آل ابی سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[آل ابی سفیان در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[خاندان]] و دودمان [[ابوسفیان]]. [[ابوسفیان بن حرب]]، بزرگ [[طایفه]] [[بنی امیه]] بود خودش و دودمانش با [[بنی هاشم]] و دودمان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] و با [[دین]] [[اسلام]] [[دشمنی]] داشتند. [[ابوسفیان]] در [[لشکر]] کشی‌ها بر ضد [[اسلام]] شرکت داشت. پسرش [[معاویه]]، با [[امام علی|علی]] و [[امام حسن]] جنگید، نوه‌اش [[یزید]]، [[امام حسین|حسین بن علی]] را در [[کربلا]] کشت. [[نسل]] [[ابوسفیان]] ضد [[توحید]] بودند، از این رو [[پیامبر]] فرموده بود {{متن حدیث|الخِلافَةُ مُحَرمَةٌ عَلی آلِ اَبی سُفیان}}<ref>بحار ج ۴ ص ۳۲۶</ref> اینکه در [[زیارت عاشورا]] هم خود [[ابو سفیان]] و این دودمان [[لعن]] شده‌اند {{متن حدیث|أللهُم الْعَنْ اَباسُفیانَ، أللهُم الْعَنْ... وَ آلَ اَبی سُفیان}} به خاطر درگیری و [[مبارزه]] آنان با [[اساس اسلام]] است. [[امام صادق]] [[نزاع]] میان [[اهل بیت]] [[پیامبر]] و آل ابی سفیان را، نزاعی مکتبی و بر سر [[عقیده]] می‌دانست، نه شخصی و می‌فرمود {{متن حدیث|إِنَّا وَ آلُ أَبِی سُفْیَانَ أَهْلُ بَیْتَیْنِ تَعَادَیْنَا فِی اللَّهِ قُلْنَا صَدَقَ اللَّهُ وَ قَالُوا کَذَبَ اللَّهُ}}<ref>بحار ج ۳۳ ص ۱۶۵، ج ۵۲ ص ۱۹۰</ref> ما و دودمان [[ابو سفیان]] [[اهل]] دو خاندانیم که بر سر مسأله [[خدا]] باهم [[دشمنی]] کردیم. ما گفتیم [[خدا]] راست گفته آنان گفتند [[خدا]] [[دروغ]] گفته است. نیز، مایه از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به [[خون]] [[امام حسین|حسین]] می‌دانست {{متن حدیث| اِن آلَ اَبی سُفیانَ قَتَلُوا الحُسَینَبنَ عَلی صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِ فَنَزَعَاللهُ مُلْکهُم}}<ref>بحار ج ۴۵ ص ۳۰۱؛ ج ۴۶ ص ۱۸۲</ref> [[امام حسین|سید الشهدا]] [[روز عاشورا]]، [[سپاه کوفه]] را که برای کشتن او آمده بودند، [[پیروان]] این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود {{متن حدیث|و یحکم یَا شِیعَةَ آلِ أَبِی سُفْیَانَ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِینٌ وَ کُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَکُونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُم}}<ref>بحار ج ۴۶ ص ۵۱</ref> اگر [[دین]] ندارید، [[آزاده]] باشید! [[آل ابوسفیان]] همه آنانند که در طول [[تاریخ]]، با [[حق]] و [[عدل]] [[مبارزه]] کرده‌اند و برای خاموش ساختن [[نور]] [[خدا]] کوشیده‌اند، چه در میدان [[بدر]] و [[احد]] و [[صفین]] و [[کربلا]]، چه در هر جای [[دنیا]] و هر زمان دیگر<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۰.</ref> | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{مخالفان امام علی}} | |||
{{ | {{مخالفان امام حسین}} | ||
{{ | |||
[[رده: | [[رده:بنی‌امیه]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۷
آل ابی سفیان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آل ابی سفیان در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
خاندان و دودمان ابوسفیان. ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفه بنی امیه بود خودش و دودمانش با بنی هاشم و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنی داشتند. ابوسفیان در لشکر کشی‌ها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با علی و امام حسن جنگید، نوه‌اش یزید، حسین بن علی را در کربلا کشت. نسل ابوسفیان ضد توحید بودند، از این رو پیامبر فرموده بود «الخِلافَةُ مُحَرمَةٌ عَلی آلِ اَبی سُفیان»[۱] اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابو سفیان و این دودمان لعن شده‌اند «أللهُم الْعَنْ اَباسُفیانَ، أللهُم الْعَنْ... وَ آلَ اَبی سُفیان» به خاطر درگیری و مبارزه آنان با اساس اسلام است. امام صادق نزاع میان اهل بیت پیامبر و آل ابی سفیان را، نزاعی مکتبی و بر سر عقیده می‌دانست، نه شخصی و می‌فرمود «إِنَّا وَ آلُ أَبِی سُفْیَانَ أَهْلُ بَیْتَیْنِ تَعَادَیْنَا فِی اللَّهِ قُلْنَا صَدَقَ اللَّهُ وَ قَالُوا کَذَبَ اللَّهُ»[۲] ما و دودمان ابو سفیان اهل دو خاندانیم که بر سر مسأله خدا باهم دشمنی کردیم. ما گفتیم خدا راست گفته آنان گفتند خدا دروغ گفته است. نیز، مایه از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون حسین می‌دانست « اِن آلَ اَبی سُفیانَ قَتَلُوا الحُسَینَبنَ عَلی صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِ فَنَزَعَاللهُ مُلْکهُم»[۳] سید الشهدا روز عاشورا، سپاه کوفه را که برای کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود «و یحکم یَا شِیعَةَ آلِ أَبِی سُفْیَانَ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِینٌ وَ کُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَکُونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُم»[۴] اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابوسفیان همه آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و برای خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جای دنیا و هر زمان دیگر[۵]
منابع
پانویس
- ↑ بحار ج ۴ ص ۳۲۶
- ↑ بحار ج ۳۳ ص ۱۶۵، ج ۵۲ ص ۱۹۰
- ↑ بحار ج ۴۵ ص ۳۰۱؛ ج ۴۶ ص ۱۸۲
- ↑ بحار ج ۴۶ ص ۵۱
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۰.