]، مادر عثمان، [[خواهر]] عامر بود<ref>ابن ماکولا، الاکمال، ج۷، ص۱۶۷.</ref>. عامر پسرعمه [[رسول اکرم]]{{صل}} بود<ref>ذهبی، شمس الدین، سیر أعلام النبلاء، تحقیق مأمون صاغرجی و محمد نعیم العرقسوسی، ج۳، ص۱۸.</ref>. عثمان، عبدالله بن عامر را به [[حکومت بصره]] و [[خراسان]] [[منصوب]] نمود و ۲۴ سال داشت که برای [[استانداری بصره]] رفت. پس از [[جنگ جمل]] [[فرار]] کرد و به [[شام]] رفت و [[معاویه]] دخترش [[هند]] را به همسری وی درآورد<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۶۴ و ۵۳۶؛ ابن ماکولا، الاکمال، ج۷، ص۱۶۷؛ ذهبی، شمس الدین، سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۱۸.</ref>. عبدالله بن عامر، همان کسی است که [[طلحه]] و [[زبیر]] را برای رفتن به [[بصره]] فراخواند.
عبدالله بن عامر، [[ثروت]] زیادی در [[جنگ‌ها]] و [[فتوحات]] به دست آورده بود و [[املاک]] و مزارع زیادی در [[عراق]] و شام و [[حجاز]] فراهم آورد. هزاران [[غلام]] و برده برای او کار می‌کردند؛ به طوری که یک [[قدرت]] [[مالی]] در آن ایام به شمار می‌رفت. [[عزالدین ابن اثیر جزری]] نوشته است: او منازل زیادی در بصره خریداری کرد و آنها را تبدیل به [[بازار]] و مراکز [[تجاری]] نمود. وی نخستین فردی است که در بصره، [[لباس]] خز در بر کرد<ref>ابن هلال ثقفی، الغارات، ترجمه عزیز الله عطاردی، ص۴۷۰.</ref>.
پس از [[تصدی]] [[خلافت]] توسط علی{{ع}} و اعزام [[عثمان بن حنیف]] به عنوان [[والی بصره]]، عبدالله بن عامر از بصره به [[مکه]] گریخت و یک میلیون درهم و صد شتر و چیزهای دیگری در [[اختیار]] [[ناکثین]] گذاشت و [[وعده]] کمک دارودسته‌اش را به آنان داد<ref>مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۳۶۶.</ref>؛ از این‌رو، او یکی از مهره‌های اصلی غائله [[جمل]] محسوب می‌شود. وی در سال ۵۹ [[قمری]] در [[مکه]] درگذشت<ref>مستوفی، حمد الله، تاریخ گزیده، ص۲۳۵.</ref>.<ref>[[علی ملکی میانجی|ملکی میانجی، علی]]، [[ناکثین (مقاله)| مقاله «ناکثین»]]، [[دانشنامه امام علی ج۹ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۹]] ص ۹۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[عثمان بن عفان]] (عمه‌زاده)
* [[عثمان بن عفان]] (عمه‌زاده)
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
خط ۱۲: خط ۱۶:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:1368107.jpg|22px]] [[علی ملکی میانجی|ملکی میانجی، علی]]، [[ناکثین (مقاله)| مقاله «ناکثین»]]، [[دانشنامه امام علی ج۹ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۹''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{صحابه}}


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:عبدالله بن عامر بن کریز]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:دشمنان اهل بیت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۴

مقدمه

عبدالله بن عامر بن کریز پسردایی عثمان بود. عثمان او را به حکومت بصره و خراسان گماشت. از سران فتنه‌انگیز و پیمان‌شکن در حادثۀ جمل بود. پس از جنگ جمل به معاویه پیوست و داماد او شد. از ثروت‌اندوزان بزرگ بود. در دوران خلافت حضرت علی (ع) از توطئه‌گران بر ضدّ امام به شمار می‌رفت. در سال ۵۹ هجری در مکّه درگذشت.[۱][۲]

عبدالله بن عامر

عبدالله بن عامر بن کُریز، پسردایی عثمان بود[۳]. عامر بن کریز بن ربیعة بن حبیب بن عبد شمس، از طرف مادر با بنی‌هاشم نسبت داشت و مادرش بیضاء دختر عبدالمطلب بود. أروی، مادر عثمان، خواهر عامر بود[۴]. عامر پسرعمه رسول اکرم(ص) بود[۵]. عثمان، عبدالله بن عامر را به حکومت بصره و خراسان منصوب نمود و ۲۴ سال داشت که برای استانداری بصره رفت. پس از جنگ جمل فرار کرد و به شام رفت و معاویه دخترش هند را به همسری وی درآورد[۶]. عبدالله بن عامر، همان کسی است که طلحه و زبیر را برای رفتن به بصره فراخواند. عبدالله بن عامر، ثروت زیادی در جنگ‌ها و فتوحات به دست آورده بود و املاک و مزارع زیادی در عراق و شام و حجاز فراهم آورد. هزاران غلام و برده برای او کار می‌کردند؛ به طوری که یک قدرت مالی در آن ایام به شمار می‌رفت. عزالدین ابن اثیر جزری نوشته است: او منازل زیادی در بصره خریداری کرد و آنها را تبدیل به بازار و مراکز تجاری نمود. وی نخستین فردی است که در بصره، لباس خز در بر کرد[۷]. پس از تصدی خلافت توسط علی(ع) و اعزام عثمان بن حنیف به عنوان والی بصره، عبدالله بن عامر از بصره به مکه گریخت و یک میلیون درهم و صد شتر و چیزهای دیگری در اختیار ناکثین گذاشت و وعده کمک دارودسته‌اش را به آنان داد[۸]؛ از این‌رو، او یکی از مهره‌های اصلی غائله جمل محسوب می‌شود. وی در سال ۵۹ قمری در مکه درگذشت[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. مروج الذهب ج۲ ص۳۶۶
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۸۰.
  3. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۶۴.
  4. ابن ماکولا، الاکمال، ج۷، ص۱۶۷.
  5. ذهبی، شمس الدین، سیر أعلام النبلاء، تحقیق مأمون صاغرجی و محمد نعیم العرقسوسی، ج۳، ص۱۸.
  6. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۶۴ و ۵۳۶؛ ابن ماکولا، الاکمال، ج۷، ص۱۶۷؛ ذهبی، شمس الدین، سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۱۸.
  7. ابن هلال ثقفی، الغارات، ترجمه عزیز الله عطاردی، ص۴۷۰.
  8. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۳۶۶.
  9. مستوفی، حمد الله، تاریخ گزیده، ص۲۳۵.
  10. ملکی میانجی، علی، مقاله «ناکثین»، دانشنامه امام علی ج۹ ص ۹۶.