ام رعله قشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ام رعله قشیریه در تاریخ اسلامی]] - [[ام رعله قشیریه در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = ام رعله قشیریه | مداخل مرتبط = [[ام رعله قشیریه در تاریخ اسلامی]] - [[ام رعله قشیریه در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = ام رعله قشیریه
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه
| نام کامل = ام رعله قشیریه
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = زن
| کنیه =   
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله = [[سعدالعشیره]]
| از تیره = [[بنی‌قشیر]]
| پدر = 
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان = 
| وابستگان =
| تاریخ تولد =   
| محل تولد =   
| محل زندگی =
| تاریخ درگذشت  =
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =
| محل شهادت =   
| طول عمر = 
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[پیامبر خاتم]] | [[امام علی]] }}
| از طبقه =
| در جنگ = 
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت = 
| علت درگذشت =
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =   
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
وی از [[زنان]] با [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود که در [[مدینه]] به محضر [[پیامبر خدا]] {{صل}} شرفیاب شد و [[اظهار ایمان]] و ارادت کرد و سپس به [[قوم]] خود بازگشت<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.</ref> و پس از [[وفات رسول خدا]] {{صل}} و [[شهادت]] [[حضرت]] فاطمۀ زهرا {{س}} باز به [[مدینه]] آمد و نزد [[حضرت علی]] {{ع}} شرفیاب شد و اشعاری در رثای [[پیامبر خدا]] {{صل}} و [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}} خواند و [[اعلان]] [[حزن]] و [[اندوه]] بسیار نمود و سپس [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} را در آغوش کشید و به دور [[مدینه]] گردانید و بسیار [[گریه]] کرد و اشعاری در رثای [[حضرت فاطمه]] {{س}} خواند و حرکت و [[گریه]] او کاری کرد که خانه‌ای از [[انصار]] در [[مدینه]] نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم [[گریه]] شدند<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۷۳.</ref>
ام رعله قشیریه از [[زنان]] با [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود که در [[مدینه]] به محضر [[پیامبر خدا]] {{صل}} شرفیاب شد و [[اظهار ایمان]] و ارادت کرد و سپس به [[قوم]] خود بازگشت<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.</ref> و پس از [[وفات رسول خدا]] {{صل}} و [[شهادت]] [[حضرت]] فاطمۀ زهرا {{س}} باز به [[مدینه]] آمد و نزد [[حضرت علی]] {{ع}} شرفیاب شد و اشعاری در رثای [[پیامبر خدا]] {{صل}} و [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}} خواند و [[اعلان]] [[حزن]] و [[اندوه]] بسیار نمود و سپس [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} را در آغوش کشید و به دور [[مدینه]] گردانید و بسیار [[گریه]] کرد و اشعاری در رثای [[حضرت فاطمه]] {{س}} خواند و حرکت و [[گریه]] او کاری کرد که خانه‌ای از [[انصار]] در [[مدینه]] نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم [[گریه]] شدند<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۷۳.</ref>
 
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[سعدالعشیره]] (قبیله)
* [[بنی‌قشیر]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۲: خط ۶۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
{{زنان صحابی}}
{{زنان صحابی}}
[[رده:سعدالعشیره]]
[[رده:بنی‌قشیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۸

ام رعله قشیریه
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملام رعله قشیریه
جنسیتزن
از قبیلهسعدالعشیره
از تیرهبنی‌قشیر
از اصحاب

مقدمه

ام رعله قشیریه از زنان با فصاحت و بلاغت و از اصحاب رسول خدا (ص) بود که در مدینه به محضر پیامبر خدا (ص) شرفیاب شد و اظهار ایمان و ارادت کرد و سپس به قوم خود بازگشت[۱] و پس از وفات رسول خدا (ص) و شهادت حضرت فاطمۀ زهرا (س) باز به مدینه آمد و نزد حضرت علی (ع) شرفیاب شد و اشعاری در رثای پیامبر خدا (ص) و حضرت فاطمه زهرا (س) خواند و اعلان حزن و اندوه بسیار نمود و سپس امام حسن و امام حسین (ع) را در آغوش کشید و به دور مدینه گردانید و بسیار گریه کرد و اشعاری در رثای حضرت فاطمه (س) خواند و حرکت و گریه او کاری کرد که خانه‌ای از انصار در مدینه نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم گریه شدند[۲][۳]


جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.
  2. اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۷۳.