ابراهیم بن عباس بن محمد صولی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ']]↵{{پایان منابع}}↵↵{{اصحاب امام رضا}}↵↵==' به ']] {{پایان منابع}} ==')
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن عباس بن محمد صولی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن عباس بن محمد صولی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن عباس بن محمد صولی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن عباس بن محمد صولی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابواسحاق ابراهیم بن عباس بن محمد بن صول بغدادی صولی کاتب]]. از [[موالیان]] [[یزید بن مهلب]]،<ref>معجم الادباء ۱/۱۶۵.</ref> از نژاد ترک و [[خراسانی]] بود و در زمره [[دانشمندان]] و [[شاعران]] [[بغداد]] به شمار می‌‌آمد.<ref>وفیات الاعیان ۱/۴۵.</ref> [[سال]] [[تولد]] او ۱۶۷ یا ۱۷۶ هـ بوده است.<ref>معجم الادباء ۱/۱۶۵.</ref> برخی صولی را از [[راویان امام رضا]]{{ع}}دانسته‌اند.<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}} ۱/۱۴۲.</ref> کسانی چون [[احمد بن قاسم بن اسماعیل]]<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}} ۱/۱۴۵.</ref> و [[ثعلب نحوی]] از ایشان [[روایت]] کرده‌اند.<ref>الأنساب ۳/۵۶۸.</ref>
[[ابواسحاق ابراهیم بن عباس بن محمد بن صول بغدادی صولی کاتب]]. از [[موالیان]] [[یزید بن مهلب]]،<ref>معجم الادباء ۱/۱۶۵.</ref> از نژاد ترک و [[خراسانی]] بود و در زمره [[دانشمندان]] و [[شاعران]] [[بغداد]] به شمار می‌‌آمد.<ref>وفیات الاعیان ۱/۴۵.</ref> [[سال]] [[تولد]] او ۱۶۷ یا ۱۷۶ هـ بوده است.<ref>معجم الادباء ۱/۱۶۵.</ref> برخی صولی را از [[راویان امام رضا]]{{ع}}دانسته‌اند.<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}} ۱/۱۴۲.</ref> کسانی چون [[احمد بن قاسم بن اسماعیل]]<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}} ۱/۱۴۵.</ref> و [[ثعلب نحوی]] از ایشان [[روایت]] کرده‌اند.<ref>الأنساب ۳/۵۶۸.</ref>



نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷

مقدمه

ابواسحاق ابراهیم بن عباس بن محمد بن صول بغدادی صولی کاتب. از موالیان یزید بن مهلب،[۱] از نژاد ترک و خراسانی بود و در زمره دانشمندان و شاعران بغداد به شمار می‌‌آمد.[۲] سال تولد او ۱۶۷ یا ۱۷۶ هـ بوده است.[۳] برخی صولی را از راویان امام رضا(ع)دانسته‌اند.[۴] کسانی چون احمد بن قاسم بن اسماعیل[۵] و ثعلب نحوی از ایشان روایت کرده‌اند.[۶]

وی از کاتبان برجسته، حاذق، بلیغ و فصیح بود[۷] و در شعر نیز دستی توانا داشت.[۸] ابن شهرآشوب نام وی را در زمره شاعران اهل بیت(ع) که به دلایلی تقیّه می‌‌کردند، آورده است.[۹] وی اشعاری در مدح امام رضا(ع) سروده،[۱۰] ولی در زمان متوکل عباسی (خلافت ۲۳۲ ـ ۲۴۷ﻫ) آنها را از بین برده است.[۱۱] همچنین قصیده‌ای در سوگ امام حسین(ع) سرود و آن را در خدمت امام رضا(ع) خواند و ده هزار درهم مسکوک از امام پاداش گرفت.[۱۲]

صولی و برادرش عبدالله از نزدیکان فضل بن سهل، وزیر مأمون (خلافت ۱۹۸ ـ ۲۱۸ﻫ) بودند. هنگامی که فضل به مهارت و کاردانی صولی پی برد، از طرف خلیفه مسئولیت برخی از دیوان‌ها از جمله دیوان نفقات و ضیاع (کشاورزی و باغات) را به عهده او گذاشت و تا آخر عمر در این سمت باقی بود.[۱۳] وی به سال ۲۴۳ هـ در سامرا درگذشت.[۱۴]

آثار و تألیفات صولی عبارت‌اند از: «دیوان رسائل»[۱۵] «دیوانشعر»[۱۶] «الدولة العباسیّه» ،«کتاب العطر» و «کتاب الطبیخ».[۱۷][۱۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم الادباء ۱/۱۶۵.
  2. وفیات الاعیان ۱/۴۵.
  3. معجم الادباء ۱/۱۶۵.
  4. عیون اخبار الرضا(ع) ۱/۱۴۲.
  5. عیون اخبار الرضا(ع) ۱/۱۴۵.
  6. الأنساب ۳/۵۶۸.
  7. معجم الادباء ۱/۱۶۸.
  8. معالم العلماء ۱۵۲.
  9. معالم العلماء ۱۵۲.
  10. اعیان الشیعه ۲/۱۶۹.
  11. عیون اخبار الرضا(ع)۲/۱۴۶.
  12. اعیان الشیعه ۲/۱۶۹.
  13. الاغانی ۱۰/۴۴.
  14. الأنساب ۳/۵۶۸.
  15. الوافی بالوفیات ۲/۲۷.
  16. تاریخ بغداد ۶/۱۱۷.
  17. الفهرست (الندیم) ۳۷۸، ۳۷۹ و ۴۰۸.
  18. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۷۵-۷۶.