امام جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'فرد' به 'فرد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
امام جمعه، به فرد عادلی گویند که از سوی [[حاکم اسلامی]] جهت اقامۀ [[نماز جمعه]] [[شهر]]، بخش و... [[منصوب]] می‌گردد<ref>شرح لمعه، ج۱، ص۲۹۹؛ الحاوی الکبیر، ج۲، ص۴۴۶.</ref>. امام جمعه هنگام [[قراءت]] [[خطبه]]، [[اسلحه]] یا شمشیری - به عنوان سنبل [[سیاسی]] بودن [[نماز]] - در دست دارد، در [[خطبه]] اول به مسایل [[اعتقادی]] و [[اجتماعی]] و در خطبۀ دوم به مسایل [[سیاسی]] روز [[مسلمین]] می‌پردازد<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۲۳۴؛ وسایل الشیعه، ج۱، ص۴۵۷؛ المغنی، ج۲ ص۳۰۹.</ref>. [[نماز جمعه]]، از شعایر [[عبادی]] [[سیاسی]] در [[اسلام]]، نماد پیوند [[دین]] با [[سیاست]] و از [[شؤون]] [[حکومت اسلامی]] و [[ولایت فقیه]] است. [[پیامبر]]{{صل}} پیش از [[هجرت]] به "[[مصعب بن عمیر]]" و "[[ابوامامه اسعد بن زراره]]" [[دستور]] [[خواندن نماز]] [[جمعه]] در [[مدینه]] را داد. نخستین [[نماز جمعه]] در [[مدینه]] در [[زمین]] همواری از محله "[[حره بنی بیاضه]]" که به آن "نقیع الخصمات" می‌گفتند توسط "[[ابوامامه اسعد بن زراره]]" با | امام جمعه، به فرد عادلی گویند که از سوی [[حاکم اسلامی]] جهت اقامۀ [[نماز جمعه]] [[شهر]]، بخش و... [[منصوب]] می‌گردد<ref>شرح لمعه، ج۱، ص۲۹۹؛ الحاوی الکبیر، ج۲، ص۴۴۶.</ref>. امام جمعه هنگام [[قراءت]] [[خطبه]]، [[اسلحه]] یا شمشیری - به عنوان سنبل [[سیاسی]] بودن [[نماز]] - در دست دارد، در [[خطبه]] اول به مسایل [[اعتقادی]] و [[اجتماعی]] و در خطبۀ دوم به مسایل [[سیاسی]] روز [[مسلمین]] می‌پردازد<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۲۳۴؛ وسایل الشیعه، ج۱، ص۴۵۷؛ المغنی، ج۲ ص۳۰۹.</ref>. [[نماز جمعه]]، از شعایر [[عبادی]] [[سیاسی]] در [[اسلام]]، نماد پیوند [[دین]] با [[سیاست]] و از [[شؤون]] [[حکومت اسلامی]] و [[ولایت فقیه]] است. [[پیامبر]] {{صل}} پیش از [[هجرت]] به "[[مصعب بن عمیر]]" و "[[ابوامامه اسعد بن زراره]]" [[دستور]] [[خواندن نماز]] [[جمعه]] در [[مدینه]] را داد. نخستین [[نماز جمعه]] در [[مدینه]] در [[زمین]] همواری از محله "[[حره بنی بیاضه]]" که به آن "نقیع الخصمات" می‌گفتند توسط "[[ابوامامه اسعد بن زراره]]" با چهل مرد برگزار شد<ref>سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۷.</ref>، ولی نخستین [[نماز]] جمعه‌ای که توسط [[پیامبر]] {{صل}} اقامه شد، در [[مدینه]] هنگام انتقال از محله قبابه [[شهر مدینه]] بوده است که در محله [[قبیله]] "بنی سالم" برگزار گردید<ref>مجموعة الوثائق السیاسه، ص۴۹؛ نهایة الأرب، ج۱۶، ص۳۹۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۴۵.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۸
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
امام جمعه، به فرد عادلی گویند که از سوی حاکم اسلامی جهت اقامۀ نماز جمعه شهر، بخش و... منصوب می‌گردد[۱]. امام جمعه هنگام قراءت خطبه، اسلحه یا شمشیری - به عنوان سنبل سیاسی بودن نماز - در دست دارد، در خطبه اول به مسایل اعتقادی و اجتماعی و در خطبۀ دوم به مسایل سیاسی روز مسلمین می‌پردازد[۲]. نماز جمعه، از شعایر عبادی سیاسی در اسلام، نماد پیوند دین با سیاست و از شؤون حکومت اسلامی و ولایت فقیه است. پیامبر (ص) پیش از هجرت به "مصعب بن عمیر" و "ابوامامه اسعد بن زراره" دستور خواندن نماز جمعه در مدینه را داد. نخستین نماز جمعه در مدینه در زمین همواری از محله "حره بنی بیاضه" که به آن "نقیع الخصمات" می‌گفتند توسط "ابوامامه اسعد بن زراره" با چهل مرد برگزار شد[۳]، ولی نخستین نماز جمعه‌ای که توسط پیامبر (ص) اقامه شد، در مدینه هنگام انتقال از محله قبابه شهر مدینه بوده است که در محله قبیله "بنی سالم" برگزار گردید[۴][۵].
منابع
پانویس
- ↑ شرح لمعه، ج۱، ص۲۹۹؛ الحاوی الکبیر، ج۲، ص۴۴۶.
- ↑ تحریر الوسیله، ج۱، ص۲۳۴؛ وسایل الشیعه، ج۱، ص۴۵۷؛ المغنی، ج۲ ص۳۰۹.
- ↑ سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۷.
- ↑ مجموعة الوثائق السیاسه، ص۴۹؛ نهایة الأرب، ج۱۶، ص۳۹۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۹.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۵.