روزه در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
==[[مصونیت]] از [[عذاب]] [[جهنم]]، ثمره اخروی روزه==
==[[مصونیت]] از [[عذاب]] [[جهنم]]، ثمره اخروی روزه==
*همان طور که ثمره روزه تقواست، نتیجه [[تقوا]] و دوری جستن از [[گناهان]] نیز [[مصونیت]] از [[عذاب]] است.[[امام]] {{ع}} روزه [[ماه مبارک رمضان]] را سپری در برابر [[عذاب الهی]] می‌داند<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۹: {{متن حدیث|"وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ مِنَ الْعِقَابِ"}}</ref>. [[امام]] {{ع}} در لحظات پایان [[عمر]] خویش در [[وصیّت]] به فرزندانش چنین سفارش می‌فرماید: [[خدا]] را [[خدا]] را درباره روزه [[ماه رمضان]]، همانا روزه آن سپری است از [[آتش]]<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۷: {{متن حدیث|"اللَّهَ اللَّهَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ، فَإِنَّ صِيَامَهُ جُنَّةٌ مِنَ النَّار"}}</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 433.</ref>.
*همان طور که ثمره روزه تقواست، نتیجه [[تقوا]] و دوری جستن از [[گناهان]] نیز [[مصونیت]] از [[عذاب]] است.[[امام]] {{ع}} روزه [[ماه مبارک رمضان]] را سپری در برابر [[عذاب الهی]] می‌داند<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۹: {{متن حدیث|"وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ مِنَ الْعِقَابِ"}}</ref>. [[امام]] {{ع}} در لحظات پایان [[عمر]] خویش در [[وصیّت]] به فرزندانش چنین سفارش می‌فرماید: [[خدا]] را [[خدا]] را درباره روزه [[ماه رمضان]]، همانا روزه آن سپری است از [[آتش]]<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۷: {{متن حدیث|"اللَّهَ اللَّهَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ، فَإِنَّ صِيَامَهُ جُنَّةٌ مِنَ النَّار"}}</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 433.</ref>.
== پرسش‌های وابسته ==
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]
# [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


نسخهٔ ‏۲۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۱

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث روزه است. "روزه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل روزه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

تقوا، محصول روزه

خضوع و خشوع، رهاورد روزه

  • فروتنی به درگاه الهی از دیگر فلسفه‌های وجودی عبادات از جمله روزه بیان شده است. امام علی (ع) می‌فرماید: و از این‌جاست که خدا بندگان مؤمن خود را با نماز و زکات و سخت‌کوشی ایام روزه‌داری حفظ فرماید تا اندامشان از گناه بیمه شود و چشم‌هاشان فروتنی آموزد و جانشان خاکساری گیرد و دل‌هاشان فروهشتگی پذیرد و خودپسندی از آن به کلی رخت بربندد... و از سر فروتنی در روزه، پرواری و شکمبارگی فراموش شود... به اسرار آنچه در این کارهاست با همه وجود بنگرید، از سرکوبی جوانه‌های نازیدن و ریشه‌کن کردن درخت کبر ورزیدن[۶][۷].

روزه، آزمونی برای اخلاص بندگان

  • یکی از آفات و آسیب‌های عبادات، ریا و خودنمایی است که باعث بطلان عمل می‌شود. برخی از عبادت‌ها به‌دلیل ویژگی‌هایی که دارند کمتر در معرض این آسیب قرار می‌گیرند. روزه از جمله اعمالی است که تا انسان خود در آن ریا نکند برای کسی معلوم نیست که آن شخص روزه گرفته است یا نه و از این‌رو می‌تواند از آفت ریا و خودنمایی معصون باشد. امام علی (ع) می‌فرمید: و (خداوند) روزه را برای آزمایش خلوص بندگان قرار داد[۸][۹].

روزه و سلامتی بدن

مصونیت از عذاب جهنم، ثمره اخروی روزه

منابع

  1. دانشنامه نهج البلاغه ج۱

پانویس

  1. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۱.
  2. ↑ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ؛ سوره بقره، آیه ۱۸۳
  3. ↑ نهج البلاغه، حکمت ۴۲۰: «"إِنَّمَا هُوَ عِيدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِيَامَهُ وَ شَكَرَ قِيَامَهُ؛ وَ كُلُّ يَوْمٍ لَا يُعْصَى اللَّهُ فِيهِ فَهُوَ عِيدٌ"»
  4. ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۳۷: «"كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ،..... حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ"»
  5. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۲.
  6. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴: «"وَ عَنْ ذَلِكَ مَا حَرَسَ اللَّهُ عِبَادَهُ الْمُؤْمِنِينَ بِالصَّلَوَاتِ وَ الزَّكَوَاتِ وَ مُجَاهَدَةِ الصِّيَامِ فِي الْأَيَّامِ الْمَفْرُوضَاتِ تَسْكِيناً لِأَطْرَافِهِمْ وَ تَخْشِيعاً لِأَبْصَارِهِمْ وَ تَذْلِيلًا لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفِيضاً لِقُلُوبِهِمْ وَ إِذْهَاباً لِلْخُيَلَاءِ عَنْهُمْ،... انْظُرُوا إِلَى مَا فِي هَذِهِ الْأَفْعَالِ مِنْ قَمْعِ نَوَاجِمِ الْفَخْرِ وَ قَدْعِ طَوَالِعِ الْكِبْرِ"»
  7. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۲.
  8. ↑ «وَ الصِّيَامَ ابْتِلَاءً لِإِخْلَاصِ الْخَلْقِ»؛نهج البلاغه، حکمت ۲۴۴.
  9. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۲.
  10. ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۴۴: «"وَ الزَّكَاةَ تَسْبِيباً لِلرِّزْقِ"»
  11. ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۳۱: «"وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ [الصَّوْمُ] الصِّيَامُ"»
  12. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۴۳۳.
  13. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۹: «"وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ مِنَ الْعِقَابِ"»
  14. ↑ نهج البلاغه، نامه ۴۷: «"اللَّهَ اللَّهَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ، فَإِنَّ صِيَامَهُ جُنَّةٌ مِنَ النَّار"»
  15. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 433.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=روزه_در_نهج_البلاغه&oldid=900539»