انکار امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = امام مهدی | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
'''انکار امام مهدی {{ع}}''' با توجه به اینکه براساس روایات متواتر [[اثبات]] شده است، موجب [[کفر]] است | |||
== [[مهدویت]] اصل مسلّم در [[اسلام]] == | |||
اصل مهدویت و اینکه [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[پیامبر]] و از [[فرزندان فاطمه]] است و در [[آخرالزمان]] ظهور می‌کند و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌نماید چنانکه پر از [[ظلم و ستم]] شده باشد مورد اتفاق نزد [[شیعه]] و [[اهل سنت]] است و کسی در آن تردید نکرده است. آنچه مورد [[اختلاف]] است در وجود شخص [[مهدی موعود]]{{ع}} است که آیا به [[دنیا]] آمده است و یا خیر؟ والا مهدی نوعی، مورد اتفاق و [[احادیث]] وارده در حد تواتر و [[یقین]] است و تصدیق این احادیث نبوی در واقع تصدیق به [[نبوت]] [[نبی اکرم]] {{صل}} است و قهراً [[انکار]] مهدویت و ظهور آن حضرت مستلزم انکار نبوت و رد سخنان متواتر نبی اکرم{{صل}} خواهد بود. در نتیجه انکار حضرت مهدی{{ع}} موجب [[کفر]] است<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۳۶۸.</ref>. | |||
== دلیل روایی بر [[کافر]] بودن منکر [[امام مهدی]]{{ع}} == | |||
برخی از روایاتی که در مورد [[حکم]] منکرین امام مهدی{{ع}} وارد شده عبارت‌اند از: | |||
# روایتی از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[رسول خدا]]{{صل}} آمده است: «هرکس خروج حضرت مهدی را انکار نماید کافر است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَنْکَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ فَقَدْ کَفَرَ}}؛ فراید السمطین و البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، ج ۲، ص۳۱۵؛ به نقل از امامت و مهدویت.</ref>.<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۳۶۸.</ref> | |||
# [[امام کاظم]]{{ع}} فرمودند: «هرکس یکی از [[امامان]] زنده را انکار کند، امامان قبلی را نیز انکار نموده است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَنْکَرَ وَاحِداً مِنَ الْأَحْیَاءِ فَقَدْ أَنْکَرَ الْأَمْوَاتَ}}؛ غیبة نعمانی، ص۶۳؛ اصول کافی، ج ۱، ص۳۷۳.</ref>. | |||
# [[امام حسن عسکری]]{{ع}} فرمودند: «[[اطاعت]] آخر ما اطاعت اوّل ما و انکار آخر ما چون انکار اوّل ماست»<ref>{{متن حدیث|طَاعَةَ آخِرِنَا کَطَاعَةِ أَوَّلِنَا وَ الْمُنْکِرَ لآِخِرِنَا کَالْمُنْکِرِ لِأَوَّلِنَا}}؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص۱۶۰؛ اعلام الوری، ص۴۱۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۳۶.</ref> | |||
# [[امام زمان]]{{ع}} در بخشی از جواب‌‌های خود به پرسش‌های [[اسحاق بن یعقوب]] فرمودند: «بین [[خداوند عزّوجلّ]] و هیچ کس [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] نیست هر کس مرا [[انکار]] کند از من نیست و راهِ او راه فرزند نوح است»<ref>{{متن حدیث|لَیْسَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ وَ مَنْ أَنْکَرَنِی فَلَیْسَ مِنِّی وَ سَبِیلُهُ سَبِیلُ ابْنِ نُوحٍ}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ص۴۸۴، ح ۳.</ref>. این [[حدیث]] روایتی را که [[شیعه]] و [[سنی]] در کتب [[روایی]] خود آورده‌اند، [[تأیید]] می‌کند و آن اینکه [[پیامبر]]{{صل}} فرمودند: «مثل [[اهل بیت]] من، مثل [[کشتی نوح]] است، هر کس سوار بر آن شود [[نجات]] می‌یابد و کسی از آن تخلف کند غرق خواهد شد»<ref>{{متن حدیث|إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِیکُمْ مَثَلُ سَفِینَةِ نُوحٍ مَنْ رَکِبَ فِیهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق}}؛ مستدرک حاکم، ج ۳، ص۱۵۱؛ بصائر الدرجات، ص۳۱۷، ح ۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۳۹۸.</ref> | |||
با وجود این [[روایات]]، انکار حضرت مهدی{{ع}} موجب [[کفر]] و انکار همۀ [[امامان]] و [[تکذیب]] [[رسول اکرم]]{{صل}} است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۳۶.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
{{پرسش وابسته}} | |||
* [[حکم کسی که منکر امام مهدی است چیست؟ (پرسش)]] | * [[حکم کسی که منکر امام مهدی است چیست؟ (پرسش)]] | ||
* [[پیامدهای انکار وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش)]] | * [[پیامدهای انکار وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش)]] | ||
{{پایان پرسش وابسته}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۵: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۸
انکار امام مهدی (ع) با توجه به اینکه براساس روایات متواتر اثبات شده است، موجب کفر است
مهدویت اصل مسلّم در اسلام
اصل مهدویت و اینکه حضرت مهدی(ع) از پیامبر و از فرزندان فاطمه است و در آخرالزمان ظهور می‌کند و زمین را پر از عدل و داد می‌نماید چنانکه پر از ظلم و ستم شده باشد مورد اتفاق نزد شیعه و اهل سنت است و کسی در آن تردید نکرده است. آنچه مورد اختلاف است در وجود شخص مهدی موعود(ع) است که آیا به دنیا آمده است و یا خیر؟ والا مهدی نوعی، مورد اتفاق و احادیث وارده در حد تواتر و یقین است و تصدیق این احادیث نبوی در واقع تصدیق به نبوت نبی اکرم (ص) است و قهراً انکار مهدویت و ظهور آن حضرت مستلزم انکار نبوت و رد سخنان متواتر نبی اکرم(ص) خواهد بود. در نتیجه انکار حضرت مهدی(ع) موجب کفر است[۱].
دلیل روایی بر کافر بودن منکر امام مهدی(ع)
برخی از روایاتی که در مورد حکم منکرین امام مهدی(ع) وارد شده عبارت‌اند از:
- روایتی از جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا(ص) آمده است: «هرکس خروج حضرت مهدی را انکار نماید کافر است»[۲].[۳]
- امام کاظم(ع) فرمودند: «هرکس یکی از امامان زنده را انکار کند، امامان قبلی را نیز انکار نموده است»[۴].
- امام حسن عسکری(ع) فرمودند: «اطاعت آخر ما اطاعت اوّل ما و انکار آخر ما چون انکار اوّل ماست»[۵].[۶]
- امام زمان(ع) در بخشی از جواب‌‌های خود به پرسش‌های اسحاق بن یعقوب فرمودند: «بین خداوند عزّوجلّ و هیچ کس قرابت و خویشاوندی نیست هر کس مرا انکار کند از من نیست و راهِ او راه فرزند نوح است»[۷]. این حدیث روایتی را که شیعه و سنی در کتب روایی خود آورده‌اند، تأیید می‌کند و آن اینکه پیامبر(ص) فرمودند: «مثل اهل بیت من، مثل کشتی نوح است، هر کس سوار بر آن شود نجات می‌یابد و کسی از آن تخلف کند غرق خواهد شد»[۸].[۹]
با وجود این روایات، انکار حضرت مهدی(ع) موجب کفر و انکار همۀ امامان و تکذیب رسول اکرم(ص) است[۱۰].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص۳۶۸.
- ↑ «مَنْ أَنْکَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ فَقَدْ کَفَرَ»؛ فراید السمطین و البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، ج ۲، ص۳۱۵؛ به نقل از امامت و مهدویت.
- ↑ ر.ک: طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص۳۶۸.
- ↑ «مَنْ أَنْکَرَ وَاحِداً مِنَ الْأَحْیَاءِ فَقَدْ أَنْکَرَ الْأَمْوَاتَ»؛ غیبة نعمانی، ص۶۳؛ اصول کافی، ج ۱، ص۳۷۳.
- ↑ «طَاعَةَ آخِرِنَا کَطَاعَةِ أَوَّلِنَا وَ الْمُنْکِرَ لآِخِرِنَا کَالْمُنْکِرِ لِأَوَّلِنَا»؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص۱۶۰؛ اعلام الوری، ص۴۱۲.
- ↑ ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۳۶.
- ↑ «لَیْسَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ وَ مَنْ أَنْکَرَنِی فَلَیْسَ مِنِّی وَ سَبِیلُهُ سَبِیلُ ابْنِ نُوحٍ»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ص۴۸۴، ح ۳.
- ↑ «إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِیکُمْ مَثَلُ سَفِینَةِ نُوحٍ مَنْ رَکِبَ فِیهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق»؛ مستدرک حاکم، ج ۳، ص۱۵۱؛ بصائر الدرجات، ص۳۱۷، ح ۴.
- ↑ ر.ک: رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۹۸.
- ↑ ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۳۶.