عبدالوهاب بن عطاء عجلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی') |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
برخی رجال‌نویسان [[اهل سنت]] وی را [[فقیه]]، [[مفسر]]،<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> [[محدث]]، [[عابد]]، [[راستگو]] و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۴۵۱.</ref> [[احمد بن حنبل]]، [[عمرو بن محمد ناقد]]، [[حسن بن محمد زعفرانی]]، [[عباس بن محمد دوری]] و [[حارث بن ابی اسامه]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.</ref> | برخی رجال‌نویسان [[اهل سنت]] وی را [[فقیه]]، [[مفسر]]،<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> [[محدث]]، [[عابد]]، [[راستگو]] و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۴۵۱.</ref> [[احمد بن حنبل]]، [[عمرو بن محمد ناقد]]، [[حسن بن محمد زعفرانی]]، [[عباس بن محمد دوری]] و [[حارث بن ابی اسامه]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.</ref> | ||
کتاب‌های السنن، التفسیر، الناسخ و المنسوخ<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> و الصیام آثار اوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۶۳۶.</ref> وی در سال | کتاب‌های السنن، التفسیر، الناسخ و المنسوخ<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> و الصیام آثار اوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۶۳۶.</ref> وی در سال ۲۰۴ه در بغداد درگذشت.<ref>الثقات ۷/۱۳۳.</ref> تاریخ‌های دیگری نیز برای [[زمان]] فوت او ذکر کرده‌اند<ref>غایة النهایه ۱/۴۷۹.</ref> | ||
.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۵۰۲.</ref> | .<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۵۰۲.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۳
عبدالوهاب بن عطاء عجلی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالوهاب بن عطاء عجلی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابونصر عبدالوهاب بن عطاء بن مسلم خفاف عجلی بغدادی بصری اهل بصره و از موالی بنی عجل بود که به بغداد سفر نمود و در آنجا ساکن شد.[۱] از کسانی همچون حمید طویل، خالد حذاء، ثور بن یزید، سعید بن ابی عروبه و محمد بن عمرو بن علقمه حدیث شنید.[۲]
برخی رجال‌نویسان اهل سنت وی را فقیه، مفسر،[۳] محدث، عابد، راستگو و مورد اعتماد دانسته‌اند.[۴] احمد بن حنبل، عمرو بن محمد ناقد، حسن بن محمد زعفرانی، عباس بن محمد دوری و حارث بن ابی اسامه از او روایت کرده‌اند.[۵]
کتاب‌های السنن، التفسیر، الناسخ و المنسوخ[۶] و الصیام آثار اوست.[۷] وی در سال ۲۰۴ه در بغداد درگذشت.[۸] تاریخ‌های دیگری نیز برای زمان فوت او ذکر کرده‌اند[۹] .[۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
