آدم بن ابیایاس عسقلانی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - ']]↵{{پایان منابع}}↵↵{{اصحاب امام رضا}}↵↵==' به ']] {{پایان منابع}} ==') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷
آشنایی اجمالی
ابوالحسن آدم بن عبدالرحمان بن محمد عسقلانی خراسانی مروزی بغدادی از موالی بنی تیم یا بنی تمیم،[۱] و نیاکانش از مردمان خراسان بوده[۲] و خود به سال۱۳۲ هـ [۳] در مروالرود متولد شد. او به آدم بن ابی ایاس شهرت داشت.[۴] دیری نپایید که به جهت کسب دانش، راهی بغداد شد و رشد علمی خویش را از آنجا آغاز کرد و شاید به همین سبب است که برخی رشد و شکوفایی وی را در این شهر دانستهاند.[۵] در بغداد از اساتید بسیاری بهره برده که برجستهترین آنها شعبة بن حجاج بود.[۶] ذهبی به نقل از احمد بن حنبل میگوید که آدم بن ابی ایاس یکی از شش نفری است که احادیث شعبه را نوشته و آنها را جمعآوری کرده است. وی نزد شعبه از اعتبار خاصی برخوردار بود[۷] و علاوه بر او از اساتید دیگری نیز بهرهمند شد که از آن میان شیبان بن عبدالرحمان، بکر بن خنیس و حماد بن سلمه را میتوان نام برد.[۸]
عسقلانی چنان به دانش اندوزی و بهرهگیری از دانشمندان اشتیاق داشت که به بغداد و اساتید آنجا اکتفا نکرد؛ لذا به کوفه و از آنجا به بلاد دیگری چون بصره، حجاز، شام و در نهایت به عسقلان، از شهرهای ساحلی شام رفت و از شیوخ آن مناطق استفاده کرد.[۹] وی پس از مسافرت به این دیار، آنجا را به عنوان وطن خود برگزید و تا آخر عمر در همان جا رحل اقامت افکند[۱۰] و به همین سبب به عسقلانی شهرت یافت.[۱۱]
بسیاری از راویان و مورّخان از شاگردان وی بوده و از او روایت کردهاند که محمد بن اسماعیل بخاری صاحب الصحیح، ابوحاتم رازی محدّث معروف و ابوزرعه دمشقی صاحب تاریخ از برجستهترین ایناناند.[۱۲] ابن ابی حاتم و عجلی بر وثاقت وی تأکید کرده[۱۳] و ابن حبّان نام وی را در زمره ثقات آورده است.[۱۴] ابن سعد، عسقلانی را مردی کوتاه قد توصیف کرده و مینویسد که وی به کاغذ فروشی اشتغال داشت.[۱۵] او پس از ۸۸ سال زندگی در سال ۲۲۰ هـ در عسقلان درگذشت.[۱۶] آدم دارای تألیفی به نام تفسیر القرآن میباشد [۱۷][۱۸]
جستارهای وابسته
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ التاریخ الکبیر ۲/۳۹.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۰/۳۳۵.
- ↑ الثقات ۸/۱۳۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۷/۲۷.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۵/۶۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۷/۱۷.
- ↑ تاریخ بغداد ۷/۱۷.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.
- ↑ الأنساب ۴/۱۹۰.
- ↑ تهذیب الکمال ۲/۳۰۳.
- ↑ الجرح و التعدیل ۲/۲۶۸ تاریخ الثقات ۵۸.
- ↑ الثقات ۸/۱۳۴.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.
- ↑ هدیة العارفین ۱/۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۹ - ۶۰.