فرآیند آگاهی شیعیان از علم غیب امامان (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
خط ۳۲: خط ۳۲:


==چکیده مقاله==
==چکیده مقاله==
*نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: « یکی از فرهنگ‌های زمان جاهلی این بودکه علم و ارتباط با غیب را منحصر به جن یا ملک می‌دانستند، این مسئله باعث شد تادر آغاز پیامبری [[پیامبر|حضرت محمد]]{{صل}}، این که به پیامبر [[وحی]] می‌شود و ایشان با حقائق غیبی در ارتباط هستند باعدم پذیرش از سوی مردم مواجه شود و یا حتی ایشان را متهم به جادوگری و کهانت می‌کردند. و [[پیامبر|پیامبر اکرم]]{{صل}} همیشه با این سؤال مواجه بودند که چرا ملک نیستند و اینکه چرا خداوند ملکی را بر مردم نفرستاده است؟ تا اینکه در اثر کثرت آیات و معجزات، نبوت ایشان پذیرفته شد و در نتیجه، آگاهى از غیب ـ در نظر جامعه ـ به [[پیامبر]]{{صل}} منحصر شد. البته این عدم پذیرش به دوران حضور [[پیامبر]]{{صل}} در [[مکه]] محدود نشده و در دوران حضور ایشان در [[مدینه]] نیز وجود برخی سؤالات از سوی اطرافیان و اصحاب نبوی حکایت از تردید برخی مسلمانان در موردارتباط [[پیامبر]]{{صل}} با [[غیب]] دارد. اگرچه بسیارى از این تردیدها ناشى از بی‌ایمانى است، اما ابراز علنى آنها در میان جمع و یا در محضر [[پیامبر|رسول‌الله]]{{صل}} نشان دهنده مساعد بودن زمینه‌هاى فکرى و فرهنگى این انکارها و اعجاب‌هااست ».
*نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «یکی از [[فرهنگ‌های زمان جاهلی]] این بود که [[علم]] و [[ارتباط با غیب]] را منحصر به [[جن]] یا [[ملک]] می‌دانستند، این مسئله باعث شد تادر آغاز [[پیامبری حضرت محمد]]{{صل}}، اینکه به [[پیامبر]] [[وحی]] می‌شود و ایشان با [[حقائق غیبی]] در ارتباط هستند باعدم پذیرش از سوی [[مردم]] مواجه شود و یا حتی ایشان را متهم به [[جادوگری]] و [[کهانت]] می‌کردند. و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} همیشه با این سؤال مواجه بودند که چرا ملک نیستند و اینکه چرا [[خداوند]] ملکی را بر مردم نفرستاده است؟ تا اینکه در اثر کثرت [[آیات]] و [[معجزات]]، [[نبوت]] ایشان پذیرفته شد و در نتیجه، [[آگاهی از غیب]] - در نظر [[جامعه]] - به پیامبر{{صل}} منحصر شد. البته این عدم پذیرش به [[دوران حضور پیامبر در مکه]] محدود نشده و در [[دوران حضور پیامبر در مدینه|دوران حضور ایشان در مدینه]] نیز وجود برخی سؤالات از سوی اطرافیان و [[اصحاب نبوی]] حکایت از تردید برخی [[مسلمانان]] در مورد [[ارتباط پیامبر با غیب]] دارد. اگرچه بسیاری از این [[تردیدها]] ناشی از [[بی‌ایمانی]] است، اما ابراز علنی آنها در میان جمع و یا در محضر [[رسول‌الله]]{{صل}} نشان دهنده مساعد بودن زمینه‌های [[فکری]] و [[فرهنگی]] این انکارها و اعجاب‌هااست».


*نویسنده در ادامه چکیده می‌نویسد: « این زمینة فکرى و اجتماعى، موجب شد که پس از رحلت [[پیامبر]]{{صل}}، پذیرش موضوع اتصال [[امام]] به [[وحى]] و اطلاع وى از غیب با مشکلاتى جدى روبه‌رو باشد. بعد از رحلت [[پیامبر|پیامبر اکرم]]{{صل}} به دلیل [[ختم نبوت]]، تلقى عمومى این بود که ارتباط با وحى به صورت کلى قطع شده است. در مراحل اولیه بعد از [[پیامبر]]{{صل}} تلقى جامعه از جانشینى و وصایت، بیشتر در عرصه سیاسى، تفسیر و فهم می‌شد و به شئون علمى خلیفه و وصى، چندان توجه نمی‌شد. البته منظور این نیست که [[پیامبر]]{{صل}} یا آیات قرآن به این مهم اشاره نکرده بودند؛ بلکه توجه جامعه به این ابعاد از شخصیت خلیفة [[پیامبر]]{{صل}} جلب نشده بود.
*نویسنده در ادامه چکیده می‌نویسد: «این زمینه فکری و [[اجتماعی]]، موجب شد که پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}}، پذیرش موضوع [[اتصال امام به وحی]] و اطلاع وی از غیب با مشکلاتی جدی روبه‌رو باشد. بعد از [[رحلت پیامبر اکرم]]{{صل}} به دلیل [[ختم نبوت]]، تلقی عمومی این بود که [[ارتباط با وحی]] به صورت کلی قطع شده است. در مراحل اولیه بعد از پیامبر{{صل}} تلقی جامعه از [[جانشینی]] و [[وصایت]]، بیشتر در عرصه [[سیاسی]]، [[تفسیر]] و [[فهم]] می‌شد و به [[شئون علمی خلیفه]] و [[شئون علمی وصی|وصی]]، چندان توجه نمی‌شد. البته منظور این نیست که پیامبر{{صل}} یا [[آیات قرآن]] به این مهم اشاره نکرده بودند؛ بلکه توجه جامعه به این ابعاد از [[شخصیت]] [[خلیفه پیامبر]]{{صل}} جلب نشده بود.


در چنین فضایى، مردم نه از جهالت خلفاى ساختگى دچار تعجب می‌شدند و نه حتى براى خلیفة حق، بهرة خاصى از علم را قائل بودند. این مسئله درزمان [[ائمه]]{{عم}} نیز باعث شد که [[ائمه]]{{عم}} براى روشنگرى شیعیان و آشنایى آنان با مقامات علمى خود،متذکر به مقولة تحدیث بشوند».<ref name=p1>[http://toraath.com/index.php?name=Sections&req=viewarticle&artid=215&page=1 وبگاه تراث]</ref>
در چنین فضایی، [[مردم]] نه از [[جهالت]] [[خلفای ساختگی]] دچار [[تعجب]] می‌شدند و نه حتی برای [[خلیفه حق]]، بهره خاصی از [[علم]] را قائل بودند. این مسئله درزمان [[ائمه]]{{عم}} نیز باعث شد که ائمه{{عم}} برای [[روشنگری]] [[شیعیان]] و آشنایی آنان با [[مقامات علمی]] خود، متذکر به مقوله [[تحدیث]] بشوند».<ref name=p1>[http://toraath.com/index.php?name=Sections&req=viewarticle&artid=215&page=1 وبگاه تراث]</ref>


== فهرست مقاله ==
== فهرست مقاله ==

نسخهٔ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۹

فرآیند آگاهی شیعیان از علم غیب امامان(ع)
زبانفارسی
نویسندهسید عبدالحمید ابطحی
موضوععلم، علم غیب
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه امامت‌پژوهی
وابسته بهبنیاد فرهنگی اهل‌بیت (ع)
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۹۰
شماره۲
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

فرآیند آگاهی شیعیان از علم غیب امامان(ع) عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی شناخت شیعیان از علم غیب ائمه (ع) می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۰ صفحه‌ای به قلم سید عبدالحمید ابطحی نگاشته شده و در فصلنامه امامت‌پژوهی (شماره ۲ تابستان ۱۳۹۰) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

در چنین فضایی، مردم نه از جهالت خلفای ساختگی دچار تعجب می‌شدند و نه حتی برای خلیفه حق، بهره خاصی از علم را قائل بودند. این مسئله درزمان ائمه(ع) نیز باعث شد که ائمه(ع) برای روشنگری شیعیان و آشنایی آنان با مقامات علمی خود، متذکر به مقوله تحدیث بشوند».[۲]

فهرست مقاله

در باره پدیدآورنده

سید عبدالحمید ابطحی (پدیدآورنده)

دکتر سید عبدالحمید ابطحی (متولد ۱۳۴۵ ش، تهران)، تحصیلات حوزوی خود را در سطوح عالی پیگیری کرد. وی رشته فلسفه دین را در مقطع دکتری به اتمام رساند. آموزش و مشاوره فارغ‌التحصیلان و همکاری در راه‌اندازی بنیاد امامت قم از جمله فعالیت‌های وی است.[۳]

او تا کنون بیش از ۸ مقاله به رشته تحریر درآورده است. «چالش بنی‌الحسن با انگاره علم ائمه (ع) در نیمه اول قرن دوم»، «جایگاه امام علی (ع) در نشر علوم دین در مراکز علمی جامعه اسلامی قرن اول»، «عقلانیت معرفت از دیدگاه علم شناسی پوپر» و «‌واقع‌گرایی‌ غیر جزمی‌ در فلسفة‌ انتقادی‌ پوپر» برخی از این آثار است.[۴]

جستارهای وابسته

پانویس

دریافت متن مقاله

پیوند به بیرون