رمز جاودانگی عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = عاشورا
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رمز جاودانگی عاشورا در حدیث]] - [[رمز جاودانگی عاشورا در کلام اسلامی]] - [[رمز جاودانگی عاشورا در معارف و سیره حسینی]]</div>
| عنوان مدخل =
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[رمز جاودانگی عاشورا (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
هیچ حادثه ای به [[جاودانگی]] و ماندگاری “کربلا” نمی‌رسد و در این حدّ، در ذهن‌ها و زندگی‌ها زنده نیست و اینگونه فراگیر زمان‌ها و مکان‌ها و [[انسان‌ها]] نگشته است و موج آن مثل [[عاشورا]] همیشه متلاطم نمانده است. رمز آن در چند مسأله نهفته است، از جمله:
هیچ حادثه ای به [[جاودانگی]] و ماندگاری “کربلا” نمی‌رسد و در این حدّ، در ذهن‌ها و زندگی‌ها زنده نیست و اینگونه فراگیر زمان‌ها و مکان‌ها و [[انسان‌ها]] نگشته است و موج آن مثل [[عاشورا]] همیشه متلاطم نمانده است. رمز آن در چند مسأله نهفته است، از جمله:
#خدایی بودن آن: حرکت [[حسین]]{{ع}}، [[جهاد]] و شهادتش، [[انگیزه]] و محرّکش همه و همه برای [[خدا]] بود و هر چه که “لله” باشد، رنگ جاودانه می‌گیرد. [[نور]] [[خدا]] [[خاموشی]] ندارد و [[جهاد]] برای [[حق]]، همواره امتداد می‌یابد. [[قیام]] برای [[خدا]] فراموش نمی‌شود و نورش خاموش نمی‌گردد؛ چون که رنگش خدایی و نورش [[الهی]] است.
# خدایی بودن آن: حرکت حسین{{ع}}، [[جهاد]] و شهادتش، انگیزه و محرّکش همه و همه برای [[خدا]] بود و هر چه که “لله” باشد، رنگ [[جاودانه]] می‌گیرد. نور خدا [[خاموشی]] ندارد و [[جهاد]] برای [[حق]]، همواره امتداد می‌یابد. قیام برای خدا فراموش نمی‌شود و نورش خاموش نمی‌گردد؛ چون که رنگش خدایی و نورش [[الهی]] است.
#افشاگری‌های [[اسرای اهل بیت]]: هر انقلابی، یک بازو می‌خواهد و یک زبان، [[خون]] و [[پیام]]، عمل و [[تبلیغات]]. خطابه‌های [[زینب]] و [[سجاد]]{{ع}} و سخنان بازماندگان [[کربلا]] در دوران [[اسارت]]، نقش مهمّی در [[افشاگری]] چهرۀ [[دشمن]] و خنثی کردن [[تبلیغات]] دروغین [[امویان]] و [[آگاهی]] [[مردم]] از ماهیت [[قیام]] و [[شخصیّت]] [[سید الشهدا]] و [[شهیدان]] [[عاشورا]] داشت و سبب شد [[امویان]] نتوانند پرده بر جنایات خویش بکشند و آن حادثه را از یادها ببرند.
# افشاگری‌های [[اسرای اهل بیت]]: هر انقلابی، یک بازو می‌خواهد و یک زبان، [[خون]] و [[پیام]]، عمل و [[تبلیغات]]. خطابه‌های [[زینب]] و [[سجاد]]{{ع}} و سخنان بازماندگان [[کربلا]] در دوران [[اسارت]]، نقش مهمّی در افشاگری چهرۀ [[دشمن]] و خنثی کردن تبلیغات [[دروغین]] [[امویان]] و [[آگاهی]] [[مردم]] از ماهیت [[قیام]] و [[شخصیّت]] [[سید الشهدا]] و [[شهیدان]] عاشورا داشت و سبب شد امویان نتوانند پرده بر جنایات خویش بکشند و آن حادثه را از یادها ببرند.
#احیاگری‌های “ذکر”: در تعلیمات [[ائمّه]]، تأکید فراوان شده که برای [[امام حسین]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] [[گریه]] کنند، [[نوحه]] بخوانند، [[شعر]] بسرایند، [[عزاداری]] کنند، [[زیارت]] روند، بر [[تربت امام حسین]] [[سجده]] کنند. اینها همه سبب شده که [[مکتب]] [[عاشورا]] و [[حادثۀ کربلا]] و [[مظلومیّت]] [[امام حسین]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]]، بصورت زنده و جاوید و فراگیر باقی بماند. نقش “یاد”، “بکاء”، “زیارت”، “شعر”و “مرثیه” در جاودانه ساختن [[عاشورا]] مهم است<ref>در این زمینه ر.ک: مقالۀ «سنّت احیاگری»، جواد محدّثی (چشمۀ خورشید، ج۱، مجموعه مقالات کنگرۀ امام خمینی و فرهنگ عاشورا).</ref>.
# احیاگری‌های “ذکر”: در تعلیمات [[ائمّه]]، تأکید فراوان شده که برای [[امام حسین]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] [[گریه]] کنند، [[نوحه]] بخوانند، [[شعر]] بسرایند، [[عزاداری]] کنند، [[زیارت]] روند، بر تربت امام حسین [[سجده]] کنند. اینها همه سبب شده که مکتب عاشورا و [[حادثۀ کربلا]] و مظلومیّت امام حسین{{ع}} و شهدای کربلا، به‌صورت زنده و جاوید و فراگیر باقی بماند. نقش “یاد”، “بکاء”، “زیارت”، “شعر”و “مرثیه” در جاودانه ساختن عاشورا مهم است<ref>در این زمینه ر. ک: مقالۀ «سنّت احیاگری»، جواد محدّثی (چشمۀ خورشید، ج۱، مجموعه مقالات کنگرۀ امام خمینی و فرهنگ عاشورا).</ref>.
#کیفیّت حادثه: نفس حوادث [[عاشورا]] و اوج فداکاری‌ها و [[اخلاص]] [[یاران امام]] و اوج [[خشونت]] و بی‌رحمی [[سپاه کوفه]] نسبت به [[سید الشهدا]] و [[غربت]] و [[مظلومیّت]] و [[عطش]] در اوج خود، همه و همه این حادثۀ بی‌نظیر را ماندگار ساخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۰۱.</ref>.
# کیفیّت حادثه: نفس حوادث عاشورا و اوج فداکاری‌ها و [[اخلاص]] یاران امام و اوج [[خشونت]] و بی‌رحمی سپاه کوفه نسبت به سید الشهدا و غربت و مظلومیّت و [[عطش]] در اوج خود، همه و همه این حادثۀ بی‌نظیر را ماندگار ساخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۰۱.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۱: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:رمز جاودانگی عاشورا]]
[[رده:عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۸

مقدمه

هیچ حادثه ای به جاودانگی و ماندگاری “کربلا” نمی‌رسد و در این حدّ، در ذهن‌ها و زندگی‌ها زنده نیست و اینگونه فراگیر زمان‌ها و مکان‌ها و انسان‌ها نگشته است و موج آن مثل عاشورا همیشه متلاطم نمانده است. رمز آن در چند مسأله نهفته است، از جمله:

  1. خدایی بودن آن: حرکت حسین(ع)، جهاد و شهادتش، انگیزه و محرّکش همه و همه برای خدا بود و هر چه که “لله” باشد، رنگ جاودانه می‌گیرد. نور خدا خاموشی ندارد و جهاد برای حق، همواره امتداد می‌یابد. قیام برای خدا فراموش نمی‌شود و نورش خاموش نمی‌گردد؛ چون که رنگش خدایی و نورش الهی است.
  2. افشاگری‌های اسرای اهل بیت: هر انقلابی، یک بازو می‌خواهد و یک زبان، خون و پیام، عمل و تبلیغات. خطابه‌های زینب و سجاد(ع) و سخنان بازماندگان کربلا در دوران اسارت، نقش مهمّی در افشاگری چهرۀ دشمن و خنثی کردن تبلیغات دروغین امویان و آگاهی مردم از ماهیت قیام و شخصیّت سید الشهدا و شهیدان عاشورا داشت و سبب شد امویان نتوانند پرده بر جنایات خویش بکشند و آن حادثه را از یادها ببرند.
  3. احیاگری‌های “ذکر”: در تعلیمات ائمّه، تأکید فراوان شده که برای امام حسین(ع) و شهدای کربلا گریه کنند، نوحه بخوانند، شعر بسرایند، عزاداری کنند، زیارت روند، بر تربت امام حسین سجده کنند. اینها همه سبب شده که مکتب عاشورا و حادثۀ کربلا و مظلومیّت امام حسین(ع) و شهدای کربلا، به‌صورت زنده و جاوید و فراگیر باقی بماند. نقش “یاد”، “بکاء”، “زیارت”، “شعر”و “مرثیه” در جاودانه ساختن عاشورا مهم است[۱].
  4. کیفیّت حادثه: نفس حوادث عاشورا و اوج فداکاری‌ها و اخلاص یاران امام و اوج خشونت و بی‌رحمی سپاه کوفه نسبت به سید الشهدا و غربت و مظلومیّت و عطش در اوج خود، همه و همه این حادثۀ بی‌نظیر را ماندگار ساخته است[۲].

منابع

پانویس

  1. در این زمینه ر. ک: مقالۀ «سنّت احیاگری»، جواد محدّثی (چشمۀ خورشید، ج۱، مجموعه مقالات کنگرۀ امام خمینی و فرهنگ عاشورا).
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۲۰۱.