امامشناسی ج۸ (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=100%|' به '{{عربی|') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۳۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان | | عنوان پیشین = | ||
| عنوان | | عنوان = امامشناسی ج۸ | ||
| تصویر | | عنوان پسین = غدیر: ۳. تفسیر آیه اکمال دین - غصب خلافت | ||
| اندازه تصویر | | شماره جلد = | ||
| از مجموعه | | عنوان اصلی = | ||
| زبان | | تصویر = 000078.jpg | ||
|زبان اصلی | | اندازه تصویر = 200px | ||
| نویسنده | | از مجموعه = امامشناسی ۳ | ||
| نویسندگان | | زبان = فارسی | ||
| تحقیق یا تدوین | | زبان اصلی = | ||
| زیر نظر | | نویسنده = [[سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | ||
| به کوشش | | نویسندگان = | ||
| مترجم | | تحقیق یا تدوین = | ||
| مترجمان | | زیر نظر = | ||
| ویراستار | | به کوشش = | ||
| ویراستاران | | مترجم = | ||
| موضوع | | مترجمان = | ||
| مذهب | | ویراستار = | ||
| ناشر | | ویراستاران = | ||
| به همت | | موضوع = | ||
| وابسته به | | مذهب = شیعه | ||
| محل نشر | | ناشر = مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی | ||
| سال نشر | | به همت = | ||
| وابسته به = | |||
| محل نشر = مشهد، ایران | |||
| سال نشر = ۱۳۷۸ | |||
| تعداد جلد = | |||
| تعداد صفحات = ۲۷۶ | |||
* گالینگور | |||
| شابک = 9789646533585 | |||
| تعداد جلد | | شماره ملی = | ||
| | |||
*گالینگور | |||
| شابک | |||
| شماره ملی | |||
}} | }} | ||
'''امامشناسی ج۸ (غدیر: ۳. تفسیر آیه اکمال دین - غصب خلافت)'''، جلد هشتم از مجموعهٔ هجده جلدی '''[[امامشناسی ۳ (کتاب)|امامشناسی]]''' است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی [[امامت]] و [[ولایت]] میباشد. این کتاب اثر [[سید محمد حسین حسینی طهرانی]] است و [[مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی (ناشر)|انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://www.maarefislam.com/fa/?Page=definition_book&UID=161710 پایگاه علوم و معارف اسلامی]</ref> | '''امامشناسی ج۸ (غدیر: ۳. تفسیر آیه اکمال دین - غصب خلافت)'''، جلد هشتم از مجموعهٔ هجده جلدی '''[[امامشناسی ۳ (کتاب)|امامشناسی]]''' است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی [[امامت]] و [[ولایت]] میباشد. این کتاب اثر [[سید محمد حسین حسینی طهرانی]] است و [[مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی (ناشر)|انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://www.maarefislam.com/fa/?Page=definition_book&UID=161710 پایگاه علوم و معارف اسلامی]</ref> | ||
خط ۴۵: | خط ۳۶: | ||
[[پرونده:000079.jpg|بندانگشتی|200px|طرح جلد دیگری از این کتاب]] | [[پرونده:000079.jpg|بندانگشتی|200px|طرح جلد دیگری از این کتاب]] | ||
==دربارهٔ کتاب== | == دربارهٔ کتاب == | ||
در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست. | در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست. | ||
==فهرست کتاب== | == فهرست کتاب == | ||
{{ | {{فهرست اثر}} | ||
'''درس صد و ششم تا صد و نهم: در تفسیر آیه | '''درس صد و ششم تا صد و نهم: در تفسیر آیه {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِينًا}}''' | ||
*روایات [[ابنشهر آشوب]] درباره آیه: | * روایات [[ابنشهر آشوب]] درباره آیه: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}؛ | ||
*اشعار [[طاهر]] و [[حمیری]] درباره آیه: | * اشعار [[طاهر]] و [[حمیری]] درباره آیه: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}؛ | ||
*روایات شواهدالتنزیل درباره آیه: | * روایات شواهدالتنزیل درباره آیه: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}؛ | ||
*روایات [[خطیب بغدادی]] و [[ابنعساکر]] و [[ابنمردویه]] درباره آیه اکمال دین؛ | * روایات [[خطیب بغدادی]] و [[ابنعساکر]] و [[ابنمردویه]] درباره آیه اکمال دین؛ | ||
*روایات [[ابنمغازلی]] و [[حموئی|حمّوئی]] درباره اکمال دین و اتمام نعمت؛ | * روایات [[ابنمغازلی]] و [[حموئی|حمّوئی]] درباره اکمال دین و اتمام نعمت؛ | ||
*روایات [[سبط ابنجوزی]] و [[سید رضی]] درباره آیه اکمال دین و اتمام نعمت؛ | * روایات [[سبط ابنجوزی]] و [[سید رضی]] درباره آیه اکمال دین و اتمام نعمت؛ | ||
*مردم به چهار چیز عمل کردهاند، و [[ولایت]] را ترک گفتهاند؛ | * مردم به چهار چیز عمل کردهاند، و [[ولایت]] را ترک گفتهاند؛ | ||
*عامّه غالبا میگویند: آیه اکمال دین در روز عرفه نازل شده است؛ | * عامّه غالبا میگویند: آیه اکمال دین در روز عرفه نازل شده است؛ | ||
*عدم نزول آیه | * عدم نزول آیه {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}} در روز عرفه؛ | ||
*بیان تفصیلی در آیه: | * بیان تفصیلی در آیه: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}؛ | ||
*مراد از | * مراد از {{متن قرآن|الْيَوْم}} در آیه مبارکه، چه روزی بوده است؟ | ||
*استفاده معنای یوم از خود آیهٔ: | * استفاده معنای یوم از خود آیهٔ: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}؛ | ||
*مراد از خشیت از خدا، ترس در مقام ولایت است؛ | * مراد از خشیت از خدا، ترس در مقام ولایت است؛ | ||
*فرق معنای کمال و تمام، در کمال دین و تمام نعمت؛ | * فرق معنای کمال و تمام، در کمال دین و تمام نعمت؛ | ||
*مراد از نعمت، ولایت است؛ | * مراد از نعمت، ولایت است؛ | ||
*آیه اکمال دین از مصادیق آیه | * آیه اکمال دین از مصادیق آیه {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ}} است؛ | ||
*مراد از یوم در آیه: | * مراد از یوم در آیه: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}} روز غدیر است؛ | ||
*ممکن است نزول آیه اکمال دین در روز عرفه، و تبلیغش در روز غدیر است؛ | * ممکن است نزول آیه اکمال دین در روز عرفه، و تبلیغش در روز غدیر است؛ | ||
*گفتار یهود که: اگر آیه اکمال دین بر ما نازل میشد آن روز را عید میگرفتیم؛ | * گفتار یهود که: اگر آیه اکمال دین بر ما نازل میشد آن روز را عید میگرفتیم؛ | ||
*کمال دین و تمام نعمت، زوال پذیرفتنی نیست؛ | * کمال دین و تمام نعمت، زوال پذیرفتنی نیست؛ | ||
*ردّ بر شیخان که گفنهاند: کمال دین، مستلزم نقصان دین است؛ | * ردّ بر شیخان که گفنهاند: کمال دین، مستلزم نقصان دین است؛ | ||
*وقوع آیه اکمال دین، در بین آیات محرّمات طعام عجیب است؛ | * وقوع آیه اکمال دین، در بین آیات محرّمات طعام عجیب است؛ | ||
*آیه اکمال دین و اتمام نعمت، دارای مفاد و محتوای مستقل است؛ | * آیه اکمال دین و اتمام نعمت، دارای مفاد و محتوای مستقل است؛ | ||
*قصیده ملّا [[علی خوئی]] در وصف [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}؛ | * قصیده ملّا [[علی خوئی]] در وصف [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}؛ | ||
*ابیات [[ابوبکر ابنقریعه|ابوبکر ابنقُرَیعه]] در اینکه مصائب [[امام حسین|حضرت سیدالشهداء]]{{ع}} به آن حضرت در روز سقیفه رسید. | * ابیات [[ابوبکر ابنقریعه|ابوبکر ابنقُرَیعه]] در اینکه مصائب [[امام حسین|حضرت سیدالشهداء]] {{ع}} به آن حضرت در روز سقیفه رسید. | ||
'''درس صد و دهم تا صد و پانزدهم: پیشی گرفتن از حکم خدا و [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}، عین عقب افتادگی است''' | '''درس صد و دهم تا صد و پانزدهم: پیشی گرفتن از حکم خدا و [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}}، عین عقب افتادگی است''' | ||
*ابیات [[ابنحماد عبدی|ابنحمّاد عَبدی]]، درعدم جواز انتخاب امام؛ | * ابیات [[ابنحماد عبدی|ابنحمّاد عَبدی]]، درعدم جواز انتخاب امام؛ | ||
*گفتگوی شیعی با سنّی در لزوم خلافت؛ | * گفتگوی شیعی با سنّی در لزوم خلافت؛ | ||
*مطالب وارده در مناقب [[ابنشهر آشوب]] راجع به تهنیت شیخین؛ | * مطالب وارده در مناقب [[ابنشهر آشوب]] راجع به تهنیت شیخین؛ | ||
*ابیات [[سید حمیری]]، در تهنیت شیخین؛ | * ابیات [[سید حمیری]]، در تهنیت شیخین؛ | ||
*روایات وارده در عدم تمکین شیوخ قریش به ولایت؛ | * روایات وارده در عدم تمکین شیوخ قریش به ولایت؛ | ||
*سخن مخالفان ولایت در زمان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}؛ | * سخن مخالفان ولایت در زمان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}}؛ | ||
*تفسیر آیاتی از قرآن، درباره [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}؛ | * تفسیر آیاتی از قرآن، درباره [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}؛ | ||
*ابیات [[بشنوی]] در گفتار مخالفان که امامت را به [[امیرالمؤمنین|علی]] نمیدهیم؛ | * ابیات [[بشنوی]] در گفتار مخالفان که امامت را به [[امیرالمؤمنین|علی]] نمیدهیم؛ | ||
*در قیامت، سوسمار امام کسانیست که از [[علی بن ابی طالب]] منحرف شدهاند؛ | * در قیامت، سوسمار امام کسانیست که از [[علی بن ابی طالب]] منحرف شدهاند؛ | ||
*تهنیت [[عمر]] و [[ابوبکر]] و اقرار به ولایت [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}؛ | * تهنیت [[عمر]] و [[ابوبکر]] و اقرار به ولایت [[علی بن ابی طالب]] {{ع}}؛ | ||
*اعیان از علماء عامّه که تهنیت شیخین را ذکر کردهاند؛ | * اعیان از علماء عامّه که تهنیت شیخین را ذکر کردهاند؛ | ||
*گفتار صاحب تفسیر المنار که عامّه ولایت را دارند؛ | * گفتار صاحب تفسیر المنار که عامّه ولایت را دارند؛ | ||
*رأیگیری مخفیانه در [[سقیفه]] با خدعه همراه بوده، و از نظر ظاهر هم باطل است؛ | * رأیگیری مخفیانه در [[سقیفه]] با خدعه همراه بوده، و از نظر ظاهر هم باطل است؛ | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را به جرم جوانی کنار زدند؛ | * [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را به جرم جوانی کنار زدند؛ | ||
*ردّ اشکال جوان بودن [[امیرالمؤمنین|علی]]{{ع}}؛ | * ردّ اشکال جوان بودن [[امیرالمؤمنین|علی]] {{ع}}؛ | ||
*نصّ [[پیامبر خاتم|رسولالله]] بر امیر مؤمنان بودن [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}؛ | * نصّ [[پیامبر خاتم|رسولالله]] بر امیر مؤمنان بودن [[علی بن ابی طالب]] {{ع}}؛ | ||
*[[امیرالمؤمنین]] لقب خاص [[علی بن ابی طالب]] است؛ | * [[امیرالمؤمنین]] لقب خاص [[علی بن ابی طالب]] است؛ | ||
*ایراد [[بریده اسلمی|بریده اسلَمی]] درباره خلافت بر [[ابوبکر]]؛ | * ایراد [[بریده اسلمی|بریده اسلَمی]] درباره خلافت بر [[ابوبکر]]؛ | ||
*هر امّتی، امور خود را به غیر اعلم بسپارد رو به پستی میرود؛ | * هر امّتی، امور خود را به غیر اعلم بسپارد رو به پستی میرود؛ | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} همچون [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] عاشق هدایت مردم بود؛ | * [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} همچون [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] عاشق هدایت مردم بود؛ | ||
*[[پیامبر خاتم|پیغمبر اکرم]]{{صل}} حریص بر هدایت مردم بود؛ | * [[پیامبر خاتم|پیغمبر اکرم]] {{صل}} حریص بر هدایت مردم بود؛ | ||
*خطبه [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} پس از رحلت [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] در پاسخ [[عباس]] و [[ابوسفیان]]؛ | * خطبه [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پس از رحلت [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] در پاسخ [[عباس]] و [[ابوسفیان]]؛ | ||
*خطبه شقشقیه [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در زمان خلافت خویش؛ | * خطبه شقشقیه [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در زمان خلافت خویش؛ | ||
*گفتار [[عمر]] در سقیفه بنی ساعده، در لزوم جمع بین نبوت و خلافت در بیت واحد؛ | * گفتار [[عمر]] در سقیفه بنی ساعده، در لزوم جمع بین نبوت و خلافت در بیت واحد؛ | ||
*گفتار [[ابوبکر]] که: نبوت و خلافت، در یک خاندان جمع نمیشوند؛ | * گفتار [[ابوبکر]] که: نبوت و خلافت، در یک خاندان جمع نمیشوند؛ | ||
*پاسخ قاطع [[ابنعباس]] به [[عمر]] در عدم جمع بین نبوت و خلافت؛ | * پاسخ قاطع [[ابنعباس]] به [[عمر]] در عدم جمع بین نبوت و خلافت؛ | ||
*مقصود [[عمر]] از نسبت هذیان به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]، هیاهو و جنجال بود؛ | * مقصود [[عمر]] از نسبت هذیان به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]، هیاهو و جنجال بود؛ | ||
*اعتراف نمودن [[عمر]] به احقّ بودن [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} برای خلافت؛ | * اعتراف نمودن [[عمر]] به احقّ بودن [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} برای خلافت؛ | ||
*خلفای انتخابی بعد از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] در دادگاه تاریخ محکومند؛ | * خلفای انتخابی بعد از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] در دادگاه تاریخ محکومند؛ | ||
*خطب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}، در لزوم خلافت در وجود مبارک خود؛ | * خطب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}، در لزوم خلافت در وجود مبارک خود؛ | ||
*حکم عقل به بطلان لزوم عدم جمع بین نبوت و خلافت در یک خاندان؛ | * حکم عقل به بطلان لزوم عدم جمع بین نبوت و خلافت در یک خاندان؛ | ||
*قیام اجماع بر عدم تنافی بین نبوت و خلافت در خاندان واحد؛ | * قیام اجماع بر عدم تنافی بین نبوت و خلافت در خاندان واحد؛ | ||
*انفکاک نبوت از خلافت و امارت، انفکاک نبوت از سیاست است؛ | * انفکاک نبوت از خلافت و امارت، انفکاک نبوت از سیاست است؛ | ||
*تفکیک دین از سیاست، خلاف ضرورت اسلام است؛ | * تفکیک دین از سیاست، خلاف ضرورت اسلام است؛ | ||
*لفظ روحانی و روحانیّت در اسلام نیست، و از اصطلاحات نصاری است؛ | * لفظ روحانی و روحانیّت در اسلام نیست، و از اصطلاحات نصاری است؛ | ||
*داستان [[ابوبکر]] و کیفیّت بیعت گرفتن و کنار زدن [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}؛ | * داستان [[ابوبکر]] و کیفیّت بیعت گرفتن و کنار زدن [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}؛ | ||
*دیدار [[ابوبکر]] و [[عمر]] از [[عباس]]، و وعدهٔ او را به نصیبی از خلافت؛ | * دیدار [[ابوبکر]] و [[عمر]] از [[عباس]]، و وعدهٔ او را به نصیبی از خلافت؛ | ||
*خارج کردن متحصّنین را از بیت [[فاطمه]]{{س}}. | * خارج کردن متحصّنین را از بیت [[فاطمه]] {{س}}. | ||
'''درس یکصد و شانزدهم و یکصد و هفدهم: [[علی بن ابی طالب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} میزان سنجشِ نیکیها و زشتیهاست''' | '''درس یکصد و شانزدهم و یکصد و هفدهم: [[علی بن ابی طالب]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} میزان سنجشِ نیکیها و زشتیهاست''' | ||
*روایات وارده از خاصّه و عامّه در امتحان مردم به [[ولایت]]؛ | * روایات وارده از خاصّه و عامّه در امتحان مردم به [[ولایت]]؛ | ||
*در تفسیر | * در تفسیر {{متن قرآن|أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لا يُفْتَنُونَ}} به امتحان درباره [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}؛ | ||
*قیام اصحاب گرامی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] در مسجد [[پیامبر خاتم|رسولالله]] و احتجاج با [[ابوبکر]]؛ | * قیام اصحاب گرامی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] در مسجد [[پیامبر خاتم|رسولالله]] و احتجاج با [[ابوبکر]]؛ | ||
*احتجاج [[خالد بن سعید بن عاص]] بر [[ابوبکر]] به سوابق [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}؛ | * احتجاج [[خالد بن سعید بن عاص]] بر [[ابوبکر]] به سوابق [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}؛ | ||
*احتجاج [[ابوذر غفاری]] در مسجد [[پیامبر خاتم|رسولالله]] با [[ابوبکر]] و همکارانش؛ | * احتجاج [[ابوذر غفاری]] در مسجد [[پیامبر خاتم|رسولالله]] با [[ابوبکر]] و همکارانش؛ | ||
*احتجاج [[سلمان فارسی]] و [[مقداد بن اسود]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | * احتجاج [[سلمان فارسی]] و [[مقداد بن اسود]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | ||
*احتجاج [[عمار یاسر]] و [[قیس بن سعد بن عباده]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | * احتجاج [[عمار یاسر]] و [[قیس بن سعد بن عباده]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | ||
*احتجاج [[خزیمه|خُزَیمَه]] و [[ابی بن کعب|اُبَیّ بن کعب]] و [[سهل بن حنیف]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | * احتجاج [[خزیمه|خُزَیمَه]] و [[ابی بن کعب|اُبَیّ بن کعب]] و [[سهل بن حنیف]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | ||
*احتجاج [[ابنتیهان|ابنتَیهان]] و [[ابوایوب انصاری|ابوایّوب انصاری]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | * احتجاج [[ابنتیهان|ابنتَیهان]] و [[ابوایوب انصاری|ابوایّوب انصاری]] در مسجد با [[ابوبکر]]؛ | ||
*عدم اذن قیام به شمشیر بعد از رحلت [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}؛ | * عدم اذن قیام به شمشیر بعد از رحلت [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}}؛ | ||
*دوازده نفر از اعاظم مهاجرین و انصار که در مسجد بر [[ابوبکر]] انکار کردند؛ | * دوازده نفر از اعاظم مهاجرین و انصار که در مسجد بر [[ابوبکر]] انکار کردند؛ | ||
*از روز اول خلافت [[ابوبکر]] حزب علی او را غاصب خواندند؛ | * از روز اول خلافت [[ابوبکر]] حزب علی او را غاصب خواندند؛ | ||
*گفتار [[ابنخلدون]] در | * گفتار [[ابنخلدون]] در مبدأ دولت شیعه به مجرد رحلت [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}}؛ | ||
*گفتار [[مسعودی]] در جانبداری اعیان شیعه از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}؛ | * گفتار [[مسعودی]] در جانبداری اعیان شیعه از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}؛ | ||
*[[عمر]] و [[ابوبکر]] در تحت پرچم [[اسامه]] بودند و [[اسامه]] امیر آنان بود؛ | * [[عمر]] و [[ابوبکر]] در تحت پرچم [[اسامه]] بودند و [[اسامه]] امیر آنان بود؛ | ||
*اعتراض [[اسامه بن زید]] و [[ابوقحافه]] به فرزندش [[ابوبکر]] در خلافت. | * اعتراض [[اسامه بن زید]] و [[ابوقحافه]] به فرزندش [[ابوبکر]] در خلافت. | ||
'''درس یکصد و هجدهم تا یکصد و بیستم: در مدینه فاضله، باید برای ریاست [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} تلاش کنند''' | '''درس یکصد و هجدهم تا یکصد و بیستم: در مدینه فاضله، باید برای ریاست [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} تلاش کنند''' | ||
*واگذاری امور را به شخص عالمتر و بصیرتر و بیهواتر، از لوازم است؛ | * واگذاری امور را به شخص عالمتر و بصیرتر و بیهواتر، از لوازم است؛ | ||
*[[عمر]] بدعتهای خود را رنگ و صبغه دینی داد؛ | * [[عمر]] بدعتهای خود را رنگ و صبغه دینی داد؛ | ||
*[[عمر]] نقشه شوری را طوری تنظیم کرد که خلافت به [[عثمان]] برسد؛ | * [[عمر]] نقشه شوری را طوری تنظیم کرد که خلافت به [[عثمان]] برسد؛ | ||
*با شرایطی که [[عمر]] قرار داده بود، هیچگاه خلافت به [[امیرالمؤمنین]] نمیرسید؛ | * با شرایطی که [[عمر]] قرار داده بود، هیچگاه خلافت به [[امیرالمؤمنین]] نمیرسید؛ | ||
*در زمان حیات [[عمر]]، مشخص بود که [[عثمان]] خلیفه اوست؛ | * در زمان حیات [[عمر]]، مشخص بود که [[عثمان]] خلیفه اوست؛ | ||
*[[عمر]] [[بنیامیه]] را در برابر [[بنیهاشم]] تقویت میکرد؛ | * [[عمر]] [[بنیامیه]] را در برابر [[بنیهاشم]] تقویت میکرد؛ | ||
*[[معاویه]] برای تقویت [[عثمان]]، جداً اسلام و مهاجرین را بیم میدهد؛ | * [[معاویه]] برای تقویت [[عثمان]]، جداً اسلام و مهاجرین را بیم میدهد؛ | ||
*[[عمر]] اسلام راستین را فدای عزّت عرب کرد؛ | * [[عمر]] اسلام راستین را فدای عزّت عرب کرد؛ | ||
*[[عمر]] طاقت امارت [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را ندارد؛ | * [[عمر]] طاقت امارت [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را ندارد؛ | ||
*نقشه شوری و عدم خلافت [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از قبل مطرح بود؛ | * نقشه شوری و عدم خلافت [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} از قبل مطرح بود؛ | ||
*شورایی که زیر نظر خود [[عمر]] پا گیرد، شوری نیست، عین استبداد است؛ | * شورایی که زیر نظر خود [[عمر]] پا گیرد، شوری نیست، عین استبداد است؛ | ||
*گفتگوی [[معاویه]] با [[زیاد بن حصین]] درباره اختلاف مسلمین؛ | * گفتگوی [[معاویه]] با [[زیاد بن حصین]] درباره اختلاف مسلمین؛ | ||
*گفتار [[غزالی|غزّالی]] درباره غدیر و انحراف خلفای انتخابی؛ | * گفتار [[غزالی|غزّالی]] درباره غدیر و انحراف خلفای انتخابی؛ | ||
*کسانی که از اعاظم شیعه و بزرگان عامّه سرّالعالَمَین را از [[غزالی|غزّالی]] میدانند؛ | * کسانی که از اعاظم شیعه و بزرگان عامّه سرّالعالَمَین را از [[غزالی|غزّالی]] میدانند؛ | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} سنّت شیخین را ردّ میکند؛ | * [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} سنّت شیخین را ردّ میکند؛ | ||
*امتناع مرد خُثعَمِیّ از بیعت با [[امیرالمؤمنین]] مگر با شرط سنّت شیخین؛ | * امتناع مرد خُثعَمِیّ از بیعت با [[امیرالمؤمنین]] مگر با شرط سنّت شیخین؛ | ||
*نامه ده نفر از اصحاب [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] به [[عثمان]] درباره تجاوزهای او؛ | * نامه ده نفر از اصحاب [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] به [[عثمان]] درباره تجاوزهای او؛ | ||
*زدن و پاره کردن [[عثمان]] و دستیارانش، شکم [[عمار یاسر]] را؛ | * زدن و پاره کردن [[عثمان]] و دستیارانش، شکم [[عمار یاسر]] را؛ | ||
*خطبه [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در تغییر سنّتهای خلاف؛ | * خطبه [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در تغییر سنّتهای خلاف؛ | ||
*[[معاویه]] گوید: تا نام [[پیامبر خاتم|محمّد]] را از بالای مأذنهها پایین نیاورم و دفن نکنم از پای نمینشینم؛ | * [[معاویه]] گوید: تا نام [[پیامبر خاتم|محمّد]] را از بالای مأذنهها پایین نیاورم و دفن نکنم از پای نمینشینم؛ | ||
*[[معاویه]] نبوت [[پیامبر خاتم|رسولالله]]{{صل}} را به سلطنت تبدیل کرد؛ | * [[معاویه]] نبوت [[پیامبر خاتم|رسولالله]] {{صل}} را به سلطنت تبدیل کرد؛ | ||
*قیام عملی [[امام حسین|سیدالشهداء]] و قیام علمی [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} به فریاد اسلام رسید.<ref name=p1></ref> | * قیام عملی [[امام حسین|سیدالشهداء]] و قیام علمی [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} به فریاد اسلام رسید.<ref name=p1></ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان فهرست اثر}} | ||
==دربارهٔ پدیدآورنده== | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{پدیدآورنده ساده | |||
| پدیدآورنده کتاب = سید محمد حسین حسینی طهرانی}} | |||
== کتابهای وابسته == | |||
{{آثار وابسته}} | |||
* [[امامشناسی ۳ (کتاب)|اصل مجموعه]]؛ | |||
==کتابهای وابسته== | * [[امامشناسی ج۱ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ۳ (کتاب)|اصل مجموعه]]؛ | * [[امامشناسی ج۲ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۳ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۲ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۴ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۳ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۵ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۴ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۶ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۵ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۷ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۶ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۹ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۷ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۰ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۹ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۱ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱۰ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۲ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱۱ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۳ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱۲ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۴ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱۳ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۵ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱۴ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۶ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱۵ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۷ (کتاب)]]؛ | ||
*[[امامشناسی ج۱۶ (کتاب)]]؛ | * [[امامشناسی ج۱۸ (کتاب)]]. | ||
*[[امامشناسی ج۱۷ (کتاب)]]؛ | {{پایان آثار وابسته}} | ||
*[[امامشناسی ج۱۸ (کتاب)]]. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
==دریافت متن | == دریافت متن == | ||
*[http://www.maarefislam.com/fa/?Page=definition_book&UID=161710 متن دیجیتال کتاب در پایگاه علوم و معارف اسلامی] | * [http://www.maarefislam.com/fa/?Page=definition_book&UID=161710 متن دیجیتال کتاب در پایگاه علوم و معارف اسلامی] | ||
*[http://motaghin.org/my_doc/process.aspx?file=my_files/pdf/pdf_ketab/imam8.pdf دریافت متن PDF | * [http://motaghin.org/my_doc/process.aspx?file=my_files/pdf/pdf_ketab/imam8.pdf دریافت متن PDF کتاب] | ||
[[رده: | [[رده:کتاب]] | ||
[[رده:کتابهای سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | [[رده:کتابهای سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | ||
[[رده:آثار سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | [[رده:آثار سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | ||
[[رده:کتابهای فاقد چکیده]] | [[رده:کتابهای فاقد چکیده]] | ||
[[رده:کتابهای دارای فهرست]] | [[رده:کتابهای دارای فهرست]] | ||
[[رده:کتابهای دارای متن PDF]] | [[رده:کتابهای دارای متن PDF]] | ||
[[رده:کتابهای دارای متن دیجیتال]] | [[رده:کتابهای دارای متن دیجیتال]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۸
امامشناسی ج۸ غدیر: ۳. تفسیر آیه اکمال دین - غصب خلافت | |
---|---|
از مجموعه | امامشناسی ۳ |
زبان | فارسی |
نویسنده | سید محمد حسین حسینی طهرانی |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی |
محل نشر | مشهد، ایران |
سال نشر | ۱۳۷۸ ش |
تعداد صفحه | ۲۷۶
|
شابک | ۹۷۸۹۶۴۶۵۳۳۵۸۵ |
امامشناسی ج۸ (غدیر: ۳. تفسیر آیه اکمال دین - غصب خلافت)، جلد هشتم از مجموعهٔ هجده جلدی امامشناسی است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی امامت و ولایت میباشد. این کتاب اثر سید محمد حسین حسینی طهرانی است و انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
درس صد و ششم تا صد و نهم: در تفسیر آیه ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِينًا﴾
- روایات ابنشهر آشوب درباره آیه: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾؛
- اشعار طاهر و حمیری درباره آیه: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾؛
- روایات شواهدالتنزیل درباره آیه: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾؛
- روایات خطیب بغدادی و ابنعساکر و ابنمردویه درباره آیه اکمال دین؛
- روایات ابنمغازلی و حمّوئی درباره اکمال دین و اتمام نعمت؛
- روایات سبط ابنجوزی و سید رضی درباره آیه اکمال دین و اتمام نعمت؛
- مردم به چهار چیز عمل کردهاند، و ولایت را ترک گفتهاند؛
- عامّه غالبا میگویند: آیه اکمال دین در روز عرفه نازل شده است؛
- عدم نزول آیه ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾ در روز عرفه؛
- بیان تفصیلی در آیه: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾؛
- مراد از ﴿الْيَوْم﴾ در آیه مبارکه، چه روزی بوده است؟
- استفاده معنای یوم از خود آیهٔ: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾؛
- مراد از خشیت از خدا، ترس در مقام ولایت است؛
- فرق معنای کمال و تمام، در کمال دین و تمام نعمت؛
- مراد از نعمت، ولایت است؛
- آیه اکمال دین از مصادیق آیه ﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ﴾ است؛
- مراد از یوم در آیه: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾ روز غدیر است؛
- ممکن است نزول آیه اکمال دین در روز عرفه، و تبلیغش در روز غدیر است؛
- گفتار یهود که: اگر آیه اکمال دین بر ما نازل میشد آن روز را عید میگرفتیم؛
- کمال دین و تمام نعمت، زوال پذیرفتنی نیست؛
- ردّ بر شیخان که گفنهاند: کمال دین، مستلزم نقصان دین است؛
- وقوع آیه اکمال دین، در بین آیات محرّمات طعام عجیب است؛
- آیه اکمال دین و اتمام نعمت، دارای مفاد و محتوای مستقل است؛
- قصیده ملّا علی خوئی در وصف امیرالمؤمنین (ع)؛
- ابیات ابوبکر ابنقُرَیعه در اینکه مصائب حضرت سیدالشهداء (ع) به آن حضرت در روز سقیفه رسید.
درس صد و دهم تا صد و پانزدهم: پیشی گرفتن از حکم خدا و رسول خدا (ص)، عین عقب افتادگی است
- ابیات ابنحمّاد عَبدی، درعدم جواز انتخاب امام؛
- گفتگوی شیعی با سنّی در لزوم خلافت؛
- مطالب وارده در مناقب ابنشهر آشوب راجع به تهنیت شیخین؛
- ابیات سید حمیری، در تهنیت شیخین؛
- روایات وارده در عدم تمکین شیوخ قریش به ولایت؛
- سخن مخالفان ولایت در زمان رسول خدا (ص)؛
- تفسیر آیاتی از قرآن، درباره امیرالمؤمنین (ع)؛
- ابیات بشنوی در گفتار مخالفان که امامت را به علی نمیدهیم؛
- در قیامت، سوسمار امام کسانیست که از علی بن ابی طالب منحرف شدهاند؛
- تهنیت عمر و ابوبکر و اقرار به ولایت علی بن ابی طالب (ع)؛
- اعیان از علماء عامّه که تهنیت شیخین را ذکر کردهاند؛
- گفتار صاحب تفسیر المنار که عامّه ولایت را دارند؛
- رأیگیری مخفیانه در سقیفه با خدعه همراه بوده، و از نظر ظاهر هم باطل است؛
- امیرالمؤمنین (ع) را به جرم جوانی کنار زدند؛
- ردّ اشکال جوان بودن علی (ع)؛
- نصّ رسولالله بر امیر مؤمنان بودن علی بن ابی طالب (ع)؛
- امیرالمؤمنین لقب خاص علی بن ابی طالب است؛
- ایراد بریده اسلَمی درباره خلافت بر ابوبکر؛
- هر امّتی، امور خود را به غیر اعلم بسپارد رو به پستی میرود؛
- امیرالمؤمنین (ع) همچون رسول خدا عاشق هدایت مردم بود؛
- پیغمبر اکرم (ص) حریص بر هدایت مردم بود؛
- خطبه امیرالمؤمنین (ع) پس از رحلت رسول خدا در پاسخ عباس و ابوسفیان؛
- خطبه شقشقیه امیرالمؤمنین (ع) در زمان خلافت خویش؛
- گفتار عمر در سقیفه بنی ساعده، در لزوم جمع بین نبوت و خلافت در بیت واحد؛
- گفتار ابوبکر که: نبوت و خلافت، در یک خاندان جمع نمیشوند؛
- پاسخ قاطع ابنعباس به عمر در عدم جمع بین نبوت و خلافت؛
- مقصود عمر از نسبت هذیان به رسول خدا، هیاهو و جنجال بود؛
- اعتراف نمودن عمر به احقّ بودن امیرالمؤمنین (ع) برای خلافت؛
- خلفای انتخابی بعد از رسول خدا در دادگاه تاریخ محکومند؛
- خطب امیرالمؤمنین (ع)، در لزوم خلافت در وجود مبارک خود؛
- حکم عقل به بطلان لزوم عدم جمع بین نبوت و خلافت در یک خاندان؛
- قیام اجماع بر عدم تنافی بین نبوت و خلافت در خاندان واحد؛
- انفکاک نبوت از خلافت و امارت، انفکاک نبوت از سیاست است؛
- تفکیک دین از سیاست، خلاف ضرورت اسلام است؛
- لفظ روحانی و روحانیّت در اسلام نیست، و از اصطلاحات نصاری است؛
- داستان ابوبکر و کیفیّت بیعت گرفتن و کنار زدن امیرالمؤمنین (ع)؛
- دیدار ابوبکر و عمر از عباس، و وعدهٔ او را به نصیبی از خلافت؛
- خارج کردن متحصّنین را از بیت فاطمه (س).
درس یکصد و شانزدهم و یکصد و هفدهم: علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (ع) میزان سنجشِ نیکیها و زشتیهاست
- روایات وارده از خاصّه و عامّه در امتحان مردم به ولایت؛
- در تفسیر ﴿أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لا يُفْتَنُونَ﴾ به امتحان درباره امیرالمؤمنین (ع)؛
- قیام اصحاب گرامی رسول خدا در مسجد رسولالله و احتجاج با ابوبکر؛
- احتجاج خالد بن سعید بن عاص بر ابوبکر به سوابق امیرالمؤمنین (ع)؛
- احتجاج ابوذر غفاری در مسجد رسولالله با ابوبکر و همکارانش؛
- احتجاج سلمان فارسی و مقداد بن اسود در مسجد با ابوبکر؛
- احتجاج عمار یاسر و قیس بن سعد بن عباده در مسجد با ابوبکر؛
- احتجاج خُزَیمَه و اُبَیّ بن کعب و سهل بن حنیف در مسجد با ابوبکر؛
- احتجاج ابنتَیهان و ابوایّوب انصاری در مسجد با ابوبکر؛
- عدم اذن قیام به شمشیر بعد از رحلت رسول خدا (ص)؛
- دوازده نفر از اعاظم مهاجرین و انصار که در مسجد بر ابوبکر انکار کردند؛
- از روز اول خلافت ابوبکر حزب علی او را غاصب خواندند؛
- گفتار ابنخلدون در مبدأ دولت شیعه به مجرد رحلت رسول خدا (ص)؛
- گفتار مسعودی در جانبداری اعیان شیعه از امیرالمؤمنین (ع)؛
- عمر و ابوبکر در تحت پرچم اسامه بودند و اسامه امیر آنان بود؛
- اعتراض اسامه بن زید و ابوقحافه به فرزندش ابوبکر در خلافت.
درس یکصد و هجدهم تا یکصد و بیستم: در مدینه فاضله، باید برای ریاست امیرالمؤمنین (ع) تلاش کنند
- واگذاری امور را به شخص عالمتر و بصیرتر و بیهواتر، از لوازم است؛
- عمر بدعتهای خود را رنگ و صبغه دینی داد؛
- عمر نقشه شوری را طوری تنظیم کرد که خلافت به عثمان برسد؛
- با شرایطی که عمر قرار داده بود، هیچگاه خلافت به امیرالمؤمنین نمیرسید؛
- در زمان حیات عمر، مشخص بود که عثمان خلیفه اوست؛
- عمر بنیامیه را در برابر بنیهاشم تقویت میکرد؛
- معاویه برای تقویت عثمان، جداً اسلام و مهاجرین را بیم میدهد؛
- عمر اسلام راستین را فدای عزّت عرب کرد؛
- عمر طاقت امارت امیرالمؤمنین (ع) را ندارد؛
- نقشه شوری و عدم خلافت امیرالمؤمنین (ع) از قبل مطرح بود؛
- شورایی که زیر نظر خود عمر پا گیرد، شوری نیست، عین استبداد است؛
- گفتگوی معاویه با زیاد بن حصین درباره اختلاف مسلمین؛
- گفتار غزّالی درباره غدیر و انحراف خلفای انتخابی؛
- کسانی که از اعاظم شیعه و بزرگان عامّه سرّالعالَمَین را از غزّالی میدانند؛
- امیرالمؤمنین (ع) سنّت شیخین را ردّ میکند؛
- امتناع مرد خُثعَمِیّ از بیعت با امیرالمؤمنین مگر با شرط سنّت شیخین؛
- نامه ده نفر از اصحاب رسول خدا به عثمان درباره تجاوزهای او؛
- زدن و پاره کردن عثمان و دستیارانش، شکم عمار یاسر را؛
- خطبه امیرالمؤمنین (ع) در تغییر سنّتهای خلاف؛
- معاویه گوید: تا نام محمّد را از بالای مأذنهها پایین نیاورم و دفن نکنم از پای نمینشینم؛
- معاویه نبوت رسولالله (ص) را به سلطنت تبدیل کرد؛
- قیام عملی سیدالشهداء و قیام علمی حضرت صادق (ع) به فریاد اسلام رسید.[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
کتابهای وابسته
- اصل مجموعه؛
- امامشناسی ج۱ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۲ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۳ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۴ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۵ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۶ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۷ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۹ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۰ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۱ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۲ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۳ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۴ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۵ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۶ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۷ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۸ (کتاب).