اصر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۶

مقدمه

إصر: ثقل و سنگینی^[۱]، بارِ گران، عهد و پیمان^[۲]، اموری که انسان را از خیر و اعمالی که او را به ثواب می‌رساند، باز می‌دارد^[۳]، پیمانی که پیمان‌شکن را از عمل خیر و ثواب باز می‌دارد^[۴]، تکلیف سنگینی که مکلّف را از حرکت باز می‌دارد^[۵].
﴿وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ﴾^[۶].
مراد قرآن از این کلمه تکالیف سنگین الهی است که به واسطه نقض عهد و پیمان، برگردن امت‌های پیشین نهاده شد؛ مانند کشتن یکدیگر برای قبول توبه بنی‌اسرائیل از عبادت گوساله سامری: ﴿إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ﴾^[۷]، ممنوعیت ماهیگیری روز شنبه: ﴿وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ﴾^[۸].
در قرآن کریم به امت پیامبر اسلام (ص) بشارت داده شده که این تکالیف و پیمان‌های سخت و دشوار از آنان برداشته می‌شود^[۹]^[۱۰].

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۱۴۷.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۰.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.
↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۰۴.
↑ محمد رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۹، ص۲۲۸-۲۲۹.
↑ «و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.
↑ «بی‌گمان شما با (به پرستش) گرفتن گوساله بر خویش ستم روا داشتید پس به درگاه آفریدگار خود توبه کنید و یکدیگر را بکشید» سوره بقره، آیه ۵۴.
↑ «و میان خود، آنان را که در روز شنبه از اندازه در گذشتند شناخته‌اید» سوره بقره، آیه ۶۵.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۱.

[1] خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۱۴۷.

[2] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۰.

[3] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.

[4] احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۰۴.

[5] محمد رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۹، ص۲۲۸-۲۲۹.

[6] «و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.

[7] «بی‌گمان شما با (به پرستش) گرفتن گوساله بر خویش ستم روا داشتید پس به درگاه آفریدگار خود توبه کنید و یکدیگر را بکشید» سوره بقره، آیه ۵۴.

[8] «و میان خود، آنان را که در روز شنبه از اندازه در گذشتند شناخته‌اید» سوره بقره، آیه ۶۵.

[9] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.

[10] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = اصر
@@ خط ۷: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*[[إصر]]: ثقل و سنگینی<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۱۴۷.</ref>، بارِ گران، [[عهد]] و [[پیمان]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۰.</ref>، اموری که [[انسان]] را از خیر و اعمالی که او را به [[ثواب]] می‌رساند، باز می‌دارد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref>، پیمانی که پیمان‌شکن را از عمل خیر و [[ثواب]] باز می‌دارد<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۰۴.</ref>، [[تکلیف]] سنگینی که مکلّف را از حرکت باز می‌دارد<ref>محمد رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۹، ص۲۲۸-۲۲۹.</ref>.
+* [[إصر]]: ثقل و سنگینی<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۱۴۷.</ref>، بارِ گران، [[عهد]] و [[پیمان]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۰.</ref>، اموری که [[انسان]] را از خیر و اعمالی که او را به [[ثواب]] می‌رساند، باز می‌دارد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref>، پیمانی که پیمان‌شکن را از عمل خیر و [[ثواب]] باز می‌دارد<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۰۴.</ref>، [[تکلیف]] سنگینی که مکلّف را از حرکت باز می‌دارد<ref>محمد رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۹، ص۲۲۸-۲۲۹.</ref>.
 *{{متن قرآن|وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>.
-*مراد [[قرآن]] از این کلمه [[تکالیف]] سنگین [[الهی]] است که به واسطه نقض [[عهد]] و [[پیمان]]، برگردن [[امت‌های پیشین]] نهاده شد؛ مانند کشتن یکدیگر برای [[قبول توبه]] [[بنی‌اسرائیل]] از [[عبادت]] گوساله [[سامری]]: {{متن قرآن|إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ}}<ref>«بی‌گمان شما با (به پرستش) گرفتن گوساله بر خویش ستم روا داشتید پس به درگاه آفریدگار خود توبه کنید و یکدیگر را بکشید» سوره بقره، آیه ۵۴.</ref>، ممنوعیت ماهیگیری روز [[شنبه]]: {{متن قرآن|وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ}}<ref>«و میان خود، آنان را که در روز شنبه از اندازه در گذشتند شناخته‌اید» سوره بقره، آیه ۶۵.</ref>.
+* مراد [[قرآن]] از این کلمه [[تکالیف]] سنگین [[الهی]] است که به واسطه نقض [[عهد]] و [[پیمان]]، برگردن [[امت‌های پیشین]] نهاده شد؛ مانند کشتن یکدیگر برای [[قبول توبه]] [[بنی‌اسرائیل]] از [[عبادت]] گوساله [[سامری]]: {{متن قرآن|إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ}}<ref>«بی‌گمان شما با (به پرستش) گرفتن گوساله بر خویش ستم روا داشتید پس به درگاه آفریدگار خود توبه کنید و یکدیگر را بکشید» سوره بقره، آیه ۵۴.</ref>، ممنوعیت ماهیگیری روز [[شنبه]]: {{متن قرآن|وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ}}<ref>«و میان خود، آنان را که در روز شنبه از اندازه در گذشتند شناخته‌اید» سوره بقره، آیه ۶۵.</ref>.
-*در [[قرآن کریم]] به [[امت]] [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[بشارت]] داده شده که این [[تکالیف]] و پیمان‌های سخت و دشوار از آنان برداشته می‌شود<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۱.</ref>.
+* در [[قرآن کریم]] به [[امت]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}} [[بشارت]] داده شده که این [[تکالیف]] و پیمان‌های سخت و دشوار از آنان برداشته می‌شود<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۱.</ref>.
 == منابع ==
@@ خط ۲۱: / خط ۲۰: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:مدخل]]
 [[رده:اصر]]