سینا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = سینا| عنوان مدخل  = [[سینا]]| مداخل مرتبط = [[سینا در قرآن]]
{{مدخل مرتبط
| پرسش مرتبط  =}}
| موضوع مرتبط = سینا
| عنوان مدخل  = [[سینا]]
| مداخل مرتبط = [[سینا در قرآن]] - [[سینا در حدیث]]
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
==مقدمه==
{{متن قرآن|وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ...}}<ref>«و نیز درختی را که از طور سینا بیرون می‌آید که (دانه) روغنی و نانخورشی برای خورندگان می‌رویاند» سوره مؤمنون، آیه ۲۰.</ref>.
{{متن قرآن|وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ...}}<ref>«و نیز درختی را که از طور سینا بیرون می‌آید که (دانه) روغنی و نانخورشی برای خورندگان می‌رویاند» سوره مؤمنون، آیه ۲۰.</ref>.
«[[موسی]]{{ع}} چنان که [[وعده]] کرده بود، ده سال نزد [[شعیب]] ماند و در کمال درست کاری به او [[خدمت]] کرد. هنگامی که ده سال سپری شد، نزد شعیب آمد و گفت: من باید به [[وطن]] خود بازگردم و [[مادر]]، [[برادر]] و خاندانم را [[دیدار]] کنم. شعیب با مراجعت او به وطن موافقت کرد... موسی از [[ترس]] آنکه گرفتار [[فرمانروایان]] [[شام]] شود، از بیراه می‌رفت و همه جا سعی می‌کرد که به [[شهر]] و آبادی‌های سر راه برخورد نکند به همین سبب در یکی از شب‌های بسیار سرد و تاریک، راه را گم کرد و [[باران]] شدید نیز سبب شد تا گوسفندانش پراکنده شود... مکانی که موسی در آن قرار داشت، بیابان طور و قسمت جنوبی [[بیت المقدس]] بود. موسی به این سو و آن سو می‌نگریست و در [[فکر]] چاره‌ای بود که ناگهان از [[جانب طور]] آتشی دید»<ref>محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۸۸.</ref>.
«[[موسی]]{{ع}} چنان که [[وعده]] کرده بود، ده سال نزد [[شعیب]] ماند و در کمال درست کاری به او [[خدمت]] کرد. هنگامی که ده سال سپری شد، نزد شعیب آمد و گفت: من باید به [[وطن]] خود بازگردم و [[مادر]]، [[برادر]] و خاندانم را [[دیدار]] کنم. شعیب با مراجعت او به وطن موافقت کرد... موسی از [[ترس]] آنکه گرفتار [[فرمانروایان]] [[شام]] شود، از بیراه می‌رفت و همه جا سعی می‌کرد که به [[شهر]] و آبادی‌های سر راه برخورد نکند به همین سبب در یکی از شب‌های بسیار سرد و تاریک، راه را گم کرد و [[باران]] شدید نیز سبب شد تا گوسفندانش پراکنده شود... مکانی که موسی در آن قرار داشت، بیابان طور و قسمت جنوبی [[بیت المقدس]] بود. موسی به این سو و آن سو می‌نگریست و در [[فکر]] چاره‌ای بود که ناگهان از [[جانب طور]] آتشی دید»<ref>محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۸۸.</ref>.
«[[کوه]] [[سیناء]] کوهی است که [[خداوند]] بر فراز آن به [[حضرت موسی]] تجلی کرد و موسی از شدت [[بی‌تابی]] مدهوش افتاد. این قسمت از کوه‌های سینا در اصطلاح [[راهبان]] قدیم [[حوریب]] نامیده می‌شد، و اکنون [[عرب]] آن را صفصافه می‌نامند»<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۸.</ref>
«[[کوه]] [[سیناء]] کوهی است که [[خداوند]] بر فراز آن به [[حضرت موسی]] تجلی کرد و موسی از شدت [[بی‌تابی]] مدهوش افتاد. این قسمت از کوه‌های سینا در اصطلاح [[راهبان]] قدیم [[حوریب]] نامیده می‌شد، و اکنون [[عرب]] آن را صفصافه می‌نامند»<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۸.</ref>


==[[طور سینا]]==
==طور سینا==
{{همچنین|طور}}
«به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در [[قرآن کریم]] کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان [[مناجات حضرت موسی]] است. این کوه در حدود [[مصر]]، نزدیک شهری بین شام و [[وادی قری]] است. بعضی می‌گویند در صحرای [[تیه]] کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»<ref>اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.</ref>.
«به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در [[قرآن کریم]] کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان [[مناجات حضرت موسی]] است. این کوه در حدود [[مصر]]، نزدیک شهری بین شام و [[وادی قری]] است. بعضی می‌گویند در صحرای [[تیه]] کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»<ref>اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.</ref>.
[[محی الدین]] درویشی می‌نویسد: «سینا شبه جزیره‌ای است محدود از شمال به دریای [[مدیترانه]]، از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب منتهی است به رأس محمد در [[دریای سرخ]] و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۹.</ref>
[[محی الدین]] درویشی می‌نویسد: «سینا شبه جزیره‌ای است محدود از شمال به دریای [[مدیترانه]]، از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب منتهی است به رأس محمد در [[دریای سرخ]] و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۹.</ref>


==سینین==
==سینین==
{{متن قرآن|وَطُورِ سِينِينَ}}<ref>«و به کوه سینا» سوره تین، آیه ۲.</ref>.
{{متن قرآن|وَطُورِ سِينِينَ}}<ref>«و به کوه سینا» سوره تین، آیه ۲.</ref>.
[[طور سینا]] یا [[طور سینین]]، در نزدیکی [[مدین]] بین [[مصر]] و [[ایله]] جای دارد. آن را [[کوه]] [[بیت المقدس]] نیز خوانده‌اند. طور سینا از دیرباز مورد [[احترام]]، [[ستایش]] و [[تقدس]] بوده است. آن چه بین [[حضرت]] پروردگاری و [[حضرت موسی]]{{ع}} روی داد و [[خدا]] با [[موسی]] به سخن گفت‌و‌گوی نشست در دامنه این کوه است. [[تورات]] و [[الواح]] نیز از فراز همین کوه برای موسی فرستاده شد<ref>ابواسحق بن منصور بن خلف نیشابوری، قصص الانبیاء، ص۳۱۵.</ref>.
[[طور سینا]] یا [[طور سینین]]، در نزدیکی [[مدین]] بین [[مصر]] و [[ایله]] جای دارد. آن را [[کوه]] [[بیت المقدس]] نیز خوانده‌اند. طور سینا از دیرباز مورد [[احترام]]، [[ستایش]] و [[تقدس]] بوده است. آن چه بین [[حضرت]] پروردگاری و [[حضرت موسی]]{{ع}} روی داد و [[خدا]] با [[موسی]] به سخن گفت‌و‌گوی نشست در دامنه این کوه است. [[تورات]] و [[الواح]] نیز از فراز همین کوه برای موسی فرستاده شد<ref>ابواسحق بن منصور بن خلف نیشابوری، قصص الانبیاء، ص۳۱۵.</ref>.
سینا یا [[سینین]] نام سلسله کوه‌های کوچکی است در [[اراضی]] مقدسه که طولش دو میل و عرضش ثلث میل است که در میان شبه جزیره سینا واقع است و در مجاورت این کوه [[وادی مقدس]] یا [[وادی طوی]] قرار دارد<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.
سینا یا [[سینین]] نام سلسله کوه‌های کوچکی است در [[اراضی]] مقدسه که طولش دو میل و عرضش ثلث میل است که در میان شبه جزیره سینا واقع است و در مجاورت این کوه [[وادی مقدس]] یا [[وادی طوی]] قرار دارد<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.
آرتور جفری بر آن است که سینین لفظاً و معناً همان سینا است مراد از طور سینا و طور سینین، [[جبل]] موسی یا به اصطلاح معروف‌تر [[کوه طور]] است. سینا نام خاص است. «در همین کوه بود که موسی [[دیدار]] خدا را [[آرزو]] کرد و جواب {{متن قرآن|لَنْ تَرَانِي}} شنید»<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۳.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۴۱.</ref>
آرتور جفری بر آن است که سینین لفظاً و معناً همان سینا است مراد از طور سینا و طور سینین، [[جبل]] موسی یا به اصطلاح معروف‌تر [[کوه طور]] است. سینا نام خاص است. «در همین کوه بود که موسی [[دیدار]] خدا را [[آرزو]] کرد و جواب {{متن قرآن|لَنْ تَرَانِي}} شنید»<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۳.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۴۱.</ref>



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۲

مقدمه

﴿وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ...[۱].

«موسی(ع) چنان که وعده کرده بود، ده سال نزد شعیب ماند و در کمال درست کاری به او خدمت کرد. هنگامی که ده سال سپری شد، نزد شعیب آمد و گفت: من باید به وطن خود بازگردم و مادر، برادر و خاندانم را دیدار کنم. شعیب با مراجعت او به وطن موافقت کرد... موسی از ترس آنکه گرفتار فرمانروایان شام شود، از بیراه می‌رفت و همه جا سعی می‌کرد که به شهر و آبادی‌های سر راه برخورد نکند به همین سبب در یکی از شب‌های بسیار سرد و تاریک، راه را گم کرد و باران شدید نیز سبب شد تا گوسفندانش پراکنده شود... مکانی که موسی در آن قرار داشت، بیابان طور و قسمت جنوبی بیت المقدس بود. موسی به این سو و آن سو می‌نگریست و در فکر چاره‌ای بود که ناگهان از جانب طور آتشی دید»[۲].

«کوه سیناء کوهی است که خداوند بر فراز آن به حضرت موسی تجلی کرد و موسی از شدت بی‌تابی مدهوش افتاد. این قسمت از کوه‌های سینا در اصطلاح راهبان قدیم حوریب نامیده می‌شد، و اکنون عرب آن را صفصافه می‌نامند»[۳].[۴]

طور سینا

«به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در قرآن کریم کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان مناجات حضرت موسی است. این کوه در حدود مصر، نزدیک شهری بین شام و وادی قری است. بعضی می‌گویند در صحرای تیه کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»[۵].

محی الدین درویشی می‌نویسد: «سینا شبه جزیره‌ای است محدود از شمال به دریای مدیترانه، از غرب به کانال سوئز و خلیج سوئز، از شرق به فلسطین و خلیج عقبه و از جنوب منتهی است به رأس محمد در دریای سرخ و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»[۶].[۷]

سینین

﴿وَطُورِ سِينِينَ[۸].

طور سینا یا طور سینین، در نزدیکی مدین بین مصر و ایله جای دارد. آن را کوه بیت المقدس نیز خوانده‌اند. طور سینا از دیرباز مورد احترام، ستایش و تقدس بوده است. آن چه بین حضرت پروردگاری و حضرت موسی(ع) روی داد و خدا با موسی به سخن گفت‌و‌گوی نشست در دامنه این کوه است. تورات و الواح نیز از فراز همین کوه برای موسی فرستاده شد[۹]. سینا یا سینین نام سلسله کوه‌های کوچکی است در اراضی مقدسه که طولش دو میل و عرضش ثلث میل است که در میان شبه جزیره سینا واقع است و در مجاورت این کوه وادی مقدس یا وادی طوی قرار دارد[۱۰].

آرتور جفری بر آن است که سینین لفظاً و معناً همان سینا است مراد از طور سینا و طور سینین، جبل موسی یا به اصطلاح معروف‌تر کوه طور است. سینا نام خاص است. «در همین کوه بود که موسی دیدار خدا را آرزو کرد و جواب ﴿لَنْ تَرَانِي شنید»[۱۱].[۱۲]

منابع

پانویس

  1. «و نیز درختی را که از طور سینا بیرون می‌آید که (دانه) روغنی و نانخورشی برای خورندگان می‌رویاند» سوره مؤمنون، آیه ۲۰.
  2. محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۸۸.
  3. اعلام قرآن، ص۴۸.
  4. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۸.
  5. اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.
  6. دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.
  7. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۹.
  8. «و به کوه سینا» سوره تین، آیه ۲.
  9. ابواسحق بن منصور بن خلف نیشابوری، قصص الانبیاء، ص۳۱۵.
  10. اعلام قرآن، ص۴۸.
  11. خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۳.
  12. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۴۱.