عبدالرحمان بن ابزی خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالرحمان بن ابزی خزاعی در تاریخ اسلامی | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالرحمان بن ابزی خزاعی در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
عبدالرحمن [[غلام]] [[آزاد]] شده [[نافع بن عبد حارث]] است که برخی از مؤرّخان وی را در شمار [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} آورده‌اند و نوشته‌اند: او پُشت سر [[پیامبر]]{{صل}} [[نماز]] خوانده است و موقعی که [[عمر بن خطاب]] به [[مکه]] مشرف شد، [[امیر]] [[مکه]] [[نافع بن عبدالحارث]] که از طرف [[عمر]] [[منصوب]] بود به استقبالش رفت و عبدالرحمن بن ابزی خزاعی را به [[جانشینی]] خود گذاشت، زیرا [[معتقد]] بود او زیاد [[قرآن]] می‌خواند و بر [[احکام]] و [[دین خدا]] [[فقیه]] و آگاه‌تر از دیگران است، آن گاه [[عمر]] این [[انتخاب]] را پذیرفت <ref>اسدالغابه، ج۳، ص۲۷۸؛ و ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۵، ص۴۶.</ref>. | |||
وی سپس ساکن [[کوفه]] شد و از [[شیعیان]] و [[موالیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} گردید و در [[صفین]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد. او [[نقل]] می‌کند: هشتصد نفر از کسانی که در [[بیعت رضوان]] با [[پیامبر خدا]]{{صل}} [[بیعت]] کردند، در [[جنگ صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} جنگیدند و از آن جمع، سیصد و شصت نفرشان - از جمله [[عمار یاسر]] - به [[شهادت]] رسیدند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۴.</ref>. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به سبب اعتمادی که به عبدالرحمان داشت او را پس از بازگشت از [[صفین]]، به [[حکومت]] و [[امارت]] [[خراسان]] [[منصوب]] کرد<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۳۷.</ref>. | وی سپس ساکن [[کوفه]] شد و از [[شیعیان]] و [[موالیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} گردید و در [[صفین]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد. او [[نقل]] می‌کند: هشتصد نفر از کسانی که در [[بیعت رضوان]] با [[پیامبر خدا]]{{صل}} [[بیعت]] کردند، در [[جنگ صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} جنگیدند و از آن جمع، سیصد و شصت نفرشان - از جمله [[عمار یاسر]] - به [[شهادت]] رسیدند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۴.</ref>. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به سبب اعتمادی که به عبدالرحمان داشت او را پس از بازگشت از [[صفین]]، به [[حکومت]] و [[امارت]] [[خراسان]] [[منصوب]] کرد<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۳۷.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۷
مقدمه
عبدالرحمن غلام آزاد شده نافع بن عبد حارث است که برخی از مؤرّخان وی را در شمار اصحاب پیامبر(ص) آورده‌اند و نوشته‌اند: او پُشت سر پیامبر(ص) نماز خوانده است و موقعی که عمر بن خطاب به مکه مشرف شد، امیر مکه نافع بن عبدالحارث که از طرف عمر منصوب بود به استقبالش رفت و عبدالرحمن بن ابزی خزاعی را به جانشینی خود گذاشت، زیرا معتقد بود او زیاد قرآن می‌خواند و بر احکام و دین خدا فقیه و آگاه‌تر از دیگران است، آن گاه عمر این انتخاب را پذیرفت [۱].
وی سپس ساکن کوفه شد و از شیعیان و موالیان امیرالمؤمنین(ع) گردید و در صفین حضرت را یاری کرد. او نقل می‌کند: هشتصد نفر از کسانی که در بیعت رضوان با پیامبر خدا(ص) بیعت کردند، در جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین(ع) جنگیدند و از آن جمع، سیصد و شصت نفرشان - از جمله عمار یاسر - به شهادت رسیدند[۲]. امیرالمؤمنین(ع) به سبب اعتمادی که به عبدالرحمان داشت او را پس از بازگشت از صفین، به حکومت و امارت خراسان منصوب کرد[۳].
از او روایاتی در فقه و... به یادگار مانده است از جمله در سنن ابی داود[۴] و سنن بیهقی[۵] آمده که عبدالرحمن بن ابزی خزاعی گفت: مردی نزد عمر بن خطاب آمد و گفت: من جنب شدم و آب نیافتم؟ عمر گفت: پس نماز نخوان. عمار فوراً گفت: ای امیرالمؤمنین، آیا به یاد می‌آوری که من و تو در سریه‌ای جنب شدیم و آب نیافتیم و تو نماز نخواندی و من تیمم کردم و نماز خواندم، و پیامبر(ص) کار مرا تأیید کرد. عمر - از عمار ناراحت شد - و گفت: "دست بردار ای عمار، و از خدا بترس و مرا تخطئه نکن"[۶].عمار به عمر گفت: اگر بخواهی دیگر این حدیث را نقل نمی‌کنم[۷].[۸]
جستارهای وابسته
- ابزی خزاعی (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص۲۷۸؛ و ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۵، ص۴۶.
- ↑ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۴.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۳۷.
- ↑ سنن ابی داود، ج۱، ص۵۳.
- ↑ سن بیهقی، ج۱، ص۲۰۹.
- ↑ اتَّقِ اللَّهَ يَا عَمَّارُ
- ↑ الغدیر، ج۶، ص۸۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۱۶-۸۱۷.