اصر در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۱۴۷.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۰.
  3. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.
  4. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۰۴.
  5. محمد رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۹، ص۲۲۸-۲۲۹.
  6. «و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.
  7. «بی‌گمان شما با (به پرستش) گرفتن گوساله بر خویش ستم روا داشتید پس به درگاه آفریدگار خود توبه کنید و یکدیگر را بکشید» سوره بقره، آیه ۵۴.
  8. «و میان خود، آنان را که در روز شنبه از اندازه در گذشتند شناخته‌اید» سوره بقره، آیه ۶۵.
  9. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۱.