ام محسن: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
نام او معلوم نیست. او را جزء [[همسران]] [[امام حسین]] شمرده‌اند. [[یاقوت حموی]]، داستانی را در باره این بانو به شرح زیر آورده است: در [[حلب]] کوهی است به نام جوشن که در طرف غربی [[شهر]] حلب واقع شده است. آن [[کوه]] [[معدن]] مس سرخ بود. اهالی آنجا با استخراج مس از آن کوه دارای [[منافع]] بسیاری بودند. وقتی کاروان [[اسیران]] به آنجا رسید، یکی از همسران امام حسین{{ع}} بچه خود را در آنجا سقط کرد. آن بانو از [[اهل]] آن محل درخواست کمک کرد، ولی آنان نه تنها [[امتناع]] کردند که به آن بانو [[دشنام]] دادند. ام محسن در [[حق]] آنان [[نفرین]] کرد؛ لذا از آن به بعد هر کس درآن معدن کار کند سودی نصیب او نشود. درآن کوه مشهدی به نام [[مشهد]] السقط است و طفل سقط شده همان محسن بن [[حسین بن علی]] می‌باشد <ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۱۶؛ منتهی الامال، ج۱، ص۴۲۱.</ref>. | نام او معلوم نیست. او را جزء [[همسران]] [[امام حسین]] شمرده‌اند. [[یاقوت حموی]]، داستانی را در باره این بانو به شرح زیر آورده است: در [[حلب]] کوهی است به نام جوشن که در طرف غربی [[شهر]] حلب واقع شده است. آن [[کوه]] [[معدن]] مس سرخ بود. اهالی آنجا با استخراج مس از آن کوه دارای [[منافع]] بسیاری بودند. وقتی کاروان [[اسیران]] به آنجا رسید، یکی از همسران امام حسین{{ع}} بچه خود را در آنجا سقط کرد. آن بانو از [[اهل]] آن محل درخواست کمک کرد، ولی آنان نه تنها [[امتناع]] کردند که به آن بانو [[دشنام]] دادند. ام محسن در [[حق]] آنان [[نفرین]] کرد؛ لذا از آن به بعد هر کس درآن معدن کار کند سودی نصیب او نشود. درآن کوه مشهدی به نام [[مشهد]] السقط است و طفل سقط شده همان محسن بن [[حسین بن علی]] می‌باشد <ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۱۶؛ منتهی الامال، ج۱، ص۴۲۱.</ref>. | ||
[[محدث قمی]] یادآور شده است که من به [[زیارت]] آن مشهد مشرف شده‌ام. [[مردم]] آن منطقه از آن به شیخ محسّن (به [[فتح]] حاء و تشدید سین مکسوره) یاد می‌کنند. پیش ازآن دارای عمارتی رفیع و سنگ‌هایی بزرگ بوده، ولی به جهت [[جنگی]] که در حلب واقع شده خراب شده است. [[سیف الدوله]] آن مشهد [[شریف]] را تعمیر کرد و به هنگام [[خاک]] برداری سنگی پیدا شد که بر آن نوشته شده بود: محسن بن [[حسین بن علی بن ابی طالب]]. سیف الدوله [[علویین]] و [[سادات]] منطقه را فراخواند و از آنان در این باره پرسید: برخی گفتند: هنگام عبور کاروان اسیران، یکی از [[بانوان]] [[امام حسین]] بچه خود را در این منطقه سقط کرد و این جا [[مزار]] اوست <ref>منتهی الامال، ج۱، ص۴۲۱. محدث قمی یادآور شده که در آن محل شریف قبرهای شیعیان و علمای آنان، از جمله مقبره ابن شهرآشوب، ابن منیر و سید ابوالمکارم بن زهره واقع است.</ref> | [[محدث قمی]] یادآور شده است که من به [[زیارت]] آن مشهد مشرف شده‌ام. [[مردم]] آن منطقه از آن به شیخ محسّن (به [[فتح]] حاء و تشدید سین مکسوره) یاد می‌کنند. پیش ازآن دارای عمارتی رفیع و سنگ‌هایی بزرگ بوده، ولی به جهت [[جنگی]] که در حلب واقع شده خراب شده است. [[سیف الدوله]] آن مشهد [[شریف]] را تعمیر کرد و به هنگام [[خاک]] برداری سنگی پیدا شد که بر آن نوشته شده بود: محسن بن [[حسین بن علی بن ابی طالب]]. سیف الدوله [[علویین]] و [[سادات]] منطقه را فراخواند و از آنان در این باره پرسید: برخی گفتند: هنگام عبور کاروان اسیران، یکی از [[بانوان]] [[امام حسین]] بچه خود را در این منطقه سقط کرد و این جا [[مزار]] اوست <ref>منتهی الامال، ج۱، ص۴۲۱. محدث قمی یادآور شده که در آن محل شریف قبرهای شیعیان و علمای آنان، از جمله مقبره ابن شهرآشوب، ابن منیر و سید ابوالمکارم بن زهره واقع است.</ref><ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص:۲۵۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۵۷
ام محسن از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ام محسن در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نام او معلوم نیست. او را جزء همسران امام حسین شمرده‌اند. یاقوت حموی، داستانی را در باره این بانو به شرح زیر آورده است: در حلب کوهی است به نام جوشن که در طرف غربی شهر حلب واقع شده است. آن کوه معدن مس سرخ بود. اهالی آنجا با استخراج مس از آن کوه دارای منافع بسیاری بودند. وقتی کاروان اسیران به آنجا رسید، یکی از همسران امام حسین(ع) بچه خود را در آنجا سقط کرد. آن بانو از اهل آن محل درخواست کمک کرد، ولی آنان نه تنها امتناع کردند که به آن بانو دشنام دادند. ام محسن در حق آنان نفرین کرد؛ لذا از آن به بعد هر کس درآن معدن کار کند سودی نصیب او نشود. درآن کوه مشهدی به نام مشهد السقط است و طفل سقط شده همان محسن بن حسین بن علی می‌باشد [۱].
محدث قمی یادآور شده است که من به زیارت آن مشهد مشرف شده‌ام. مردم آن منطقه از آن به شیخ محسّن (به فتح حاء و تشدید سین مکسوره) یاد می‌کنند. پیش ازآن دارای عمارتی رفیع و سنگ‌هایی بزرگ بوده، ولی به جهت جنگی که در حلب واقع شده خراب شده است. سیف الدوله آن مشهد شریف را تعمیر کرد و به هنگام خاک برداری سنگی پیدا شد که بر آن نوشته شده بود: محسن بن حسین بن علی بن ابی طالب. سیف الدوله علویین و سادات منطقه را فراخواند و از آنان در این باره پرسید: برخی گفتند: هنگام عبور کاروان اسیران، یکی از بانوان امام حسین بچه خود را در این منطقه سقط کرد و این جا مزار اوست [۲][۳]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۱۶؛ منتهی الامال، ج۱، ص۴۲۱.
- ↑ منتهی الامال، ج۱، ص۴۲۱. محدث قمی یادآور شده که در آن محل شریف قبرهای شیعیان و علمای آنان، از جمله مقبره ابن شهرآشوب، ابن منیر و سید ابوالمکارم بن زهره واقع است.
- ↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص:۲۵۳.