سینا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
«[[کوه]] [[سیناء]] کوهی است که [[خداوند]] بر فراز آن به [[حضرت موسی]] تجلی کرد و موسی از شدت [[بی‌تابی]] مدهوش افتاد. این قسمت از کوه‌های سینا در اصطلاح [[راهبان]] قدیم [[حوریب]] نامیده می‌شد، و اکنون [[عرب]] آن را صفصافه می‌نامند»<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۸.</ref> | «[[کوه]] [[سیناء]] کوهی است که [[خداوند]] بر فراز آن به [[حضرت موسی]] تجلی کرد و موسی از شدت [[بی‌تابی]] مدهوش افتاد. این قسمت از کوه‌های سینا در اصطلاح [[راهبان]] قدیم [[حوریب]] نامیده می‌شد، و اکنون [[عرب]] آن را صفصافه می‌نامند»<ref>اعلام قرآن، ص۴۸.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۸.</ref> | ||
== | ==طور سینا== | ||
{{همچنین|طور}} | |||
«به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در [[قرآن کریم]] کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان [[مناجات حضرت موسی]] است. این کوه در حدود [[مصر]]، نزدیک شهری بین شام و [[وادی قری]] است. بعضی می‌گویند در صحرای [[تیه]] کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»<ref>اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.</ref>. | «به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در [[قرآن کریم]] کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان [[مناجات حضرت موسی]] است. این کوه در حدود [[مصر]]، نزدیک شهری بین شام و [[وادی قری]] است. بعضی می‌گویند در صحرای [[تیه]] کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»<ref>اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.</ref>. | ||
[[محی الدین]] درویشی می‌نویسد: «سینا شبه جزیره‌ای است محدود از شمال به دریای [[مدیترانه]]، از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب منتهی است به رأس محمد در [[دریای سرخ]] و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۹.</ref> | [[محی الدین]] درویشی می‌نویسد: «سینا شبه جزیره‌ای است محدود از شمال به دریای [[مدیترانه]]، از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب منتهی است به رأس محمد در [[دریای سرخ]] و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۳۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۴۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سینا است. سینا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سینا در قرآن - سینا در حدیث - پرسش مرتبط نداردمقدمه
﴿وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ...﴾[۱]. «موسی(ع) چنان که وعده کرده بود، ده سال نزد شعیب ماند و در کمال درست کاری به او خدمت کرد. هنگامی که ده سال سپری شد، نزد شعیب آمد و گفت: من باید به وطن خود بازگردم و مادر، برادر و خاندانم را دیدار کنم. شعیب با مراجعت او به وطن موافقت کرد... موسی از ترس آنکه گرفتار فرمانروایان شام شود، از بیراه می‌رفت و همه جا سعی می‌کرد که به شهر و آبادی‌های سر راه برخورد نکند به همین سبب در یکی از شب‌های بسیار سرد و تاریک، راه را گم کرد و باران شدید نیز سبب شد تا گوسفندانش پراکنده شود... مکانی که موسی در آن قرار داشت، بیابان طور و قسمت جنوبی بیت المقدس بود. موسی به این سو و آن سو می‌نگریست و در فکر چاره‌ای بود که ناگهان از جانب طور آتشی دید»[۲]. «کوه سیناء کوهی است که خداوند بر فراز آن به حضرت موسی تجلی کرد و موسی از شدت بی‌تابی مدهوش افتاد. این قسمت از کوه‌های سینا در اصطلاح راهبان قدیم حوریب نامیده می‌شد، و اکنون عرب آن را صفصافه می‌نامند»[۳].[۴]
طور سینا
«به زبان نَبطی نام کوهی است، ولی منظور از آن در قرآن کریم کوه مخصوصی در شبه جزیره سینا، و مکان مناجات حضرت موسی است. این کوه در حدود مصر، نزدیک شهری بین شام و وادی قری است. بعضی می‌گویند در صحرای تیه کوهی هست در قسمت جنوبی شبه جزیره سینا»[۵]. محی الدین درویشی می‌نویسد: «سینا شبه جزیره‌ای است محدود از شمال به دریای مدیترانه، از غرب به کانال سوئز و خلیج سوئز، از شرق به فلسطین و خلیج عقبه و از جنوب منتهی است به رأس محمد در دریای سرخ و سینا کوهی است واقع در جنوب شبه جزیره سینا»[۶].[۷]
سینین
﴿وَطُورِ سِينِينَ﴾[۸]. طور سینا یا طور سینین، در نزدیکی مدین بین مصر و ایله جای دارد. آن را کوه بیت المقدس نیز خوانده‌اند. طور سینا از دیرباز مورد احترام، ستایش و تقدس بوده است. آن چه بین حضرت پروردگاری و حضرت موسی(ع) روی داد و خدا با موسی به سخن گفت‌و‌گوی نشست در دامنه این کوه است. تورات و الواح نیز از فراز همین کوه برای موسی فرستاده شد[۹]. سینا یا سینین نام سلسله کوه‌های کوچکی است در اراضی مقدسه که طولش دو میل و عرضش ثلث میل است که در میان شبه جزیره سینا واقع است و در مجاورت این کوه وادی مقدس یا وادی طوی قرار دارد[۱۰]. آرتور جفری بر آن است که سینین لفظاً و معناً همان سینا است مراد از طور سینا و طور سینین، جبل موسی یا به اصطلاح معروف‌تر کوه طور است. سینا نام خاص است. «در همین کوه بود که موسی دیدار خدا را آرزو کرد و جواب ﴿لَنْ تَرَانِي﴾ شنید»[۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ «و نیز درختی را که از طور سینا بیرون می‌آید که (دانه) روغنی و نانخورشی برای خورندگان می‌رویاند» سوره مؤمنون، آیه ۲۰.
- ↑ محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۸۸.
- ↑ اعلام قرآن، ص۴۸.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۸.
- ↑ اطلاعات قرآنی، ص۳۸۶.
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۲۸۴؛ اعراب القرآن کریم، ج۶، ص۵۰۲.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۹.
- ↑ «و به کوه سینا» سوره تین، آیه ۲.
- ↑ ابواسحق بن منصور بن خلف نیشابوری، قصص الانبیاء، ص۳۱۵.
- ↑ اعلام قرآن، ص۴۸.
- ↑ خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۳.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۴۱.