اسود بن حرام بن عمرو خزرجی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{صحابه}} | {{صحابه}} | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۹
مقدمه
نسب وی را چنین گفته اند: اسود بن حرام بن عمرو بن زید بن عدی بن عمرو بن مالک بن نجار[۱]. رسول خدا(ص) گروهی را برای کشتن ابورافع بن ابی الحقیق (از یهودیان بنی نضیر ساکن خیبر) فرستاد که اسود با آنان بود [۲]. حضرت بر منبر بود که اینان پس از کشتن أبو رافع وارد مسجد شدند. رسول خدا(ص) وقتی آنان را دید فرمود: «چهره‌ها شادمان باد». گفتند: چهره شما شادمان باد یا رسول الله(ص). سپس حضرت پرسید: «آیا او را کشتید؟» گفتند: بلی، و هر یک مدعی کشتن او بودند. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «شمشیرها را بیاورید». هر کدام شمشیر خود را به آن حضرت داد. حضرت شمشیرها را نگاه کرد و در تیزنای شمشیر عبدالله بن انس، غذایی را که بر شمشیر چسبیده بود، دید و کشته شدن ابورافع یهودی را به دست او تأیید کرد[۳]. اسود بن ابیض، اسعد بن حرام خزرجی و اسود بن حرام بن عمرو خزرجی[۴] نیز از کشندگان ابو رافع یهودی ذکر شده‌اند [۵]. عبدان [۶] گوید: به گمان من اسود بن حرام از کشندگان ابو رافع است که به جای او، اسود بن ابیض ذکر شده است[۷]. صُهَیله مادر اُبی بن کعب صحابی مشهور، دختر اسود بن حرام بود[۸].[۹]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۵۵.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۷۴۸.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۷۴۶.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹.
- ↑ عبدالله بن محمد مروزی، م۲۹۳)
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۲۵.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۴؛ سمعانی، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن عساکر، ج۷، ص۲۱۲.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «اسود بن حرام بن عمرو خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۶.