تاریخچه مسجد جمکران چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
| مدخل اصلی = [[مسجد جمکران]] | | مدخل اصلی = [[مسجد جمکران]] | ||
| مدخل وابسته = | | مدخل وابسته = | ||
| پاسخ‌دهنده = | | پاسخ‌دهنده = ۳ پاسخ | ||
| پاسخ‌دهندگان = | | پاسخ‌دهندگان = | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده:13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]] | |||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
::::::«شخصی به نام [[شیخ]] [[حسن بن مثله جمکرانی]] می‌گوید: من شب سهشنبه، روز هفدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال ۳۹۳ هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه صدای در منزل را شنیدم درب منزل رفتم دیدم جماعتی از [[مردم]] به در خانه من آمدند و مرا از [[خواب]] بیدار کردند و گفتند برخیز و طلب [[امام مهدی]] {{ع}} را [[اجابت]] کن که تو را می‌خواند. آنها مرا به محلی که اکنون [[مسجد]] است آوردند. وقتی که خوب نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن گسترده شده و [[جوانی]] در حدود سیساله بر آن تخت تکیه بر بالش کرده و پیرمردی هم پیش او نشسته است. آن پیر [[حضرت]] [[خضر]] {{ع}} بود. پس آن پیر مرا بنشاند. | |||
::::::[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} مرا به نام خواند و فرمود: برو به [[حسن]] مسلم -که در این [[زمین]] [[کشاورزی]] می‌کرد- بگو که این [[زمین]] شریفی است و [[حق تعالی]] این را از زمین‌های دیگر [[برگزیده]] است و دیگر نباید در آن [[کشاورزی]] کند. | |||
::::::[[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]] می‌گوید: عرض کردم ای مولا و سرورم، لازم است که من [[دلیل]] و نشانه‌ای داشته باشم تا [[مردم]] حرف مرا قبول کنند. [[حضرت]] فرمود: نه، تو برو و آن [[رسالت]] را انجام بده، ما خودمان نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم. پیش [[سید]] [[ابو الحسن]] برو و به او بگو [[حسن]] مسلم را احضار کند و سود چند ساله‌ای را که از [[زمین]] بدست آورده است وصول کند و با آن [[پول]]، [[مسجد]] را بنا کند... [[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]] می‌گوید: چون مقداری راه رفتم، دوباره مرا بازخواند و فرمود: بزی در گله [[جعفر]] کاشانی است. آن را خریداری کن و بدین مکان بیاور، آن را بکش و بر بیماران [[انفاق]] کن، هر [[بیمار]] و مریضی از آن گوشت بخورد، [[حق تعالی]] او را شفا خواهد داد. من سپس به خانه برگشتم و تمامی شب را در [[اندیشه]] بودم، تا اینکه [[نماز صبح]] را خواندم و به سراغ [[علی]] منذر رفته و ماجرای شب گذشته را برای او [[نقل]] کردم و با او به همان موضع شب گذشته رفتیم. | |||
::::::وقتی که رسیدیم، زنجیرهایی را دیدم که طبق فرموده [[امام مهدی|امام]] {{ع}} حدود بنای [[مسجد]] را نشان می‌داد، سپس به [[قم]] نزد [[سید ابوالحسن رضا]] رفتیم، و چون به خانه او رسیدیم، خادمان او گفتند که او بعد از [[سحر]] در [[انتظار]] شماست و تو از [[جمکران]] هستی، به او گفتم: آری. پس به درون خانه رفتم و [[سید]] مرا گرامی داشت و بسیار [[احترام]] نمود و به من گفت: ای [[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]]، من در [[خواب]] بودم که شخصی خطاب به من فرمود: [[حسن بن مثله]] نامی از [[جمکران]] پیش تو می‌آید، هرچه گوید [[تصدیق]] کن و به سخنش [[اعتماد]] کن که سخن او سخن ماست. از هنگام بیدار شدن تا این ساعت [[منتظر]] تو بودم. [[حسن]] ماجرای شب گذشته را تعریف نمود. | |||
::::::[[سید]] بلافاصله فرمود تا اسب‌ها را زین نهادند و بیرون آورده سوار شدند. وقتی به نزدیک روستای [[جمکران]] رسیدند، بین راه گله [[جعفر]] کاشانی را دیدند، [[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]] به میان گله رفت و آن بز که از پس همه گوسفندان می‌آمد، پیش [[حسن]] دوید. [[جعفر]] [[سوگند]] یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آن را ندیده بودم، به‌‌‌هرحال آن بز را به [[مسجد]] آورده و [[ذبح]] نمودند و چون [[بیماری]] از گوشت آن می‌خورد، با [[عنایت خداوند]] تبارک و تعالی و [[الطاف]] [[حضرت]] [[امام مهدی|بقیة اللّه]] {{ع}} شفا می‌یافت. | |||
::::::[[حسن]] مسلم را احضار کرده و [[منافع]] [[زمین]] را از او گرفتند و [[مسجد جمکران]] را با چوب و دیوار پوشانیدند. [[سید]]، زنجیرها و میخ‌ها را با خود به [[قم]] برد و در خانه‌اش گذاشت. هر [[بیمار]] و دردمندی که خود را بدان زنجیرها می‌مالید، [[خداوند تعالی]] وی را شفای عاجل [[عنایت]] می‌فرمود؛ ولی پس از فوت [[سید]] [[ابوالحسن]]، آن زنجیرها [[پنهان]] گشت و دیگر کسی آنها را ندید<ref>شیخ على حائرى یزدى، الزام الناصب، ج ۲، ص ۵۸.</ref>. | |||
::::::[[مسجد جمکران]] در حدود شش کیلومتری [[حرم]] [[مطهر]] [[فاطمه معصومه|حضرت معصومه]] {{س}} واقع شده است و همواره پذیرای [[مشتاقان]] و شیفتگان حضرتش از نقاط مختلف [[ایران]] و [[جهان]] می‌باشد. | |||
::::::در طول [[تاریخ]] این [[مسجد]]، [[کرامات]] و [[معجزات]] بسیاری در آن‌‌‌جا دیده شده است و [[شیعیان]] و علاقمندان [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} از هر سو بار سفر بسته و برای [[خواندن نماز]] در این [[مسجد]] مسافرت می‌کنند. این [[مسجد]] همواره از [[احترام]] و [[قداست]] خاصی برخوردار است که در طول سال میلیون‌ها زایر را پذیرا است. | |||
::::::از بعضی از [[علما]] و [[مراجع تقلید]] و بزرگان، [[معجزات]] و عنایاتی درباره این [[مسجد]] [[نقل]] شده که نشان می‌دهد آنان چگونه به این محل [[مقدس]] [[احترام]] می‌گذاشته‌اند. | |||
::::::از جمله آنها مرحوم [[عبدالكریم حائری یزدی|آیت اللّه العظمی حائری یزدی]] -مؤسس [[حوزه علمیه قم]]-، مرحوم [[سید محمد حجت کوه کمری|آیت اللّه العظمی حجت کوه کمری]]، [[حضرت]] [[امام خمینی]] قدّس سرّه، [[محمد علی اراکی|آیت اللّه اراکی]] قدّس سرّه، [[سید محمد رضا گلپایگانی|آیت اللّه گلپایگانی]] قدّس سرّه، و... را می‌توان نام برد، [[عنایت]] و علاقه [[مقام معظم رهبری]] به [[مسجد جمکران|مسجد مقدس جمکران]] آن [[قدر]] زیاد است که طبق گفته مسئولین، بارها به این [[مسجد]] مشرف شده‌اند<ref>سید جعفر میر عظیمى، مسجد مقدس جمکران، تجلّى‌گاه صاحب الزمان {{ع}}، چاپ سوّم، ناشر: خود مؤلف، ص ۱۳.</ref>»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۳۹۴-۳۹۷.</ref>. | |||
==پاسخ‌های دیگر== | |||
{{یادآوری پاسخ}} | |||
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛}} | |||
[[پرونده:1368299.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی رضا رجالی تهرانی]]]] | [[پرونده:1368299.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی رضا رجالی تهرانی]]]] | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«[[شیخ]] [[حسن بن مثله جمکرانی]] گوید: من شب سه شنبه، هفدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال ۳۹۳ هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتی از [[مردم]] به در خانه من آمدند و مرا از [[خواب]] بیدار کردند و گفتند برخیز و طلب [[امام مهدی]] {{ع}} را [[اجابت]] کن، که تو را می‌خواند. آنها مرا به محلّی که اکنون [[مسجد]] است آوردند. وقتی که خوب نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن گسترده شده، و [[جوانی]] سی ساله بر آن تخت، تکیه بر بالش کرده و [[پیری]] هم پیش او نشسته است، آن پیر [[حضرت خضر]] {{ع}} بود. پس آن پیر مرا بنشاند. [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} مرا به نام خود خواند و فرمود: برو به [[حسن]] مسلم، که در این [[زمین]] [[کشاورزی]] می‌کرد، بگو که این [[زمین]] شریفی است و حق‌تعالی آن را از زمین‌های دیگر [[برگزیده]] است و دیگر نباید در آن [[کشاورزی]] کنند. [[حسن بن مثله]] عرض کرد: ای مولا و سرورم، لازم است که من [[دلیل]] و نشانه‌ای داشته باشم تا [[مردم]] حرف مرا قبول کنند. [[حضرت]] فرمود: نه: تو برو و آن [[رسالت]] را انجام بده، ما خودمان نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم. پیش [[سید]] [[ابو الحسن]] برو و به او بگو [[حسن]] مسلم را احضار کند، و سود چند ساله را که از [[زمین]] به دست آورده است وصول کند و با آن [[پول]] [[مسجد]] را بنا کند ... [[حسن بن مثله]] می‌گوید: چون مقداری راه رفتم، دوباره مرا بازخواند و فرمودند: بزی در گلّه [[جعفر]] کاشانی است، آن را خریداری کن و بدین وضع بیاور، آن را بکش و بر بیماران [[انفاق]] کن، هر [[بیماری]] و مریضی که از گوشت آن بخورد، حق تعالی او را شفا دهد. وی گوید: من سپس به خانه بازگشتم و تمام شب را در [[اندیشه]] بودم، تا اینکه [[نماز صبح]] خوانده به سراغ [[علی]] منذر رفتم و ماجرای شب گذشته را برای او [[نقل]] کردم و با او به همان موضع شب گذشته رفتم. وقتی که رسیدیم، زنجیرهایی را دیدیم که طبق فرموده [[امام]] {{ع}} حدود بنای [[مسجد]] را نشان می‌داد؛ سپس به [[قم]]، نزد [[سید]] [[ابو الحسن]] [[رضا]] رفتیم، و چون به خانه او رسیدیم، خادمان او گفتند که او بعد از [[سحر]] در [[انتظار]] شماست و تو از [[جمکران]] هستی. به او گفتم: آری، پس به درون خانه رفتم، [[سید]] مرا گرامی داشت و بسیار [[احترام]] نمود و به من گفت: ای [[حسن بن مثله]]، من در [[خواب]] بودم که شخصی خطاب به من فرمود: [[حسن بن مثله]] نامی، از [[جمکران]] پیش تو می‌آید، هرچه گوید [[تصدیق]] کن و به سخنش [[اعتماد]] کن که سخن او سخن ماست. از هنگام بیدار شدن تا این ساعت [[منتظر]] تو بودم. [[حسن]] ماجرای شب گذشته را تعریف نمود. | ::::::«[[شیخ]] [[حسن بن مثله جمکرانی]] گوید: من شب سه شنبه، هفدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال ۳۹۳ هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتی از [[مردم]] به در خانه من آمدند و مرا از [[خواب]] بیدار کردند و گفتند برخیز و طلب [[امام مهدی]] {{ع}} را [[اجابت]] کن، که تو را می‌خواند. آنها مرا به محلّی که اکنون [[مسجد]] است آوردند. وقتی که خوب نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن گسترده شده، و [[جوانی]] سی ساله بر آن تخت، تکیه بر بالش کرده و [[پیری]] هم پیش او نشسته است، آن پیر [[حضرت خضر]] {{ع}} بود. پس آن پیر مرا بنشاند. [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} مرا به نام خود خواند و فرمود: برو به [[حسن]] مسلم، که در این [[زمین]] [[کشاورزی]] می‌کرد، بگو که این [[زمین]] شریفی است و حق‌تعالی آن را از زمین‌های دیگر [[برگزیده]] است و دیگر نباید در آن [[کشاورزی]] کنند. [[حسن بن مثله]] عرض کرد: ای مولا و سرورم، لازم است که من [[دلیل]] و نشانه‌ای داشته باشم تا [[مردم]] حرف مرا قبول کنند. [[حضرت]] فرمود: نه: تو برو و آن [[رسالت]] را انجام بده، ما خودمان نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم. پیش [[سید]] [[ابو الحسن]] برو و به او بگو [[حسن]] مسلم را احضار کند، و سود چند ساله را که از [[زمین]] به دست آورده است وصول کند و با آن [[پول]] [[مسجد]] را بنا کند ... [[حسن بن مثله]] می‌گوید: چون مقداری راه رفتم، دوباره مرا بازخواند و فرمودند: بزی در گلّه [[جعفر]] کاشانی است، آن را خریداری کن و بدین وضع بیاور، آن را بکش و بر بیماران [[انفاق]] کن، هر [[بیماری]] و مریضی که از گوشت آن بخورد، حق تعالی او را شفا دهد. وی گوید: من سپس به خانه بازگشتم و تمام شب را در [[اندیشه]] بودم، تا اینکه [[نماز صبح]] خوانده به سراغ [[علی]] منذر رفتم و ماجرای شب گذشته را برای او [[نقل]] کردم و با او به همان موضع شب گذشته رفتم. وقتی که رسیدیم، زنجیرهایی را دیدیم که طبق فرموده [[امام]] {{ع}} حدود بنای [[مسجد]] را نشان می‌داد؛ سپس به [[قم]]، نزد [[سید]] [[ابو الحسن]] [[رضا]] رفتیم، و چون به خانه او رسیدیم، خادمان او گفتند که او بعد از [[سحر]] در [[انتظار]] شماست و تو از [[جمکران]] هستی. به او گفتم: آری، پس به درون خانه رفتم، [[سید]] مرا گرامی داشت و بسیار [[احترام]] نمود و به من گفت: ای [[حسن بن مثله]]، من در [[خواب]] بودم که شخصی خطاب به من فرمود: [[حسن بن مثله]] نامی، از [[جمکران]] پیش تو می‌آید، هرچه گوید [[تصدیق]] کن و به سخنش [[اعتماد]] کن که سخن او سخن ماست. از هنگام بیدار شدن تا این ساعت [[منتظر]] تو بودم. [[حسن]] ماجرای شب گذشته را تعریف نمود. | ||
::::::[[سید]] بلافاصله فرمود تا اسب‌ها را زین نهادند و بیرون آورده و سوار شدند. وقتی به نزدیک روستای [[جمکران]] رسیدند، گلّه [[جعفر]] کاشانی را دیدند. [[حسن بن مثله]] به میان گلّه رفت و آن بز، که از پس همه گوسفندان می‌آمد، پیش [[حسن]] دوید، [[جعفر]] [[سوگند]] یاد کرد این بز در گلّه من نبوده و تاکنون آن را ندیده بودم. به‌‌‌هرحال آن بز را به [[مسجد]] آورده و [[ذبح]] نمودند، و چون [[بیماری]] از گوشت آن می‌خورد، با [[عنایت خداوند]] تبارک و تعالی و [[الطاف]] [[حضرت]] [[بقیة اللّه]] {{ع}} شفا می‌یافت. [[حسن]] مسلم را احضار کرده و [[منافع]] [[زمین]] را از او گرفتند، و [[مسجد جمکران]] را با چوب و دیوار پوشانیدند. [[سید]] زنجیرها و میخ‌ها را با خود به [[قم]] برد و در خانه‌اش گذاشت. هر [[بیمار]] و دردمندی که خود را بدان زنجیر می‌مالید، [[خداوند تعالی]] وی را شفای عاجل [[عنایت]] می‌فرمود. ولی پس از فوت [[سید]] [[ابو الحسن]]، آن زنجیرها [[پنهان]] گشته و دیگر کسی آنها را ندید.<ref> الزام النّاصب، شیخ علی یزدی حائری، ج ۲، ص ۵۸.</ref> [[مسجد]] شریف [[جمکران]] یا [[صاحب]] الزّمان {{ع}} در شش کیلومتری شهر [[مقدّس]] [[قم]] واقع شده و همواره پذیرای [[مشتاقان]] و شیفتگان حضرتش از نقاط مختلف [[ایران]] و [[جهان]] می‌باشد»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۷۲.</ref>. | ::::::[[سید]] بلافاصله فرمود تا اسب‌ها را زین نهادند و بیرون آورده و سوار شدند. وقتی به نزدیک روستای [[جمکران]] رسیدند، گلّه [[جعفر]] کاشانی را دیدند. [[حسن بن مثله]] به میان گلّه رفت و آن بز، که از پس همه گوسفندان می‌آمد، پیش [[حسن]] دوید، [[جعفر]] [[سوگند]] یاد کرد این بز در گلّه من نبوده و تاکنون آن را ندیده بودم. به‌‌‌هرحال آن بز را به [[مسجد]] آورده و [[ذبح]] نمودند، و چون [[بیماری]] از گوشت آن می‌خورد، با [[عنایت خداوند]] تبارک و تعالی و [[الطاف]] [[حضرت]] [[بقیة اللّه]] {{ع}} شفا می‌یافت. [[حسن]] مسلم را احضار کرده و [[منافع]] [[زمین]] را از او گرفتند، و [[مسجد جمکران]] را با چوب و دیوار پوشانیدند. [[سید]] زنجیرها و میخ‌ها را با خود به [[قم]] برد و در خانه‌اش گذاشت. هر [[بیمار]] و دردمندی که خود را بدان زنجیر می‌مالید، [[خداوند تعالی]] وی را شفای عاجل [[عنایت]] می‌فرمود. ولی پس از فوت [[سید]] [[ابو الحسن]]، آن زنجیرها [[پنهان]] گشته و دیگر کسی آنها را ندید.<ref> الزام النّاصب، شیخ علی یزدی حائری، ج ۲، ص ۵۸.</ref> [[مسجد]] شریف [[جمکران]] یا [[صاحب]] الزّمان {{ع}} در شش کیلومتری شهر [[مقدّس]] [[قم]] واقع شده و همواره پذیرای [[مشتاقان]] و شیفتگان حضرتش از نقاط مختلف [[ایران]] و [[جهان]] می‌باشد»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۷۲.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{ | |||
{{جمع شدن| | {{جمع شدن|۲. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}} | ||
[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]] | [[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]] | ||
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ||
| خط ۴۹: | خط ۶۶: | ||
[[رده:پرسش‌های مهدویت]] | [[رده:پرسش‌های مهدویت]] | ||
[[رده:پرسش‌های مهدویت]] | [[رده:پرسش‌های مهدویت]] | ||
[[رده:( | [[رده:(ات): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]] | ||
[[رده:( | [[رده:(ات): پرسش‌های مهدویت با ۳ پاسخ]] | ||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] | [[رده:اتمام لینک داخلی]] | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۹
| تاریخچه مسجد جمکران چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / امامت و ولایت امام مهدی / امامت امام مهدی / دلایل اثبات امامت امام مهدی |
| مدخل اصلی | مسجد جمکران |
تاریخچه مسجد جمکران چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
- «شخصی به نام شیخ حسن بن مثله جمکرانی می‌گوید: من شب سهشنبه، روز هفدهم ماه مبارک رمضان سال ۳۹۳ هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه صدای در منزل را شنیدم درب منزل رفتم دیدم جماعتی از مردم به در خانه من آمدند و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند برخیز و طلب امام مهدی (ع) را اجابت کن که تو را می‌خواند. آنها مرا به محلی که اکنون مسجد است آوردند. وقتی که خوب نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن گسترده شده و جوانی در حدود سیساله بر آن تخت تکیه بر بالش کرده و پیرمردی هم پیش او نشسته است. آن پیر حضرت خضر (ع) بود. پس آن پیر مرا بنشاند.
- حضرت مهدی (ع) مرا به نام خواند و فرمود: برو به حسن مسلم -که در این زمین کشاورزی می‌کرد- بگو که این زمین شریفی است و حق تعالی این را از زمین‌های دیگر برگزیده است و دیگر نباید در آن کشاورزی کند.
- حسن بن مثله می‌گوید: عرض کردم ای مولا و سرورم، لازم است که من دلیل و نشانه‌ای داشته باشم تا مردم حرف مرا قبول کنند. حضرت فرمود: نه، تو برو و آن رسالت را انجام بده، ما خودمان نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم. پیش سید ابو الحسن برو و به او بگو حسن مسلم را احضار کند و سود چند ساله‌ای را که از زمین بدست آورده است وصول کند و با آن پول، مسجد را بنا کند... حسن بن مثله می‌گوید: چون مقداری راه رفتم، دوباره مرا بازخواند و فرمود: بزی در گله جعفر کاشانی است. آن را خریداری کن و بدین مکان بیاور، آن را بکش و بر بیماران انفاق کن، هر بیمار و مریضی از آن گوشت بخورد، حق تعالی او را شفا خواهد داد. من سپس به خانه برگشتم و تمامی شب را در اندیشه بودم، تا اینکه نماز صبح را خواندم و به سراغ علی منذر رفته و ماجرای شب گذشته را برای او نقل کردم و با او به همان موضع شب گذشته رفتیم.
- وقتی که رسیدیم، زنجیرهایی را دیدم که طبق فرموده امام (ع) حدود بنای مسجد را نشان می‌داد، سپس به قم نزد سید ابوالحسن رضا رفتیم، و چون به خانه او رسیدیم، خادمان او گفتند که او بعد از سحر در انتظار شماست و تو از جمکران هستی، به او گفتم: آری. پس به درون خانه رفتم و سید مرا گرامی داشت و بسیار احترام نمود و به من گفت: ای حسن بن مثله، من در خواب بودم که شخصی خطاب به من فرمود: حسن بن مثله نامی از جمکران پیش تو می‌آید، هرچه گوید تصدیق کن و به سخنش اعتماد کن که سخن او سخن ماست. از هنگام بیدار شدن تا این ساعت منتظر تو بودم. حسن ماجرای شب گذشته را تعریف نمود.
- سید بلافاصله فرمود تا اسب‌ها را زین نهادند و بیرون آورده سوار شدند. وقتی به نزدیک روستای جمکران رسیدند، بین راه گله جعفر کاشانی را دیدند، حسن بن مثله به میان گله رفت و آن بز که از پس همه گوسفندان می‌آمد، پیش حسن دوید. جعفر سوگند یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آن را ندیده بودم، به‌‌‌هرحال آن بز را به مسجد آورده و ذبح نمودند و چون بیماری از گوشت آن می‌خورد، با عنایت خداوند تبارک و تعالی و الطاف حضرت بقیة اللّه (ع) شفا می‌یافت.
- حسن مسلم را احضار کرده و منافع زمین را از او گرفتند و مسجد جمکران را با چوب و دیوار پوشانیدند. سید، زنجیرها و میخ‌ها را با خود به قم برد و در خانه‌اش گذاشت. هر بیمار و دردمندی که خود را بدان زنجیرها می‌مالید، خداوند تعالی وی را شفای عاجل عنایت می‌فرمود؛ ولی پس از فوت سید ابوالحسن، آن زنجیرها پنهان گشت و دیگر کسی آنها را ندید[۱].
- مسجد جمکران در حدود شش کیلومتری حرم مطهر حضرت معصومه (س) واقع شده است و همواره پذیرای مشتاقان و شیفتگان حضرتش از نقاط مختلف ایران و جهان می‌باشد.
- در طول تاریخ این مسجد، کرامات و معجزات بسیاری در آن‌‌‌جا دیده شده است و شیعیان و علاقمندان حضرت مهدی (ع) از هر سو بار سفر بسته و برای خواندن نماز در این مسجد مسافرت می‌کنند. این مسجد همواره از احترام و قداست خاصی برخوردار است که در طول سال میلیون‌ها زایر را پذیرا است.
- از بعضی از علما و مراجع تقلید و بزرگان، معجزات و عنایاتی درباره این مسجد نقل شده که نشان می‌دهد آنان چگونه به این محل مقدس احترام می‌گذاشته‌اند.
- از جمله آنها مرحوم آیت اللّه العظمی حائری یزدی -مؤسس حوزه علمیه قم-، مرحوم آیت اللّه العظمی حجت کوه کمری، حضرت امام خمینی قدّس سرّه، آیت اللّه اراکی قدّس سرّه، آیت اللّه گلپایگانی قدّس سرّه، و... را می‌توان نام برد، عنایت و علاقه مقام معظم رهبری به مسجد مقدس جمکران آن قدر زیاد است که طبق گفته مسئولین، بارها به این مسجد مشرف شده‌اند[۲]»[۳].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛ |
|---|
|
| ۲. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ شیخ على حائرى یزدى، الزام الناصب، ج ۲، ص ۵۸.
- ↑ سید جعفر میر عظیمى، مسجد مقدس جمکران، تجلّى‌گاه صاحب الزمان (ع)، چاپ سوّم، ناشر: خود مؤلف، ص ۱۳.
- ↑ دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۳۹۴-۳۹۷.
- ↑ الزام النّاصب، شیخ علی یزدی حائری، ج ۲، ص ۵۸.
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۲۷۲.
- ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۳۵.