الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (اصلاح)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[وجوب و ضرورت عقلی انتظار چیست؟ (پرسش)|وجوب و ضرورت عقلی انتظار چیست؟]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[خواندن دعای عهد چه برکاتی دارد؟ (پرسش)|خواندن دعای عهد چه برکاتی دارد؟]]'''</big></div>


<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
پرونده:Pic434.jpg|95px|''[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد]]''
پرونده:639225282.jpg|95px|''[[محسن قرائتی|قرائتی]]''
پرونده:11103489.jpg|''[[مهدی نیلی‌پور|نیلی‌پور]]''
پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
پرونده:1368264.jpg|''[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد]]''
پرونده:152003.jpg|''[[محمود اباذری|اباذری]]''
پرونده:13681078.jpg|''[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای]]''
{{پایان}}
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


*بر اساس استدلال‌های [[عقلی]] می‌‌توان ثابت کرد، [[انتظار]] برای [[ظهور امام زمان]]{{ع}} ضروری و [[واجب]] است. در ذیل به برخی از این استدلال‌ها اشاره می‌‌شود:
*از دعاهای مشهور که [[خواندن]] آن در [[دوران غیبت حضرت مهدی]]{{ع}}‏ مورد سفارش قرار گرفته [[دعای عهد]] است. در این [[دعا]] [[زندگی]] [[مهدوی]] ترسیم شده است. این [[دعا]]، در بردارندۀ [[درود]] ویژه از طرف خوانندۀ [[دعا]] و نیز از سوی تمام مردان و [[زنان]] با [[ایمان]] ـ در [[شرق]] و [[غرب]] [[جهان]] و خشکی و دریا و از [[پدر]] و [[مادر]] و [[فرزند]] خوانندۀ [[دعا]] ـ به پیشگاه [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} است. پس از آن، [[عهد]] و [[پیمان]] و [[بیعت]] با آن [[حضرت]] را تجدید می‏‌کند و [[پایداری]] بر این [[پیمان]] را تا [[روز قیامت]] اظهار می‌‏دارد. آنگاه از [[خداوند]] می‏‌خواهد اگر [[مرگ]] وی فرابرسد، در حالی که [[امام زمان]]{{ع}} [[ظهور]] نکرده باشد، [[پس از ظهور]]، او را از [[قبر]] آورده و به [[یاری]] آن [[حضرت]] [[سعادتمند]] کند. بعد از آن، درخواست [[دیدار]] [[امام]]{{ع}} با عبارت ظریفی [[بیان]] شده است و [[دعا]] برای تعجیل [[ظهور]] و [[فرج]] و برپایی [[حکومت]] [[راستین]] و سامان یافتن [[جهان]] و زنده شدن حقایق [[دین]] و اهل [[ایمان]]، پایان‏‌بخش این دعای [[شریف]] است.
#'''[[نقض غرض]]''': از دیدگاه [[عقل]]، [[نظام حاکم بر هستی]]، نظامی حکیمانه و احسن و با رویکردی روشن و مطلوب است و اگر این [[نظام]] به [[هدف غایی]] خود که همان روشن بودن [[آینده]] براساس [[هدف آفرینش]] است نرسد لازمه‌اش [[اعتقاد]] به این مطلب است که [[نظام آفرینش]] بازیچه‌ای بیش نیست، در اینجاست که [[انتظار]] از نگاه منطقی خودش را نشان می‌‌دهد. به عبارتی [[انسان]] اگر بخواهد دچار چنین نقضی نسبت به [[هدف آفرینش]] نشود باید [[منتظر]] روزی باشد که این [[نظام]] حکیمانه به تمامه در عالم اجرایی شود زیرا [[انتظار]] نکشیدن برای آن روز  نقض این [[هدف]] [[مقدس]] است و [[نقض غرض]] از نظر [[عقلی]] مردود است، زیرا [[انسان]] موجودی است دارای [[نعمت]] [[عقل]] و [[شعور]] و هیچ وقت نباید کارهایی که [[مانع]] از رسیدن به [[هدف]] افرینش می‌‌شود از جمله [[منتظر]] نبودن برای تحقق [[نظام]] حکیمانه از او سر بزند.  
*این [[دعا]]، دارای آثار و [[برکات]] فراوانی در [[دنیا]] و [[آخرت]] است، مهم‌ترین آنها عبارتند از:
# '''[[انتظار]] مقدمه [[حکومت عدل]]''': چون [[حُسن عدل]]، امری [[عقلی]] است، باید مقدمۀ فراهم شدنش که همان [[انتظار]] برای [[عدالت]] است هم امری [[عقلی]] باشد.
#[[ثواب]] کسانی را خواهد داشت که در [[زمان ظهور]] در [[خدمت]] [[امام]]{{ع}} هستند؛
#'''نبود [[انتظار]] موجب [[یأس]] و [[ناامیدی]]''': عدم وجود [[امید]] و [[انتظار]] مضرّات و مفاسدی در ابعاد فردی و [[اجتماعی]] به دنبال دارد.
#باعث [[ثبات]] و کمال [[محبت]] و [[اخلاص]] و [[ایمان]] شخص می‌‌شود؛
#موجب توجه خاص و نظر [[رحمت]] کامل آن [[حضرت]] به [[بنده]] می‌‌شود.


<div class="readmoreButton">[[وجوب و ضرورت عقلی انتظار چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
 
<div class="readmoreButton">[[خواندن دعای عهد چه برکاتی دارد؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۶

  1. ثواب کسانی را خواهد داشت که در زمان ظهور در خدمت امام(ع) هستند؛
  2. باعث ثبات و کمال محبت و اخلاص و ایمان شخص می‌‌شود؛
  3. موجب توجه خاص و نظر رحمت کامل آن حضرت به بنده می‌‌شود.