سینا در قرآن: تفاوت میان نسخهها
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = سینا| عنوان مدخل = [[سینا]]| مداخل مرتبط = [[سینا در قرآن]] | |||
{{مدخل مرتبط | | پرسش مرتبط =}} | ||
| موضوع مرتبط = سینا | |||
| عنوان مدخل = [[سینا]] | |||
| مداخل مرتبط = [[سینا در قرآن | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
{{متن قرآن|وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ...}}<ref>«و نیز درختی را که از طور سینا بیرون میآید که (دانه) روغنی و نانخورشی برای خورندگان میرویاند» سوره مؤمنون، آیه ۲۰.</ref>. | {{متن قرآن|وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ...}}<ref>«و نیز درختی را که از طور سینا بیرون میآید که (دانه) روغنی و نانخورشی برای خورندگان میرویاند» سوره مؤمنون، آیه ۲۰.</ref>. | ||
«[[موسی]]{{ع}} چنان که [[وعده]] کرده بود، ده سال نزد [[شعیب]] ماند و در کمال درست کاری به او [[خدمت]] کرد. هنگامی که ده سال سپری شد، نزد شعیب آمد و گفت: من باید به [[وطن]] خود بازگردم و [[مادر]]، [[برادر]] و خاندانم را [[دیدار]] کنم. شعیب با مراجعت او به وطن موافقت کرد... موسی از [[ترس]] آنکه گرفتار [[فرمانروایان]] [[شام]] شود، از بیراه میرفت و همه جا سعی میکرد که به [[شهر]] و آبادیهای سر راه برخورد نکند به همین سبب در یکی از شبهای بسیار سرد و تاریک، راه را گم کرد و [[باران]] شدید نیز سبب شد تا گوسفندانش پراکنده شود... مکانی که موسی در آن قرار داشت، بیابان طور و قسمت جنوبی [[بیت المقدس]] بود. موسی به این سو و آن سو مینگریست و در [[فکر]] چارهای بود که ناگهان از [[جانب طور]] آتشی دید»<ref>محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۸۸.</ref>. | «[[موسی]]{{ع}} چنان که [[وعده]] کرده بود، ده سال نزد [[شعیب]] ماند و در کمال درست کاری به او [[خدمت]] کرد. هنگامی که ده سال سپری شد، نزد شعیب آمد و گفت: من باید به [[وطن]] خود بازگردم و [[مادر]]، [[برادر]] و خاندانم را [[دیدار]] کنم. شعیب با مراجعت او به وطن موافقت کرد... موسی از [[ترس]] آنکه گرفتار [[فرمانروایان]] [[شام]] شود، از بیراه میرفت و همه جا سعی میکرد که به [[شهر]] و آبادیهای سر راه برخورد نکند به همین سبب در یکی از شبهای بسیار سرد و تاریک، راه را گم کرد و [[باران]] شدید نیز سبب شد تا گوسفندانش پراکنده شود... مکانی که موسی در آن قرار داشت، بیابان طور و قسمت جنوبی [[بیت المقدس]] بود. موسی به این سو و آن سو مینگریست و در [[فکر]] چارهای بود که ناگهان از [[جانب طور]] آتشی دید»<ref>محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۸۸.</ref>. | ||
«[[کوه]] [[سیناء]] کوهی است که [[خداوند]] بر فراز آن به [[حضرت موسی]] تجلی کرد و موسی از شدت [[بیتابی]] مدهوش افتاد. این قسمت از کوههای سینا در اصطلاح [[راهبان]] قدیم [[حوریب]] نامیده میشد، و اکنون [[عرب]] آن را صفصافه مینامند»<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۸.</ref> | «[[کوه]] [[سیناء]] کوهی است که [[خداوند]] بر فراز آن به [[حضرت موسی]] تجلی کرد و موسی از شدت [[بیتابی]] مدهوش افتاد. این قسمت از کوههای سینا در اصطلاح [[راهبان]] قدیم [[حوریب]] نامیده میشد، و اکنون [[عرب]] آن را صفصافه مینامند»<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۸.</ref> | ||
== | ==طور سینا== | ||
{{همچنین|طور}} | |||
«به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در [[قرآن کریم]] کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان [[مناجات حضرت موسی]] است. این کوه در حدود [[مصر]]، نزدیک شهری بین شام و [[وادی قری]] است. بعضی میگویند در صحرای [[تیه]] کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»<ref>اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.</ref>. | «به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در [[قرآن کریم]] کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان [[مناجات حضرت موسی]] است. این کوه در حدود [[مصر]]، نزدیک شهری بین شام و [[وادی قری]] است. بعضی میگویند در صحرای [[تیه]] کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»<ref>اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.</ref>. | ||
[[محی الدین]] درویشی مینویسد: «سینا شبه جزیرهای است محدود از شمال به دریای [[مدیترانه]]، از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب منتهی است به رأس محمد در [[دریای سرخ]] و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»<ref>دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۹.</ref> | [[محی الدین]] درویشی مینویسد: «سینا شبه جزیرهای است محدود از شمال به دریای [[مدیترانه]]، از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب منتهی است به رأس محمد در [[دریای سرخ]] و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»<ref>دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۹.</ref> | ||
==سینین== | ==سینین== | ||
{{متن قرآن|وَطُورِ سِينِينَ}}<ref>«و به کوه سینا» سوره تین، آیه ۲.</ref>. | {{متن قرآن|وَطُورِ سِينِينَ}}<ref>«و به کوه سینا» سوره تین، آیه ۲.</ref>. | ||
[[طور سینا]] یا [[طور سینین]]، در نزدیکی [[مدین]] بین [[مصر]] و [[ایله]] جای دارد. آن را [[کوه]] [[بیت المقدس]] نیز خواندهاند. طور سینا از دیرباز مورد [[احترام]]، [[ستایش]] و [[تقدس]] بوده است. آن چه بین [[حضرت]] پروردگاری و [[حضرت موسی]]{{ع}} روی داد و [[خدا]] با [[موسی]] به سخن گفتوگوی نشست در دامنه این کوه است. [[تورات]] و [[الواح]] نیز از فراز همین کوه برای موسی فرستاده شد<ref>ابواسحق بن منصور بن خلف نیشابوری، قصص الانبیاء، ص۳۱۵.</ref>. | [[طور سینا]] یا [[طور سینین]]، در نزدیکی [[مدین]] بین [[مصر]] و [[ایله]] جای دارد. آن را [[کوه]] [[بیت المقدس]] نیز خواندهاند. طور سینا از دیرباز مورد [[احترام]]، [[ستایش]] و [[تقدس]] بوده است. آن چه بین [[حضرت]] پروردگاری و [[حضرت موسی]]{{ع}} روی داد و [[خدا]] با [[موسی]] به سخن گفتوگوی نشست در دامنه این کوه است. [[تورات]] و [[الواح]] نیز از فراز همین کوه برای موسی فرستاده شد<ref>ابواسحق بن منصور بن خلف نیشابوری، قصص الانبیاء، ص۳۱۵.</ref>. | ||
سینا یا [[سینین]] نام سلسله کوههای کوچکی است در [[اراضی]] مقدسه که طولش دو میل و عرضش ثلث میل است که در میان شبه جزیره سینا واقع است و در مجاورت این کوه [[وادی مقدس]] یا [[وادی طوی]] قرار دارد<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>. | سینا یا [[سینین]] نام سلسله کوههای کوچکی است در [[اراضی]] مقدسه که طولش دو میل و عرضش ثلث میل است که در میان شبه جزیره سینا واقع است و در مجاورت این کوه [[وادی مقدس]] یا [[وادی طوی]] قرار دارد<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>. | ||
آرتور جفری بر آن است که سینین لفظاً و معناً همان سینا است مراد از طور سینا و طور سینین، [[جبل]] موسی یا به اصطلاح معروفتر [[کوه طور]] است. سینا نام خاص است. «در همین کوه بود که موسی [[دیدار]] خدا را [[آرزو]] کرد و جواب {{متن قرآن|لَنْ تَرَانِي}} شنید»<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۳.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۴۱.</ref> | آرتور جفری بر آن است که سینین لفظاً و معناً همان سینا است مراد از طور سینا و طور سینین، [[جبل]] موسی یا به اصطلاح معروفتر [[کوه طور]] است. سینا نام خاص است. «در همین کوه بود که موسی [[دیدار]] خدا را [[آرزو]] کرد و جواب {{متن قرآن|لَنْ تَرَانِي}} شنید»<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۳.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۴۱.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۲
مقدمه
﴿وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ...﴾[۱].
«موسی(ع) چنان که وعده کرده بود، ده سال نزد شعیب ماند و در کمال درست کاری به او خدمت کرد. هنگامی که ده سال سپری شد، نزد شعیب آمد و گفت: من باید به وطن خود بازگردم و مادر، برادر و خاندانم را دیدار کنم. شعیب با مراجعت او به وطن موافقت کرد... موسی از ترس آنکه گرفتار فرمانروایان شام شود، از بیراه میرفت و همه جا سعی میکرد که به شهر و آبادیهای سر راه برخورد نکند به همین سبب در یکی از شبهای بسیار سرد و تاریک، راه را گم کرد و باران شدید نیز سبب شد تا گوسفندانش پراکنده شود... مکانی که موسی در آن قرار داشت، بیابان طور و قسمت جنوبی بیت المقدس بود. موسی به این سو و آن سو مینگریست و در فکر چارهای بود که ناگهان از جانب طور آتشی دید»[۲].
«کوه سیناء کوهی است که خداوند بر فراز آن به حضرت موسی تجلی کرد و موسی از شدت بیتابی مدهوش افتاد. این قسمت از کوههای سینا در اصطلاح راهبان قدیم حوریب نامیده میشد، و اکنون عرب آن را صفصافه مینامند»[۳].[۴]
طور سینا
«به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در قرآن کریم کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان مناجات حضرت موسی است. این کوه در حدود مصر، نزدیک شهری بین شام و وادی قری است. بعضی میگویند در صحرای تیه کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»[۵].
محی الدین درویشی مینویسد: «سینا شبه جزیرهای است محدود از شمال به دریای مدیترانه، از غرب به کانال سوئز و خلیج سوئز، از شرق به فلسطین و خلیج عقبه و از جنوب منتهی است به رأس محمد در دریای سرخ و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»[۶].[۷]
سینین
﴿وَطُورِ سِينِينَ﴾[۸].
طور سینا یا طور سینین، در نزدیکی مدین بین مصر و ایله جای دارد. آن را کوه بیت المقدس نیز خواندهاند. طور سینا از دیرباز مورد احترام، ستایش و تقدس بوده است. آن چه بین حضرت پروردگاری و حضرت موسی(ع) روی داد و خدا با موسی به سخن گفتوگوی نشست در دامنه این کوه است. تورات و الواح نیز از فراز همین کوه برای موسی فرستاده شد[۹]. سینا یا سینین نام سلسله کوههای کوچکی است در اراضی مقدسه که طولش دو میل و عرضش ثلث میل است که در میان شبه جزیره سینا واقع است و در مجاورت این کوه وادی مقدس یا وادی طوی قرار دارد[۱۰].
آرتور جفری بر آن است که سینین لفظاً و معناً همان سینا است مراد از طور سینا و طور سینین، جبل موسی یا به اصطلاح معروفتر کوه طور است. سینا نام خاص است. «در همین کوه بود که موسی دیدار خدا را آرزو کرد و جواب ﴿لَنْ تَرَانِي﴾ شنید»[۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ «و نیز درختی را که از طور سینا بیرون میآید که (دانه) روغنی و نانخورشی برای خورندگان میرویاند» سوره مؤمنون، آیه ۲۰.
- ↑ محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۸۸.
- ↑ اعلام قرآن، ص۴۸.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۸.
- ↑ اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۹.
- ↑ «و به کوه سینا» سوره تین، آیه ۲.
- ↑ ابواسحق بن منصور بن خلف نیشابوری، قصص الانبیاء، ص۳۱۵.
- ↑ اعلام قرآن، ص۴۸.
- ↑ خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۳.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۴۱.