اذن دخول در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = اذن دخول
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  = اذن دخول
| مداخل مرتبط = [[اذن دخول در قرآن]] - [[اذن دخول در حدیث]] - [[اذن دخول در کلام اسلامی]] - [[اذن دخول در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط = [[اذن دخول در معارف و سیره حسینی]]
| پرسش مرتبط  = اذن دخول (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* [[اذن]] ورود، هم در [[آداب]] [[معاشرت]] [[اسلامی]] است، که [[انسان]] سر زده و بی [[اذن]] و اجازه وارد منزل و اتاق کسی نشود و قبلا اعلام کند، که به این، [[استیذان]] و استیناس هم می‌گویند و در [[آیات]] ۲۶ الی ۲۸ [[سوره نور]] {{متن قرآن|الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ* فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فِيهَا أَحَدًا فَلا تَدْخُلُوهَا حَتَّى يُؤْذَنَ لَكُمْ وَإِن قِيلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكَى لَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ}}، مطرح شده است، و هم در [[آداب زیارت]] [[حرم‌های مطهر]] [[پیامبر]] و [[ائمه]] و بقاع متبرکه، آمده است که به‌عنوان [[رعایت ادب]] نسبت به [[حریم]] [[اولیای خدا]]، متن خاص اذن دخول در آستانه ورود به [[حرم]]، خوانده شود. در متن اذن دخول به [[حرم]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} آمده است: {{متن حدیث| اللَّهُمَّ انی وَقَفْتَ علی بَابُ بیت مِنْ بیوت نبیک وَ آلِ نبیک . . . باذن االله وَ أَذِّنْ رَسُولِهِ وَ أَذِّنْ خُلَفَائِهِ وَ اذنکم صَلَوَاتُ اللَّهِ علیکم اجمعین ادْخُلْ هَذَا البیت}}<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۴.</ref>.
[[اذن]] ورود، هم در [[آداب]] [[معاشرت]] [[اسلامی]] است، که [[انسان]] سر زده و بی [[اذن]] و اجازه وارد منزل و اتاق کسی نشود و قبلا اعلام کند، که به این، [[استیذان]] و استیناس هم می‌گویند و در [[آیات]] ۲۶ الی ۲۸ [[سوره نور]] {{متن قرآن|الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ* فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فِيهَا أَحَدًا فَلا تَدْخُلُوهَا حَتَّى يُؤْذَنَ لَكُمْ وَإِن قِيلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكَى لَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ}}، مطرح شده است، و هم در [[آداب زیارت]] حرم‌های مطهر [[پیامبر]] و [[ائمه]] و بقاع متبرکه، آمده است که به‌عنوان [[رعایت ادب]] نسبت به حریم [[اولیای خدا]]، متن خاص اذن دخول در آستانه ورود به [[حرم]]، خوانده شود. در متن اذن دخول به [[حرم]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} آمده است: {{متن حدیث| اللَّهُمَّ انی وَقَفْتَ علی بَابُ بیت مِنْ بیوت نبیک وَ آلِ نبیک . . . باذن االله وَ أَذِّنْ رَسُولِهِ وَ أَذِّنْ خُلَفَائِهِ وَ اذنکم صَلَوَاتُ اللَّهِ علیکم اجمعین ادْخُلْ هَذَا البیت}}<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۹: خط ۱۹:
{{زیارت}}
{{زیارت}}


[[رده:اذن دخول در معارف و سیره حسینی]]
[[رده:آداب زیارت]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸

مقدمه

اذن ورود، هم در آداب معاشرت اسلامی است، که انسان سر زده و بی اذن و اجازه وارد منزل و اتاق کسی نشود و قبلا اعلام کند، که به این، استیذان و استیناس هم می‌گویند و در آیات ۲۶ الی ۲۸ سوره نور الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ* فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فِيهَا أَحَدًا فَلا تَدْخُلُوهَا حَتَّى يُؤْذَنَ لَكُمْ وَإِن قِيلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكَى لَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ، مطرح شده است، و هم در آداب زیارت حرم‌های مطهر پیامبر و ائمه و بقاع متبرکه، آمده است که به‌عنوان رعایت ادب نسبت به حریم اولیای خدا، متن خاص اذن دخول در آستانه ورود به حرم، خوانده شود. در متن اذن دخول به حرم رسول خدا (ص) آمده است: « اللَّهُمَّ انی وَقَفْتَ علی بَابُ بیت مِنْ بیوت نبیک وَ آلِ نبیک . . . باذن االله وَ أَذِّنْ رَسُولِهِ وَ أَذِّنْ خُلَفَائِهِ وَ اذنکم صَلَوَاتُ اللَّهِ علیکم اجمعین ادْخُلْ هَذَا البیت»[۱].

منابع

پانویس