ارهاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - 'رقیب' به 'رقیب') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*در عرصه [[روابط]] بین المللی، بازدارندگی به‌طور رسمی از دکترین‌های نظامی دوران پس از [[جنگ]] دوم بوده است و [[هدف]] نهایی آن جلوگیری از برخورد است. موفقیت این [[سیاست]]، مستلزم وجودِ سه شرط اساسی است: | *در عرصه [[روابط]] بین المللی، بازدارندگی به‌طور رسمی از دکترین‌های نظامی دوران پس از [[جنگ]] دوم بوده است و [[هدف]] نهایی آن جلوگیری از برخورد است. موفقیت این [[سیاست]]، مستلزم وجودِ سه شرط اساسی است: | ||
#ایجاد [[ارتباط]]؛ یعنی عامل بازدارنده به طرف مقابل تفهیم کند، به چه اموری علاقه‌مند است و هیچ‌گونه انعطافی را در آن موارد نمی‌پذیرد. | #ایجاد [[ارتباط]]؛ یعنی عامل بازدارنده به طرف مقابل تفهیم کند، به چه اموری علاقه‌مند است و هیچ‌گونه انعطافی را در آن موارد نمی‌پذیرد. | ||
#قابلیت؛ یعنی بازدارنده بتواند | #قابلیت؛ یعنی بازدارنده بتواند رقیب احتمالی را [[تهدید]] به مجازاتی کند که او از انجام هرگونه عمل مخالفِ خواسته‌اش منصرف شود. | ||
# [[اعتقاد]] به اعتبار [[تهدید]]؛ یعنی طرف مقابل مطمئن باشد که نه‌تنها مجازات احتمالی مورد نظر او سنگین‌تر از [[منافع]] آن است، بلکه طرف اول در انجام مجازات لحظه‌ای تردید به خود راه نمی‌دهد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۱۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۶۹-۷۱.</ref>. | # [[اعتقاد]] به اعتبار [[تهدید]]؛ یعنی طرف مقابل مطمئن باشد که نه‌تنها مجازات احتمالی مورد نظر او سنگین‌تر از [[منافع]] آن است، بلکه طرف اول در انجام مجازات لحظه‌ای تردید به خود راه نمی‌دهد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۱۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۶۹-۷۱.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۱
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ارهاب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ارهاب: ترس را تحمیل کردن، القای رعب و وحشت، ترسانیدن[۱]. از "رهب" به معنای ترس[۲]، ترس با اجتناب و اضطراب[۳] یا ترس مستمر[۴] و ضد رغبت.
- إرهاب و ایجاد خوف و وحشت در دشمنان با آمادگی قوای نظامی و تهیه جنگ‌افزار، نوعی بازدارندگی از تهدیدهای دشمنان است﴿وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ﴾[۵].
- این قدرت بازدارنده در جامعه اسلامی، برای جان، مال و ناموس کسانی که در قلمرو حکومت اسلام زندگی می‌کنند، امنیت ایجاد می‌کند. همیاری و کمک مسلمانان، چه با آموزش نظامی و آمادگی جنگی یا انفاق مال و وسایل و ابزار نظامی (مانند اسب در آن عصر) از قبیل انفاق در راه خدا به شمار آمده است: ﴿وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ﴾[۶] و منفعت این آمادگی و جمع‌آوری قوای مختلف، تأمین امنیت جامعه در قبال تهدیدات دشمنان است که نفع آن به فرد و جامعه می‌رسد[۷]؛ لذا طبق دستور قرآن کریم، بر همه مسلمانان در همه عصرها و نسل‌ها واجب است، لوازم مادی و معنوی دفاع از خود، از جمله ابزار و آلات و نیروی آموزش‌دیده و نظامی و سایر مقدمات مانند پیمان‌های نظامی و ایجاد استحکامات و... را فراهم کنند تا دشمنان دین و مؤمنان در خوف و وحشت از تجاوزگری باشند[۸].
- در عرصه روابط بین المللی، بازدارندگی به‌طور رسمی از دکترین‌های نظامی دوران پس از جنگ دوم بوده است و هدف نهایی آن جلوگیری از برخورد است. موفقیت این سیاست، مستلزم وجودِ سه شرط اساسی است:
- ایجاد ارتباط؛ یعنی عامل بازدارنده به طرف مقابل تفهیم کند، به چه اموری علاقه‌مند است و هیچ‌گونه انعطافی را در آن موارد نمی‌پذیرد.
- قابلیت؛ یعنی بازدارنده بتواند رقیب احتمالی را تهدید به مجازاتی کند که او از انجام هرگونه عمل مخالفِ خواسته‌اش منصرف شود.
- اعتقاد به اعتبار تهدید؛ یعنی طرف مقابل مطمئن باشد که نه‌تنها مجازات احتمالی مورد نظر او سنگین‌تر از منافع آن است، بلکه طرف اول در انجام مجازات لحظه‌ای تردید به خود راه نمی‌دهد[۹][۱۰].
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۵، ص۳۳۷.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۴۷.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۰۹.
- ↑ «و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید» سوره انفال، آیه ۶۰.
- ↑ «و آنچه در راه خداوند ببخشید، به شما تمام باز خواهند داد» سوره انفال، آیه ۶۰.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۶-۱۱۷.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۴۹-۵۰.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۱۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۶۹-۷۱.