بی‌وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = رذایل اخلاقی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[بی‌وفایی در حدیث]] - [[بی‌وفایی در اخلاق اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از خصلت‌های [[مردم]] [[کوفه]] شمرده شده است که هم با [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}} بی‌وفایی نشان دادند، هم با [[امام حسن|امام مجتبی]] {{ع}}، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[امام حسین|سید الشهدا]] [[بیعت]] کردند و [[پیمان]] شکستند. [[نامه]] [[دعوت]] نوشتند و تیغ کشیدند. این [[خصلت]] کوفیانه در [[ذهن]] دیگران مانده بود. هنگامی که [[امام حسین]] {{ع}} [[تصمیم]] گرفت به [[کوفه]] رود، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و [[بی وفایی]] [[اهل کوفه]] را یادآور می‌شدند. خود [[امام حسین]] {{ع}} نیز روز [[عاشورا]] به این [[عهد]] شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای [[کوفیان]]! [[زشت]] باد کارتان! ما را به [[یاری]] فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين...}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷</ref>. [[کوفی]] در خاطره [[مردم]] همردیف با بی‌وفا بود. [[حضرت زینب]] نیز در خطبه‌اش در [[کوفه]]، به [[کوفیان]] چنین خطاب کرد: {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل}} که اشاره به همان [[ریا]]، [[تزویر]]، [[نفاق]] و [[بی وفایی]] آن [[مردم]] بود. این ذهنیت، همچنان باقی است<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۹۱.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[اهل کوفه]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:رذایل اخلاقی]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث رذایل اخلاقی است. بی‌وفایی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بی‌وفایی در حدیث - بی‌وفایی در اخلاق اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
از خصلت‌های مردم کوفه شمرده شده است که هم با علی بن ابی طالب (ع) بی‌وفایی نشان دادند، هم با امام مجتبی (ع)، هم با مسلم بن عقیل و هم با سید الشهدا بیعت کردند و پیمان شکستند. نامه دعوت نوشتند و تیغ کشیدند. این خصلت کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که امام حسین (ع) تصمیم گرفت به کوفه رود، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و بی وفایی اهل کوفه را یادآور می‌شدند. خود امام حسین (ع) نیز روز عاشورا به این عهد شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای کوفیان! زشت باد کارتان! ما را به یاری فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید «يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين...»[۱]. کوفی در خاطره مردم همردیف با بی‌وفا بود. حضرت زینب نیز در خطبه‌اش در کوفه، به کوفیان چنین خطاب کرد: «يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل» که اشاره به همان ریا، تزویر، نفاق و بی وفایی آن مردم بود. این ذهنیت، همچنان باقی است[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷
- ↑ ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۹۱.