شیطان در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

شیطان در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۷

۱۷ بایت حذف‌شده ، ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = شیطان
@@ خط ۱۲: / خط ۱۱: @@
 {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ}}<ref>«شیطان، تنها بر آن است تا با شراب و قمار میان شما دشمنی و کینه افکند و از یاد خداوند و از نماز بازتان دارد؛ اکنون آیا دست می‌کشید؟» سوره مائده، آیه ۹۱.</ref>.
-[[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ}}<ref>«و پری را از زبانه‌ای از آتش پدید آورد» سوره الرحمن، آیه ۱۵.</ref> نشان‌ دهنده [[خلقت]] [[جن|جنّ]] از [[آتش]] است و [[شیطان]] از [[جن|جنّ]] می‌باشد: {{متن قرآن|فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ}}<ref>«همه فروتنی کردند جز ابلیس که از پریان بود » سوره کهف، آیه ۵۰.</ref>.
+[[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ}}<ref>«و پری را از زبانه‌ای از آتش پدید آورد» سوره الرحمن، آیه ۱۵.</ref> نشان‌ دهنده [[خلقت]] [[جن|جنّ]] از [[آتش]] است و [[شیطان]] از [[جن|جنّ]] می‌باشد: {{متن قرآن|فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ}}<ref>«همه فروتنی کردند جز ابلیس که از پریان بود» سوره کهف، آیه ۵۰.</ref>.
 در [[قرآن کریم]] [[شیطان]] اسم عام و [[ابلیس]] ([[شیطانی]] که بر [[آدم]] [[سجده]] نکرد) اسم خاص است.[[شیطان]] مصداق کاملِ مفهوم رویگردانی از [[حق]] و کژتابی از سلوکِ [[طاعت الهی]] و [[خروج]] از مرحله [[صدق]]، [[وفا]] و [[انحراف]] از [[مدارا]] و [[رحمت]] و [[دوستی]] است و [[شیطان]] بر [[ابلیس]]، [[جن|جنّ]]، [[انسان]] و حیوان اطلاق می‌شود{{متن قرآن|وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ}}<ref>«و هرگاه با کسانی که ایمان آورده‌اند دیدار کنند می‌گویند ایمان آورده‌ایم و چون با شیطان‌های خود تنها شوند می‌گویند ما با شماییم، ما تنها (مؤمنان را) ریشخند می‌کنیم» سوره بقره، آیه ۱۴.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۶۱.</ref>
-[[ابلیس]] از [[مقربان]] [[درگاه الهی]] بوده، عبادت‌های طولانی او میان [[فرشتگان]] زبانزد بود؛ ولی بعد از [[خلقت آدم]]، در مقابل [[امر الهی]] [[عصیان]] کرد و بر [[انسان]] [[سجده]] نکرد؛ لذا از [[بهشت]] رانده شد:{{متن قرآن|لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ}}<ref>«شیطان شما را نفریبد! چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند » سوره اعراف، آیه ۲۷.</ref>.
+[[ابلیس]] از [[مقربان]] [[درگاه الهی]] بوده، عبادت‌های طولانی او میان [[فرشتگان]] زبانزد بود؛ ولی بعد از [[خلقت آدم]]، در مقابل [[امر الهی]] [[عصیان]] کرد و بر [[انسان]] [[سجده]] نکرد؛ لذا از [[بهشت]] رانده شد:{{متن قرآن|لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ}}<ref>«شیطان شما را نفریبد! چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند» سوره اعراف، آیه ۲۷.</ref>.
 در [[فرهنگ]] [[قرآنی]]، عالَم، عرصه نبرد [[حق]] و [[باطل]] است و جامع همه مفاهیم [[باطل]]، [[شرور]]، [[قبیح]]، [[سیئه]]، [[رذایل]] و خطایا، [[شیطان]] است که به [[عداوت]] و [[بغضاء]]، [[فقر]] و [[فحشاء]]، [[کفر]] و [[نافرمانی]] و... [[دعوت]] می‌کند.