تبلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها
(تغییرمسیر به تبلیغ معصوم) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
# | {{خرد}} | ||
{{علم معصوم}} | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تبلیغ در قرآن]] | [[تبلیغ در حدیث]] | [[تبلیغ در کلام اسلامی]] | [[تبلیغ در فلسفه اسلامی]] | [[تبلیغ در عرفان اسلامی]] | [[تبلیغ معصوم]] | [[وظیفه تبلیغ]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تبلیغ (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | |||
'''تبلیغ:''' رساندن پیامها و آموزه های دینی به دیگران<ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/7/16.htm دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۷، ص: ۱۴۱ - ۱۵۱]</ref>. | |||
==واژه‌شناسی لغوی== | |||
*تبلیغ از ریشه "ب ـ ل ـ غ" است. این ریشه را به معنای رسیدن به چیزی دانسته‌اند<ref>مقاییس اللغه، ج۱، ص۳۰۱ ـ ۳۰۲، «بلغ».</ref>. بعضی آن را رسیدن به نهایت، یا نزدیک به نهایت یک چیز معنا کرده‌اند<ref>مفردات، ص۱۴۴، «بلغ».</ref> و این‌گونه به تمایز این ریشه از واژه وصول اشاره کرده‌اند<ref>التحقیق، ج۱، ص۳۳۳، «بلغ».</ref>. تبلیغ مصدر باب تفعیل، متعدی و به معنای رساندن است. این واژه در زبان فارسی کاربردی اصطلاحی یافته و به رساندن پیام یا خبر دینی اطلاق می‌شود<ref>لغتنامه، ج۴، ص۵۵۹۸، «تبلیغ».</ref>. تبلیغ امروزه در مناسبات سیاسی، اجتماعی و سوگیریهای فرهنگی جایگاهی ویژه دارد و از این رهگذر شیوه‌ها و ابزارهای متنوعی برای رساندن پیام، پدید آمده است که برای آگاهی از آن، ساز و کارهای آموزشی گوناگونی تعریف شده است. اصطلاح تبلیغ، در ادبیات دینی کاربردی خاص یافته و به رساندن پیامها و آموزه‌های دینی اطلاق می‌شود<ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/7/16.htm دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۷، ص: ۱۴۱ - ۱۵۱]</ref>. | |||
==تبلیغ در قرآن== | |||
*واژه تبلیغ، در قرآن به کار نرفته است؛ اما مشتقات دیگری از ریشه این واژه ۷۷ بار در قرآن آمده است که ۲۷ <ref>التبلیغ، ص۱۵.</ref> مورد از آن با کاربرد واژه‌های {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|الْبَلاغُ }}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| بَلِيغًا}}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| بَلِّغْ}}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| بَلَّغْتَ}}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| بَالِغَةٌ}}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|أُبَلِّغُكُم}}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|أَبْلَغْتُكُم}}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|أَبْلِغْهُ}}﴾}}، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|يُبَلِّغُونَ}}﴾}} و {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| أَبْلَغُوا }}﴾}}، معنایی متناسب با اصطلاح دینی تبلیغ دارند. در میان این واژه‌ها، بلاغ بیشتر آمده است{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ وَالأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَّإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ }}﴾}}<ref> پس اگر با تو، به چون و چرا برخاستند بگو: من روی تسلیم به خداوند آورده‌ام و (نیز) هر کس از من پیروی کرده است (چنین است) و به اهل کتاب و درس ناخواندگان (مشرک) بگو: آیا اسلام می‌آورید؟ آنگاه اگر اسلام آوردند که رهیاب شده‌اند و اگر رو گرداندند، بی‌گمان بر تو جز پیام‌رسانی نیست و خداوند به (حال) بندگان بیناست؛ سوره آل عمران، آیه:۲۰.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| وَأَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَاحْذَرُواْ فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ}}﴾}}<ref> و از خداوند فرمانبرداری کنید و از پیامبر فرمان برید و (از بدی) بپرهیزید؛ بنابراین اگر رو بگردانید بدانید که تنها پیام‌رسانی روشن بر عهده فرستاده ماست؛ سوره مائده، آیه:۹۲.</ref>؛ {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ }}﴾}}<ref> و اگر ما برخی از چیزهایی را که به آنان وعده می‌دهیم به تو نشان دهیم و یا جان تو را بستانیم؛ بر تو تنها پیام رسانی و بر ما حسابرسی است؛ سوره رعد، آیه: ۴۰.</ref>؛ افزون براین، مفاهیمی مانند ارشاد، دعوت، هدایت، موعظه، تبشیر، انذار، تخویف، امر به معروف و نهی از منکر و ... با مفهوم تبلیغ پیوند دارند<ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/7/16.htm دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۷، ص: ۱۴۱ - ۱۵۱]</ref>. | |||
==جایگاه تبلیغ و مبلّغ== | |||
# وجوب تبلیغ: | |||
# اهمیت تبلیغ: | |||
# زنده کردن مردم: | |||
# یاری کردن خداوند: | |||
==اهداف تبلیغ (رسالت مبلغ)== | |||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:right; font-size: 90%; font-weight: normal;">{{اصلی|اهداف تبلیغ رسالت الهی}}</div> | |||
{{پرسش‌های وابسته}} | |||
{{ستون-شروع|5}} | |||
# [[احیای انسان]]؛ | |||
# [[برپا داشتن حجت]] ([[اتمام حجت]])؛ | |||
# [[برانگیختن فطرت و عقل]]؛ | |||
# [[خارج ساختن مردم از تاریکی‌ها به نور]]؛ | |||
# [[دعوت به مصالح دین و دنیا]]؛ | |||
# [[دعوت به ایمان آوردن به غیب]]؛ | |||
# [[دعوت به ایمان آوردن به توحید]]؛ | |||
# [[دعوت به ایمان آوردن به نبوت]]؛ | |||
# [[دعوت به ایمان اوردن به معاد]]؛ | |||
# [[دعوت به الفت و پرهیز از تفرقه]]؛ | |||
# [[دعوت به برپا داشتن قسط]]؛ | |||
# [[دعوت به رهبری امام عادل]]؛ | |||
# [[دعوت به آزادی هدفمند]]؛ | |||
# [[دعوت به شناخت اهل حق از راه شناخت حق]]؛ | |||
# [[دعوت به پروامندی و پرهیزگاری]]؛ | |||
# [[دعوت به ارزش‌های اخلاقی]]؛ | |||
# [[دعوت به کارهای نیکو]]؛ | |||
# [[دعوت به پرستش خداوند]]؛ | |||
# [[دعوت به دوست داشتن خداوند]]؛ | |||
# [[یادآوری کردن روزهای خدا]]؛ | |||
# [[تعلیم و تزکیه]]؛ | |||
# [[امر به معروف و نهی از منکر]]؛ | |||
# [[مبارزه با بدعت‌ها]]؛ | |||
# [[نوید و بیم دادن]]؛ | |||
# [[فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران]]. | |||
{{پایان}} | |||
{{پایان}} | |||
==اصول و روشهای تبلیغ== | |||
==ویژگی‌های مبلغ== | |||
# ویژگی‌های علمی: | |||
# ویژگی‌های اخلاقی: | |||
# ویژگی‌های عملی: | |||
==منابع== | |||
* [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[غلام رضا قدمی|قدمی، غلام رضا]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷''']]. | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
[[رده:مدخل‌های درجه دو دانشنامه]] | |||
[[رده:تبلیغ]] | |||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۵۲
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تبلیغ (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
تبلیغ: رساندن پیامها و آموزه های دینی به دیگران[۱].
واژه‌شناسی لغوی
- تبلیغ از ریشه "ب ـ ل ـ غ" است. این ریشه را به معنای رسیدن به چیزی دانسته‌اند[۲]. بعضی آن را رسیدن به نهایت، یا نزدیک به نهایت یک چیز معنا کرده‌اند[۳] و این‌گونه به تمایز این ریشه از واژه وصول اشاره کرده‌اند[۴]. تبلیغ مصدر باب تفعیل، متعدی و به معنای رساندن است. این واژه در زبان فارسی کاربردی اصطلاحی یافته و به رساندن پیام یا خبر دینی اطلاق می‌شود[۵]. تبلیغ امروزه در مناسبات سیاسی، اجتماعی و سوگیریهای فرهنگی جایگاهی ویژه دارد و از این رهگذر شیوه‌ها و ابزارهای متنوعی برای رساندن پیام، پدید آمده است که برای آگاهی از آن، ساز و کارهای آموزشی گوناگونی تعریف شده است. اصطلاح تبلیغ، در ادبیات دینی کاربردی خاص یافته و به رساندن پیامها و آموزه‌های دینی اطلاق می‌شود[۶].
تبلیغ در قرآن
- واژه تبلیغ، در قرآن به کار نرفته است؛ اما مشتقات دیگری از ریشه این واژه ۷۷ بار در قرآن آمده است که ۲۷ [۷] مورد از آن با کاربرد واژه‌های ﴿﴿الْبَلاغُ ﴾﴾، ﴿﴿ بَلِيغًا﴾﴾، ﴿﴿ بَلِّغْ﴾﴾، ﴿﴿ بَلَّغْتَ﴾﴾، ﴿﴿ بَالِغَةٌ﴾﴾، ﴿﴿أُبَلِّغُكُم﴾﴾، ﴿﴿أَبْلَغْتُكُم﴾﴾، ﴿﴿أَبْلِغْهُ﴾﴾، ﴿﴿يُبَلِّغُونَ﴾﴾ و ﴿﴿ أَبْلَغُوا ﴾﴾، معنایی متناسب با اصطلاح دینی تبلیغ دارند. در میان این واژه‌ها، بلاغ بیشتر آمده است﴿﴿ فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ وَالأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَّإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﴾﴾[۸]؛ ﴿﴿ وَأَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَاحْذَرُواْ فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ﴾﴾[۹]؛ ﴿﴿ وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ ﴾﴾[۱۰]؛ افزون براین، مفاهیمی مانند ارشاد، دعوت، هدایت، موعظه، تبشیر، انذار، تخویف، امر به معروف و نهی از منکر و ... با مفهوم تبلیغ پیوند دارند[۱۱].
جایگاه تبلیغ و مبلّغ
- وجوب تبلیغ:
- اهمیت تبلیغ:
- زنده کردن مردم:
- یاری کردن خداوند:
اهداف تبلیغ (رسالت مبلغ)
- احیای انسان؛
- برپا داشتن حجت (اتمام حجت)؛
- برانگیختن فطرت و عقل؛
- خارج ساختن مردم از تاریکی‌ها به نور؛
- دعوت به مصالح دین و دنیا؛
- دعوت به ایمان آوردن به غیب؛
- دعوت به ایمان آوردن به توحید؛
- دعوت به ایمان آوردن به نبوت؛
- دعوت به ایمان اوردن به معاد؛
- دعوت به الفت و پرهیز از تفرقه؛
- دعوت به برپا داشتن قسط؛
- دعوت به رهبری امام عادل؛
- دعوت به آزادی هدفمند؛
- دعوت به شناخت اهل حق از راه شناخت حق؛
- دعوت به پروامندی و پرهیزگاری؛
- دعوت به ارزش‌های اخلاقی؛
- دعوت به کارهای نیکو؛
- دعوت به پرستش خداوند؛
- دعوت به دوست داشتن خداوند؛
- یادآوری کردن روزهای خدا؛
- تعلیم و تزکیه؛
- امر به معروف و نهی از منکر؛
- مبارزه با بدعت‌ها؛
- نوید و بیم دادن؛
- فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران.
اصول و روشهای تبلیغ
ویژگی‌های مبلغ
- ویژگی‌های علمی:
- ویژگی‌های اخلاقی:
- ویژگی‌های عملی:
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۷، ص: ۱۴۱ - ۱۵۱
- ↑ مقاییس اللغه، ج۱، ص۳۰۱ ـ ۳۰۲، «بلغ».
- ↑ مفردات، ص۱۴۴، «بلغ».
- ↑ التحقیق، ج۱، ص۳۳۳، «بلغ».
- ↑ لغتنامه، ج۴، ص۵۵۹۸، «تبلیغ».
- ↑ دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۷، ص: ۱۴۱ - ۱۵۱
- ↑ التبلیغ، ص۱۵.
- ↑ پس اگر با تو، به چون و چرا برخاستند بگو: من روی تسلیم به خداوند آورده‌ام و (نیز) هر کس از من پیروی کرده است (چنین است) و به اهل کتاب و درس ناخواندگان (مشرک) بگو: آیا اسلام می‌آورید؟ آنگاه اگر اسلام آوردند که رهیاب شده‌اند و اگر رو گرداندند، بی‌گمان بر تو جز پیام‌رسانی نیست و خداوند به (حال) بندگان بیناست؛ سوره آل عمران، آیه:۲۰.
- ↑ و از خداوند فرمانبرداری کنید و از پیامبر فرمان برید و (از بدی) بپرهیزید؛ بنابراین اگر رو بگردانید بدانید که تنها پیام‌رسانی روشن بر عهده فرستاده ماست؛ سوره مائده، آیه:۹۲.
- ↑ و اگر ما برخی از چیزهایی را که به آنان وعده می‌دهیم به تو نشان دهیم و یا جان تو را بستانیم؛ بر تو تنها پیام رسانی و بر ما حسابرسی است؛ سوره رعد، آیه: ۴۰.
- ↑ دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۷، ص: ۱۴۱ - ۱۵۱