تحریر رقبة: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 25...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[تحریر رقبه]]: آزادسازی و آزاد کردن برده<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۸۸.</ref>. اصل آن "حُرّ" به معنای [[آزاد]] در مقابل [[بردگی]].
*تحریر رقبه: آزادسازی و آزاد کردن برده<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۸۸.</ref>. اصل آن "حُرّ" به معنای [[آزاد]] در مقابل [[بردگی]].
*{{متن قرآن|وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ}}<ref>«و هر که به خطا مؤمنی را بکشد آزاد کردن برده‌ای مؤمن (بر عهده کشنده است)» سوره نساء، آیه ۹۲.</ref>.
*{{متن قرآن|وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ}}<ref>«و هر که به خطا مؤمنی را بکشد آزاد کردن برده‌ای مؤمن (بر عهده کشنده است)» سوره نساء، آیه ۹۲.</ref>.
*یکی از کفارات در [[حقوق]] کیفری [[اسلام]]، [[آزاد]] کردن برده ([[تحریر رقبه]]) است. [[قرآن کریم]] به مواردی از آن تصریح می‌کند:
*یکی از کفارات در [[حقوق]] کیفری [[اسلام]]، [[آزاد]] کردن برده (تحریر رقبه) است. [[قرآن کریم]] به مواردی از آن تصریح می‌کند:
#[[قتل]] نفس{{متن قرآن|وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ}}<ref> «و هر که به خطا مؤمنی را بکشد آزاد کردن برده‌ای مؤمن (بر عهده کشنده است)» سوره نساء، آیه ۹۲.</ref>؛
#[[قتل]] نفس{{متن قرآن|وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ}}<ref> «و هر که به خطا مؤمنی را بکشد آزاد کردن برده‌ای مؤمن (بر عهده کشنده است)» سوره نساء، آیه ۹۲.</ref>؛
#شکستن سوگندهای آگاهانه{{متن قرآن|لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ}}<ref> «خداوند شما را در سوگندهای بیهوده بازخواست نمی‌کند اما از سوگندهایی که آگاهانه خورده‌اید باز می‌پرسد بنابراین کفّاره (شکستن) آن، خوراک دادن به ده مستمند است از میانگین آنچه به خانواده خود می‌دهید یا (تهیّه) لباس آنان و یا آزاد کردن یک بنده» سوره مائده، آیه ۸۹.</ref>؛
#شکستن سوگندهای آگاهانه{{متن قرآن|لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ}}<ref> «خداوند شما را در سوگندهای بیهوده بازخواست نمی‌کند اما از سوگندهایی که آگاهانه خورده‌اید باز می‌پرسد بنابراین کفّاره (شکستن) آن، خوراک دادن به ده مستمند است از میانگین آنچه به خانواده خود می‌دهید یا (تهیّه) لباس آنان و یا آزاد کردن یک بنده» سوره مائده، آیه ۸۹.</ref>؛

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۵۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تحریر رقبة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • تحریر رقبه: آزادسازی و آزاد کردن برده[۱]. اصل آن "حُرّ" به معنای آزاد در مقابل بردگی.
  • ﴿وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ[۲].
  • یکی از کفارات در حقوق کیفری اسلام، آزاد کردن برده (تحریر رقبه) است. قرآن کریم به مواردی از آن تصریح می‌کند:
  1. قتل نفس﴿وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ[۳]؛
  2. شکستن سوگندهای آگاهانه﴿لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ[۴]؛
  3. رجوع در ظهار (نوعی طلاق)﴿وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ[۵].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۸۸.
  2. «و هر که به خطا مؤمنی را بکشد آزاد کردن برده‌ای مؤمن (بر عهده کشنده است)» سوره نساء، آیه ۹۲.
  3. «و هر که به خطا مؤمنی را بکشد آزاد کردن برده‌ای مؤمن (بر عهده کشنده است)» سوره نساء، آیه ۹۲.
  4. «خداوند شما را در سوگندهای بیهوده بازخواست نمی‌کند اما از سوگندهایی که آگاهانه خورده‌اید باز می‌پرسد بنابراین کفّاره (شکستن) آن، خوراک دادن به ده مستمند است از میانگین آنچه به خانواده خود می‌دهید یا (تهیّه) لباس آنان و یا آزاد کردن یک بنده» سوره مائده، آیه ۸۹.
  5. «و آنان که زنان خود را ظهار می‌کنند سپس به آنچه گفته‌اند باز می‌گردند (تا آن را بشکنند) باید پیش از آنکه با یکدیگر تماسی داشته باشند بنده‌ای آزاد کنند» سوره مجادله، آیه ۳.
  6. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۳۹.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۶۲.