هدایت به امر در حدیث

این مدخل از زیرشاخه‌های هدایت است. "هدایت به امر الهی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

هدایت به امر در قرآن - هدایت به امر در حدیث - هدایت به امر در کلام اسلامی - هدایت به امر در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل هدایت به امر الهی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• روایات بسیاری بر ضرورت وجود امام برای هدایت خلق وارد شده است؛ از جمله:
• امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود: "مثل آل محمّد(ص) مثل ستارگان است. هرگاه ستاره‌ای غروب کند، ستاره دیگری طلوع خواهد کرد".
• امام صادق(ع) فرمود: "امام از سوی خدا و رسول معرّفی گردید تا حجّت بر خلق خدا باشد. به برکت وجود امام میان بندگان و عالم معنی ارتباط برقرار می‌شود و فیض حق در جریان است. جز به ولایت امام اعمال بندگان خدا پذیرفته نیست. خداوند پس از آنکه بندگان را آفرید، آنها را سرگردان و به حال خود رها نمی‌سازد تا آنکه راه تقوی را به ایشان بنمایاند و حجّت حق را بر آنان تمام کند".
• امام باقر(ع) فرمود: "به خدا سوگند! از هنگامی که خداوند روح آدم را قبض کرد و او را به سرای ابدی برد، هیچ‌گاه زمین را خالی از امام نگذاشته است. امام راهنمای خلق به سوی حقّ و محبّت بر بندگان خدا است. در آینده نیز جهان بی‌وجود امام برقرار نخواهد ماند تا هم‌چنان محبّت بر بندگان خدا تمام باشد".
• ابو خالد کابلی می‌گوید تفسیر آیه: فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا را از امام پنجم، امام باقر(ع) پرسیدم، فرمود: "سوگند به خدا! آن نور امام است، درخشش نور امام در قلوب مؤمنان از نور خورشید افزون‌تر است. وجود امام مایه روشنی دل‌های اهل ایمان است؛ خداوند از تابش نور امام به قلب کسانی که اراده کند، جلوگیری می‌نماید و در نتیجه دل‌های آنان به تیرگی می‌گراید".

منابع

• محمدی، رضا، امام‌شناسی ۵

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: