الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:ضریح امام رضا.jpeg|175px|بی‌قاب| | [[پرونده:ضریح امام رضا.jpeg|175px|بی‌قاب|چپ|جایگزین=ضریح امام رضا (ع)|ضریح امام رضا (ع)|پیوند=امام رضا علیه‌السلام]] | ||
'''[[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا علیه‌السلام]]''' هشتمین پیشوای [[مسلمانان]] در ۱۱ [[ذی قعده]] سال ۱۴۸ه. در [[مدینه]] به دنیا آمد. پدر ارجمندش [[موسی بن جعفر]]{{ع}} و مادر آن حضرت خیزران نامیده می‌شد، برخی هم گفته‌اند اسم آن بانوی محترمه نجمه و کنیه‌اش [[ام البنین]] بوده است. مشهورترین لقب امام هشتم {{ع}}، رضا است. | '''[[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا علیه‌السلام]]''' هشتمین پیشوای [[مسلمانان]] در ۱۱ [[ذی قعده]] سال ۱۴۸ه. در [[مدینه]] به دنیا آمد. پدر ارجمندش [[موسی بن جعفر]]{{ع}} و مادر آن حضرت خیزران نامیده می‌شد، برخی هم گفته‌اند اسم آن بانوی محترمه نجمه و کنیه‌اش [[ام البنین]] بوده است. مشهورترین لقب امام هشتم {{ع}}، رضا است. | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۹
امام رضا علیه‌السلام هشتمین پیشوای مسلمانان در ۱۱ ذی قعده سال ۱۴۸ه. در مدینه به دنیا آمد. پدر ارجمندش موسی بن جعفر(ع) و مادر آن حضرت خیزران نامیده می‌شد، برخی هم گفته‌اند اسم آن بانوی محترمه نجمه و کنیه‌اش ام البنین بوده است. مشهورترین لقب امام هشتم (ع)، رضا است.
خلفای عباسی معاصر آن امام معصوم(ع) سه نفر بودند: هارون، محمد امین و عبدالله مأمون. واگذاری منصب ولایتعهدی به امام رضا(ع) از چاره‌هایی بود که برای گریز از خطر شیعه یافتند. بدین‌سان، دوران امامت امام رضا(ع) را به دو دوره پیش و پس از ولایتعهدی تقسیم کرد.
مدت امامت ایشان پیش از پذیرش ولایتعهدی، هفده سال بود که ده سال از این سال‌ها را در عصر هارون، پنج سال را در عصر امین و دو سال را در عهد مأمون و در مدینه سپری کرد. زمانی که پدر گرامی‌اش به شهادت رسید، در مدینه بود و رسیدگی به امور شیعیان را آغاز کرد. شاگردان پدر را پیرامون خویش گرد آورد و به تعلیم معارف ناب دینی پرداخت. مأمون برای فریب مردم و در حقیقت نظارت بیش‌تر بر امام(ع)، ایشان را به پایتخت خویش آورد و واداشت تا منصب ولایتعهدی را بپذیرد.
مأمون از این پیشنهاد اغراض ذیل را تعقیب می‌نمود:
- مشروعیت بخشیدن به حکومت خود که نه نزد عبّاسیان مشروعیّت داشت و نه پیش شیعیان.
- خاموش کردن قیام‌ها و شورش‌های علویان.
- بد نام نمودن امام و بقیه اهل بیت(ع).
- دور نگاه داشتن امام از پایگاه‌های مردمی و تحت نظر داشتن او.
امام که تحت فشار و اجبار قرار گرفته بود و از طرفی در پذیرش این امر فوایدی را برای حفظ اسلام و مسلمانان ملاحظه می‌فرمود، آن را پذیرفت، ولی در جهت خنثی نمودن اغراض سیاسی مأمون اقدامات زیر را معمول داشت:
- عدم پذیرش ولایتعهدی مگر پس از اجبار و آشکار نمودن این اجبار برای مردم و تاریخ.
- دخالت نکردن در امور حکومتی.
مشهور است که برجستگی‌های اخلاقی آن امام همام(ع) عبارت بوده‌اند از: زهد و بندگی؛ فروتنی؛ علم و آگاهی؛ سخاوت و بخشش؛ فصاحت و بلاغت و ... .