استتار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[استتار]]: [[استتار]] کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۶.</ref>، پوشانیدن، مخفی کردن <ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۳۴۳.</ref>، [[پرده‌پوشی]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.</ref>. اصل آن "ستر" به معنای غطاء و [[پوشش]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۳۲.</ref> و مطلق پوشیدگی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۴۸.</ref>.   
*استتار: استتار کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۶.</ref>، پوشانیدن، مخفی کردن <ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۳۴۳.</ref>، [[پرده‌پوشی]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.</ref>. اصل آن "ستر" به معنای غطاء و [[پوشش]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۳۲.</ref> و مطلق پوشیدگی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۴۸.</ref>.   
*{{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان می‌داشتید که مبادا گوش و چشم‌ها و پوست‌هایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) می‌پنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام می‌دهید نمی‌داند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref>.
*{{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان می‌داشتید که مبادا گوش و چشم‌ها و پوست‌هایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) می‌پنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام می‌دهید نمی‌داند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref>.
*"ستر" به تناسب موضوعات مختلف، ظاهری و [[باطنی]] است؛ ستر ظاهری مانند {{متن قرآن|وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا}}<ref>«آن را چنین یافت که بر مردمی می‌تافت که در برابر (تابش) آن پوششی برای آنان قرار نداده بودیم» سوره کهف، آیه ۹۰.</ref>. این [[آیه]] درباره قومی در مشرق‌ زمین است که در مقابل [[نور]] [[خورشید]] سرپناه و لباسی نداشته‌اند؛ یعنی در [[زندگی]] وحشی و ابتدایی خود، حتی ساختن سایبان و دوختن [[لباس]] و [[پوشش]] نیز به فکرشان نرسیده بود<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۸. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۶۲.</ref>. ستر [[باطنی]] مانند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا}}<ref>«و چون قرآن بخوانی میان تو و آنان که به جهان واپسین ایمان ندارند پرده‌ای فراپوشیده می‌نهیم» سوره اسراء، آیه ۴۵.</ref>.
*"ستر" به تناسب موضوعات مختلف، ظاهری و [[باطنی]] است؛ ستر ظاهری مانند {{متن قرآن|وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا}}<ref>«آن را چنین یافت که بر مردمی می‌تافت که در برابر (تابش) آن پوششی برای آنان قرار نداده بودیم» سوره کهف، آیه ۹۰.</ref>. این [[آیه]] درباره قومی در مشرق‌ زمین است که در مقابل [[نور]] [[خورشید]] سرپناه و لباسی نداشته‌اند؛ یعنی در [[زندگی]] وحشی و ابتدایی خود، حتی ساختن سایبان و دوختن [[لباس]] و [[پوشش]] نیز به فکرشان نرسیده بود<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۸. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۶۲.</ref>. ستر [[باطنی]] مانند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا}}<ref>«و چون قرآن بخوانی میان تو و آنان که به جهان واپسین ایمان ندارند پرده‌ای فراپوشیده می‌نهیم» سوره اسراء، آیه ۴۵.</ref>.

نسخهٔ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۳۰

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل استتار (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۶.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۳۴۳.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۳۲.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۴۸.
  6. «و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان می‌داشتید که مبادا گوش و چشم‌ها و پوست‌هایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) می‌پنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام می‌دهید نمی‌داند» سوره فصلت، آیه ۲۲.
  7. «آن را چنین یافت که بر مردمی می‌تافت که در برابر (تابش) آن پوششی برای آنان قرار نداده بودیم» سوره کهف، آیه ۹۰.
  8. فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۸. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۶۲.
  9. «و چون قرآن بخوانی میان تو و آنان که به جهان واپسین ایمان ندارند پرده‌ای فراپوشیده می‌نهیم» سوره اسراء، آیه ۴۵.
  10. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۱۳.
  11. «و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان می‌داشتید که مبادا گوش و چشم‌ها و پوست‌هایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) می‌پنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام می‌دهید نمی‌داند» سوره فصلت، آیه ۲۲.
  12. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۸۳.
  13. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۷۴.