عبدالرحمان بن ابزی خزاعی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
عبدالرحمان [[غلام]] [[آزاد]] شده [[نافع بن عبد حارث]] است که برخی از مؤرّخان وی را در شمار [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} آوردهاند و نوشتهاند: او پُشت سر [[پیامبر]]{{صل}} [[نماز]] خوانده است و موقعی که [[عمر بن خطاب]] به [[مکه]] مشرف شد، [[امیر]] [[مکه]] [[نافع بن عبدالحارث]] که از طرف [[عمر]] [[منصوب]] بود به استقبالش رفت و عبدالرحمن بن ابزی خزاعی را به [[جانشینی]] خود گذاشت، زیرا [[معتقد]] بود او زیاد [[قرآن]] میخواند و بر [[احکام]] و [[دین خدا]] [[فقیه]] و آگاهتر از دیگران است، آن گاه [[عمر]] این [[انتخاب]] را پذیرفت <ref>اسدالغابه، ج۳، ص۲۷۸؛ و ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۵، ص۴۶.</ref>. | |||
وی سپس ساکن [[کوفه]] شد و از [[شیعیان]] و [[موالیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} گردید و در [[صفین]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد. او [[نقل]] میکند: هشتصد نفر از کسانی که در [[بیعت رضوان]] با [[پیامبر خدا]]{{صل}} [[بیعت]] کردند، در [[جنگ صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} جنگیدند و از آن جمع، سیصد و شصت نفرشان - از جمله [[عمار یاسر]] - به [[شهادت]] رسیدند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۴.</ref>. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به سبب اعتمادی که به عبدالرحمان داشت او را پس از بازگشت از [[صفین]]، به [[حکومت]] و [[امارت]] [[خراسان]] [[منصوب]] کرد<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۳۷.</ref>. | |||
از او روایاتی در [[فقه]] و... به یادگار مانده است از جمله در [[سنن ابی داود (کتاب)|سنن ابی داود]]<ref>[[سنن ابی داود]]، ج۱، ص۵۳.</ref> و [[سنن بیهقی (کتاب)|سنن بیهقی]]<ref>سن بیهقی، ج۱، ص۲۰۹.</ref> آمده که عبدالرحمن بن ابزی خزاعی گفت: مردی نزد [[عمر بن خطاب]] آمد و گفت: من جنب شدم و آب نیافتم؟ [[عمر]] گفت: پس [[نماز]] نخوان. [[عمار]] فوراً گفت: ای [[امیرالمؤمنین]]، آیا به یاد میآوری که من و تو در سریهای جنب شدیم و آب نیافتیم و تو [[نماز]] نخواندی و من [[تیمم]] کردم و [[نماز]] خواندم، و [[پیامبر]]{{صل}} کار مرا [[تأیید]] کرد. [[عمر]] - از [[عمار]] ناراحت شد - و گفت: "دست بردار ای [[عمار]]، و از [[خدا]] بترس و مرا تخطئه نکن"<ref>{{عربی|اتَّقِ اللَّهَ يَا عَمَّارُ}}</ref>.[[عمار]] به [[عمر]] گفت: اگر بخواهی دیگر این [[حدیث]] را [[نقل]] نمیکنم<ref>الغدیر، ج۶، ص۸۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۱۶-۸۱۷.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۸: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] |
نسخهٔ ۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۵
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
عبدالرحمان غلام آزاد شده نافع بن عبد حارث است که برخی از مؤرّخان وی را در شمار اصحاب پیامبر(ص) آوردهاند و نوشتهاند: او پُشت سر پیامبر(ص) نماز خوانده است و موقعی که عمر بن خطاب به مکه مشرف شد، امیر مکه نافع بن عبدالحارث که از طرف عمر منصوب بود به استقبالش رفت و عبدالرحمن بن ابزی خزاعی را به جانشینی خود گذاشت، زیرا معتقد بود او زیاد قرآن میخواند و بر احکام و دین خدا فقیه و آگاهتر از دیگران است، آن گاه عمر این انتخاب را پذیرفت [۱].
وی سپس ساکن کوفه شد و از شیعیان و موالیان امیرالمؤمنین(ع) گردید و در صفین حضرت را یاری کرد. او نقل میکند: هشتصد نفر از کسانی که در بیعت رضوان با پیامبر خدا(ص) بیعت کردند، در جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین(ع) جنگیدند و از آن جمع، سیصد و شصت نفرشان - از جمله عمار یاسر - به شهادت رسیدند[۲]. امیرالمؤمنین(ع) به سبب اعتمادی که به عبدالرحمان داشت او را پس از بازگشت از صفین، به حکومت و امارت خراسان منصوب کرد[۳].
از او روایاتی در فقه و... به یادگار مانده است از جمله در سنن ابی داود[۴] و سنن بیهقی[۵] آمده که عبدالرحمن بن ابزی خزاعی گفت: مردی نزد عمر بن خطاب آمد و گفت: من جنب شدم و آب نیافتم؟ عمر گفت: پس نماز نخوان. عمار فوراً گفت: ای امیرالمؤمنین، آیا به یاد میآوری که من و تو در سریهای جنب شدیم و آب نیافتیم و تو نماز نخواندی و من تیمم کردم و نماز خواندم، و پیامبر(ص) کار مرا تأیید کرد. عمر - از عمار ناراحت شد - و گفت: "دست بردار ای عمار، و از خدا بترس و مرا تخطئه نکن"[۶].عمار به عمر گفت: اگر بخواهی دیگر این حدیث را نقل نمیکنم[۷].[۸]
جستارهای وابسته
- ابزی خزاعی (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص۲۷۸؛ و ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۵، ص۴۶.
- ↑ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۴.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۳۷.
- ↑ سنن ابی داود، ج۱، ص۵۳.
- ↑ سن بیهقی، ج۱، ص۲۰۹.
- ↑ اتَّقِ اللَّهَ يَا عَمَّارُ
- ↑ الغدیر، ج۶، ص۸۳.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۱۶-۸۱۷.