ام الفضل دختر مأمون: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام جواد | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[ام الفضل دختر مأمون در تاریخ اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نامش [[زینب]] و از [[دختران]] [[مأمون]] بود در | نامش [[زینب]] و از [[دختران]] [[مأمون]] بود در مراسم [[ولایتعهدی امام رضا]] {{ع}} در حالی‌که ۵ سال داشت، به نامزدی [[امام جواد]] {{ع}} که آن [[زمان]] در [[مدینه]] حضور داشتند، در آمد<ref>البدایة و النهایة، ج۱۰، ص۲۶۹؛ تاریخ طبری، ج۷، ص۱۴۹؛ مروج الذهب، ج۳، ص۴۴۱؛ عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۱۴۷؛ بحارالانوار، ج۴۹، ص۱۳۲؛ تذکرة الخواص، ص۳۵۳.</ref>. مأمون به ظاهر می‌خواست با این قبیل اقدامات، [[دوستی]] و ارادت خویش را به [[خاندان]] [[اهل بیت]] {{عم}} ابراز دارد و این در حالی بود که در [[باطن]]، [[افکار]] دیگری داشت. | ||
مأمون به ظاهر می‌خواست با این قبیل اقدامات، [[دوستی]] و ارادت خویش را به [[خاندان]] [[اهل بیت]]{{عم}} ابراز دارد و این در حالی بود که در [[باطن]]، [[افکار]] دیگری داشت. | |||
مأمون گاهی می‌گفت: من به این [[ازدواج]] [[اقدام]] کردم تا [[محمد بن علی]]{{ع}} از دخترم صاحب فرزند شود و من | مأمون گاهی می‌گفت: من به این [[ازدواج]] [[اقدام]] کردم تا [[محمد بن علی]] {{ع}} از دخترم صاحب فرزند شود و من پدربزرگ کودکی باشم که از نسل [[رسول الله]] {{صل}} و [[علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} است<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۵۴.</ref>. | ||
بعد از [[شهادت امام رضا]] {{ع}} در سال ۲۰۳ هجری قمری، امام جواد {{ع}} بنا بر دو ویژگی خاص که ایشان مسلط بر [[علم لدنی]] بودند و به تمام سوالات پاسخ می‌دادند و همچنین به سبب [[عصمت]] و [[طهارت]] ایشان، به [[امامت]] رسیدند. در این زمان مأمون به [[بغداد]] آمده بود و توانسته بود نظر [[عباسیان]] معترض را باری دیگر جلب نماید. | |||
او در پی بقای خلافتش بود، بنابراین می‌بایست برنامه‌های شومش را ادامه دهد؛ و اینکه امام جواد {{ع}} را به بغداد فرا خواند و [[ام الفضل]] را که تا کنون به عنوان نامزد امام جواد {{ع}} بود، بالاجبار و [[تهدید]]، به [[عقد]] [[امام]] {{ع}} درآورد تا بر [[مصلحت]] امور خویش، اقدام کرده، مأموری خانگی در [[منزل]] امام {{ع}} بگمارد<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۳.</ref>. به هر ترتیب، او در این زمینه موفق هم شد و سرانجام این [[زن]] ملعونه، به [[وسوسه]] عمویش [[معتصم عباسی]]، در سال ۲۲۰ هجری قمری، امام جواد {{ع}} را [[مسموم]] و به [[شهادت]] رساند<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۸۱.</ref>. | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] | # [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام جواد]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام جواد است. ام الفضل دختر مأمون از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ام الفضل دختر مأمون در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نامش زینب و از دختران مأمون بود در مراسم ولایتعهدی امام رضا (ع) در حالی‌که ۵ سال داشت، به نامزدی امام جواد (ع) که آن زمان در مدینه حضور داشتند، در آمد[۱]. مأمون به ظاهر می‌خواست با این قبیل اقدامات، دوستی و ارادت خویش را به خاندان اهل بیت (ع) ابراز دارد و این در حالی بود که در باطن، افکار دیگری داشت.
مأمون گاهی می‌گفت: من به این ازدواج اقدام کردم تا محمد بن علی (ع) از دخترم صاحب فرزند شود و من پدربزرگ کودکی باشم که از نسل رسول الله (ص) و علی بن ابی‌طالب (ع) است[۲].
بعد از شهادت امام رضا (ع) در سال ۲۰۳ هجری قمری، امام جواد (ع) بنا بر دو ویژگی خاص که ایشان مسلط بر علم لدنی بودند و به تمام سوالات پاسخ می‌دادند و همچنین به سبب عصمت و طهارت ایشان، به امامت رسیدند. در این زمان مأمون به بغداد آمده بود و توانسته بود نظر عباسیان معترض را باری دیگر جلب نماید.
او در پی بقای خلافتش بود، بنابراین می‌بایست برنامه‌های شومش را ادامه دهد؛ و اینکه امام جواد (ع) را به بغداد فرا خواند و ام الفضل را که تا کنون به عنوان نامزد امام جواد (ع) بود، بالاجبار و تهدید، به عقد امام (ع) درآورد تا بر مصلحت امور خویش، اقدام کرده، مأموری خانگی در منزل امام (ع) بگمارد[۳]. به هر ترتیب، او در این زمینه موفق هم شد و سرانجام این زن ملعونه، به وسوسه عمویش معتصم عباسی، در سال ۲۲۰ هجری قمری، امام جواد (ع) را مسموم و به شهادت رساند[۴].
