مخاطبان ندای آسمانی چه کسانی می‌باشند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۳) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | ||
| تصویر = 7626626268.jpg | | تصویر = 7626626268.jpg | ||
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانه‌های ظهور]] / [[نشانه‌های حتمی ظهور]] / [[ندای آسمانی]] | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانه‌های ظهور]] / [[نشانه‌های حتمی ظهور]] / [[ندای آسمانی]] | ||
| مدخل اصلی = | | مدخل اصلی = | ||
| مدخل وابسته = | | مدخل وابسته = | ||
| | | تعداد پاسخ = 3 | ||
}} | }} | ||
'''مخاطبان [[ندای آسمانی]] چه کسانی می‌باشند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | '''مخاطبان [[ندای آسمانی]] چه کسانی می‌باشند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۳: | ||
حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«این ندا توسط [[جبرئیل]] بلند میشود و همۀ [[انسان‌ها]] با گویش‌های مختلف آن را می‌فهمند و همه به صورت یکنواخت آن را می‌شنوند. دربارۀ گسترۀ آن در روایاتی از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] شده است:{{عربی|"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ{{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِب"}}<ref>ندا دهنده‌ای از آسمان به نام قائم ندا می‌دهد که هر کس در شرق و غرب است، آن را می‌شنوند؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۵۴.</ref>. | «این ندا توسط [[جبرئیل]] بلند میشود و همۀ [[انسان‌ها]] با گویش‌های مختلف آن را می‌فهمند و همه به صورت یکنواخت آن را می‌شنوند. دربارۀ گسترۀ آن در روایاتی از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده است:{{عربی|"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِب"}}<ref>ندا دهنده‌ای از آسمان به نام قائم ندا می‌دهد که هر کس در شرق و غرب است، آن را می‌شنوند؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۵۴.</ref>. | ||
با توجه به این [[روایات]] و نیز [[رسالت]] فراگیر [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} برای همۀ [[مردم]]، به راحتی می‌توان مخاطبان این [[ندای آسمانی]] را همگان دانست و چنانچه به دیگر جانداران نیز اشاره شده، بدان جهت است که آنها نیز از این [[ظهور]] به طور تکوینی [[آگاه]] شده و از [[ظهور]] [[حجت الهی]] و رفع [[ستم]] بر [[انسان‌ها]]، شادمان می‌شوند. | با توجه به این [[روایات]] و نیز [[رسالت]] فراگیر [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} برای همۀ [[مردم]]، به راحتی می‌توان مخاطبان این [[ندای آسمانی]] را همگان دانست و چنانچه به دیگر جانداران نیز اشاره شده، بدان جهت است که آنها نیز از این [[ظهور]] به طور تکوینی [[آگاه]] شده و از [[ظهور]] [[حجت الهی]] و رفع [[ستم]] بر [[انسان‌ها]]، شادمان می‌شوند. | ||
از عمومی بودن [[ندای آسمانی]]، می‌توان فهمید که هر کس به زبان خود آن را شنیده و می‌فهمد. در بعضی از [[روایات]] تصریح شده که هر کس به زبان خود آن را می‌شنود. در این باره [[زراره]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند که:{{عربی|"يُنَادِي مُنَادٍ بِاسْمِ الْقَائِمِ{{ع}} قُلْتُ: خَاصٌّ أَوْ عَامٌّ قَالَ: عَامٌّ يَسْمَعُ كُلُّ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ قُلْتُ: فَمَنْ يُخَالِفُ الْقَائِمَ {{ع}} وَ قَدْ نُودِيَ بِاسْمِهِ قَالَ: لا يَدَعُهُمْ إِبْلِيسُ حَتَّى يُنَادِيَ فِي آخِرِ اللَّيْلِ وَ يُشَكِّكَ النَّاس"}}<ref> ندا کننده‌ای قائم {{ع}} را به نام می‌خواند. گفتم: ندای خاص است یا ندای عامّ؟ فرمود: ندای عامّ است و هر ملّتی به زبان خود آن را می‌شنود. گفتم: پس چه کسی با او مخالفت می‌کند، در حالی که او را به نام می‌خوانند؟ فرمود: ابلیس آنان را رها نمی‌کند. و در آخر شب ندا می‌کند و مردم را به شک می‌اندازد!؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۱.</ref>. | از عمومی بودن [[ندای آسمانی]]، می‌توان فهمید که هر کس به زبان خود آن را شنیده و می‌فهمد. در بعضی از [[روایات]] تصریح شده که هر کس به زبان خود آن را می‌شنود. در این باره [[زراره]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند که:{{عربی|"يُنَادِي مُنَادٍ بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} قُلْتُ: خَاصٌّ أَوْ عَامٌّ قَالَ: عَامٌّ يَسْمَعُ كُلُّ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ قُلْتُ: فَمَنْ يُخَالِفُ الْقَائِمَ {{ع}} وَ قَدْ نُودِيَ بِاسْمِهِ قَالَ: لا يَدَعُهُمْ إِبْلِيسُ حَتَّى يُنَادِيَ فِي آخِرِ اللَّيْلِ وَ يُشَكِّكَ النَّاس"}}<ref> ندا کننده‌ای قائم {{ع}} را به نام می‌خواند. گفتم: ندای خاص است یا ندای عامّ؟ فرمود: ندای عامّ است و هر ملّتی به زبان خود آن را می‌شنود. گفتم: پس چه کسی با او مخالفت می‌کند، در حالی که او را به نام می‌خوانند؟ فرمود: ابلیس آنان را رها نمی‌کند. و در آخر شب ندا می‌کند و مردم را به شک می‌اندازد!؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۱.</ref>. | ||
بیشتر [[روایات]]، [[آسمان]] را به عنوان محل [[ندای آسمانی]] معرفی کرده‌اند. [[محمد بن علی حلبی]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند:{{عربی|«... وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُ الْقَائِمِ مِنَ الْمَحْتُومِ قُلْتُ وَ كَيْفَ النِّدَاءُ قَالَ يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاء ...»}}<ref>... ندای آسمانی نیز از علامات حتمی است و خروج حضرت قائم نیز حتمی است؛ عرض کردم؛ ندای آسمانی چگونه است؟ فرمود: یک منادی در اول روز از آسمان ندا کند...؛ الکافی، ج ۸، ص ۳۱۱.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳ ، ص ۱۲۰.</ref>. | بیشتر [[روایات]]، [[آسمان]] را به عنوان محل [[ندای آسمانی]] معرفی کرده‌اند. [[محمد بن علی حلبی]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند:{{عربی|«... وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُ الْقَائِمِ مِنَ الْمَحْتُومِ قُلْتُ وَ كَيْفَ النِّدَاءُ قَالَ يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاء ...»}}<ref>... ندای آسمانی نیز از علامات حتمی است و خروج حضرت قائم نیز حتمی است؛ عرض کردم؛ ندای آسمانی چگونه است؟ فرمود: یک منادی در اول روز از آسمان ندا کند...؛ الکافی، ج ۸، ص ۳۱۱.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳ ، ص ۱۲۰.</ref>. | ||
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه == | == پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه == | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۸: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید حسن زمانی]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید حسن زمانی]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
*«تمام اهل [[زمین]]، [[ندای آسمانی]] را می‌شنوند. این مطلب در [[احادیث]] [[اهل بیت]]{{عم}} با تعبیرهای مختلفی بیان شده است. در این قسمت به بیان موارد آن و همچنین، چگونگی شنیدن صوت توسط مخاطبان می‌پردازیم: | *«تمام اهل [[زمین]]، [[ندای آسمانی]] را می‌شنوند. این مطلب در [[احادیث]] [[اهل بیت]] {{عم}} با تعبیرهای مختلفی بیان شده است. در این قسمت به بیان موارد آن و همچنین، چگونگی شنیدن صوت توسط مخاطبان می‌پردازیم: | ||
#'''[[ندای آسمانی]] همگانی است:''' همگانی بودن [[ندای آسمانی]] با عبارت‌های مختلف در روایت‌های [[اهل بیت]]{{ع}} بیان شده است که برای نمونه، یک مورد بیان میشود. [[ابوبصیر]] از [[امام صادق|امام جعفر صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است:{{عربی|" فَلَا يَبْقَى شَيْءٌ خَلَقَ اللَّهُ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا يَسْمَعُ الصَّيْحَة"}} <ref>چیزی از مخلوقات پروردگار که روح داشته باشد، نمی‌ماند، مگر اینکه صیحه را می‌شنود؛ غیبت، نعمانی، ص۲۸۹، باب۱۶، ح۶.</ref>. | # '''[[ندای آسمانی]] همگانی است:''' همگانی بودن [[ندای آسمانی]] با عبارت‌های مختلف در روایت‌های [[اهل بیت]] {{ع}} بیان شده است که برای نمونه، یک مورد بیان میشود. [[ابوبصیر]] از [[امام صادق|امام جعفر صادق]] {{ع}} [[نقل]] کرده است:{{عربی|" فَلَا يَبْقَى شَيْءٌ خَلَقَ اللَّهُ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا يَسْمَعُ الصَّيْحَة"}} <ref>چیزی از مخلوقات پروردگار که روح داشته باشد، نمی‌ماند، مگر اینکه صیحه را می‌شنود؛ غیبت، نعمانی، ص۲۸۹، باب۱۶، ح۶.</ref>. | ||
#'''هر قومی، محتوای ندا را به زبان خود می‌شنود:''' ویژگی دوّم [[ندای آسمانی]] برای مخاطبان، شنیدن محتوای آن به زبان‌های مختلف است؛ یعنی اگر زبان مادری کسی [[عربی]] باشد، صوت را به زبان [[عربی]] می‌شنود و اگر [[فارسی]] باشد، [[فارسی]] می‌شنود و غیره. برخی از روایت‌های دلالت کننده بر این مطلب، به شرح ذیل است: [[ابوحمزه ثمالی]] گوید از [[امام صادق|امام جعفر صادق]]{{ع}} پرسیدم: ندا چگونه است؟ فرمود: "منادی در اول روز از [[آسمان]]، ندا می‌دهد و هر گروهی با زبان خود آن را می‌شنوند"<ref>غیبت، طوسی، ص۴۳۵، ح۴۲۵، یسمعه کل قوم «بالسنتهم».</ref>. [[زراره بن أعین]] نیز از [[امام صادق|امام جعفر صادق]]{{ع}} درباره [[ندای آسمانی]] چنین پرسیده است: [[ندای آسمانی]] خاص است یا عام؟ [[امام]] فرموده‌اند: "عام است و هر قومی با زبان خود آن را می‌شنوند"<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۷۸، باب۲۵، ح۸. «عام یسمع کل قوم بلسانهم».</ref>. | # '''هر قومی، محتوای ندا را به زبان خود می‌شنود:''' ویژگی دوّم [[ندای آسمانی]] برای مخاطبان، شنیدن محتوای آن به زبان‌های مختلف است؛ یعنی اگر زبان مادری کسی [[عربی]] باشد، صوت را به زبان [[عربی]] می‌شنود و اگر [[فارسی]] باشد، [[فارسی]] می‌شنود و غیره. برخی از روایت‌های دلالت کننده بر این مطلب، به شرح ذیل است: [[ابوحمزه ثمالی]] گوید از [[امام صادق|امام جعفر صادق]] {{ع}} پرسیدم: ندا چگونه است؟ فرمود: "منادی در اول روز از [[آسمان]]، ندا می‌دهد و هر گروهی با زبان خود آن را می‌شنوند"<ref>غیبت، طوسی، ص۴۳۵، ح۴۲۵، یسمعه کل قوم «بالسنتهم».</ref>. [[زراره بن أعین]] نیز از [[امام صادق|امام جعفر صادق]] {{ع}} درباره [[ندای آسمانی]] چنین پرسیده است: [[ندای آسمانی]] خاص است یا عام؟ [[امام]] فرموده‌اند: "عام است و هر قومی با زبان خود آن را می‌شنوند"<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۷۸، باب۲۵، ح۸. «عام یسمع کل قوم بلسانهم».</ref>. | ||
#'''همگان ندا را یکنواخت می‌شنوند:''' ویژگی سوم [[ندای آسمانی]] برای مخاطبان، یکنواخت شنیده شدن آن است. یعنی مخاطبان [[ندای آسمانی]]، هر کجا باشند به صورت یکسان آن را می‌شنوند و دوری یا نزدیکی در شنیدن آن اثری ندارد. در [[حدیث]] معتبری که از [[حسن بن محبوب]] از [[امام رضا|امام علی بن موسی الرضا]]{{ع}} [[نقل]] شده است، می‌خوانیم: {{عربی|" قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُ مَنْ بَعُدَ كَمَا يَسْمَعُ مَنْ قَرُبَ "}} <ref>به تحقیق ندایی می‌دهند که از دور، مانند نزدیک، شنیده میشود؛ عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۶، باب۳۰، ح۱۴.</ref>»<ref>[[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۴۱ - ۴۳.</ref>. | # '''همگان ندا را یکنواخت می‌شنوند:''' ویژگی سوم [[ندای آسمانی]] برای مخاطبان، یکنواخت شنیده شدن آن است. یعنی مخاطبان [[ندای آسمانی]]، هر کجا باشند به صورت یکسان آن را می‌شنوند و دوری یا نزدیکی در شنیدن آن اثری ندارد. در [[حدیث]] معتبری که از [[حسن بن محبوب]] از [[امام رضا|امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} [[نقل]] شده است، می‌خوانیم: {{عربی|" قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُ مَنْ بَعُدَ كَمَا يَسْمَعُ مَنْ قَرُبَ "}} <ref>به تحقیق ندایی می‌دهند که از دور، مانند نزدیک، شنیده میشود؛ عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۶، باب۳۰، ح۱۴.</ref>»<ref>[[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۴۱ - ۴۳.</ref>. | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۰: | ||
«در [[روایات]] فراوان تأکید شده که [[صیحه آسمانی|بانگ آسمانی]] را همه خلایق می‌شنوند و اینک برخی از [[روایات]]: | «در [[روایات]] فراوان تأکید شده که [[صیحه آسمانی|بانگ آسمانی]] را همه خلایق می‌شنوند و اینک برخی از [[روایات]]: | ||
# [[امام رضا]]{{ع}} پس از [[ستایش]] فراوان از [[امام مهدی|یوسف زهرا]] می‌فرماید: "گویی آنها را با چشم خود می‌بینیم در هنگامی که بیش از هر وقت دیگر کابوس [[نومیدی]] آنها را فراگرفته، ندایی میشود که همه کسانی که دور یا نزدیک هستند آن را می‌شنوند"<ref>{{عربی|"كَأَنِّي بِهِمْ آيَسُ مَا كَانُوا، قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص ۱۸۱، ب ۱۰، ح ۲۸؛ خزاز، کفایه الاثر، ص ۱۵۹؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۴۳۹، ح ۴۳۱؛ حلی، مختصر بصائر الدرجات، ص ۴۷۸؛ قطب راوندی، الخرائج و الحرائح، ج ۳، ص۱۱۶۸، ح ۶۵؛ شیخ حر، اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۲۶، ح ۵۰.</ref>. | # [[امام رضا]] {{ع}} پس از [[ستایش]] فراوان از [[امام مهدی|یوسف زهرا]] می‌فرماید: "گویی آنها را با چشم خود می‌بینیم در هنگامی که بیش از هر وقت دیگر کابوس [[نومیدی]] آنها را فراگرفته، ندایی میشود که همه کسانی که دور یا نزدیک هستند آن را می‌شنوند"<ref>{{عربی|"كَأَنِّي بِهِمْ آيَسُ مَا كَانُوا، قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص ۱۸۱، ب ۱۰، ح ۲۸؛ خزاز، کفایه الاثر، ص ۱۵۹؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۴۳۹، ح ۴۳۱؛ حلی، مختصر بصائر الدرجات، ص ۴۷۸؛ قطب راوندی، الخرائج و الحرائح، ج ۳، ص۱۱۶۸، ح ۶۵؛ شیخ حر، اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۲۶، ح ۵۰.</ref>. | ||
# [[امام باقر]] {{ع}} در این رابطه فرمود: "با نام [[قائم]] {{ع}} منادی از [[آسمان]] ندا می‌زند، هر کسی که در شرق یا در غرب باشد، آن را می‌شنود، هیچ خفته‌ای نباشد جز اینکه بیدار شود، هیچ ایستاده‌ای نباشد جز اینکه بنشیند، هیچ نشسته‌ای نباشد جز اینکه برخیزد، از [[ترس]] و هراسی که از آن صدا به آنها می‌رسد"<ref>{{عربی|"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ{{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۴، ب ۱۴، ح ۱۳؛ متقی هندی، البرهان، ص ۱۰۹.</ref>؛ | # [[امام باقر]] {{ع}} در این رابطه فرمود: "با نام [[قائم]] {{ع}} منادی از [[آسمان]] ندا می‌زند، هر کسی که در شرق یا در غرب باشد، آن را می‌شنود، هیچ خفته‌ای نباشد جز اینکه بیدار شود، هیچ ایستاده‌ای نباشد جز اینکه بنشیند، هیچ نشسته‌ای نباشد جز اینکه برخیزد، از [[ترس]] و هراسی که از آن صدا به آنها می‌رسد"<ref>{{عربی|"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۴، ب ۱۴، ح ۱۳؛ متقی هندی، البرهان، ص ۱۰۹.</ref>؛ | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} در ضمن یک [[حدیث]] طولانی از [[صیحه آسمانی|بانگ آسمانی]] در شب [[بیست و سوم رمضان]] سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "از آنچه [[خداوند]] [[روح]] در آن آفریده، چیزی باقی نمی‌ماند، جز اینکه آن بانگ را می‌شنود، پس ختفگان بیدار شوند و به صحن خانه در آیند، دوشیزگان ازسراپرده بیرون روند و [[حضرت]] [[قائم]] {{ع}} آن بانگ را بشنود و [[خروج]] کند، که آن بانگِ [[جبرئیل]] است"<ref>{{عربی|"فَلَا يَبْقَى شَيْءٌ خَلَقَ اللَّهُ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا سَمِعَ الصَّيْحَةَ فَتُوقِظُ النَّائِمَ وَ يَخْرُجُ إِلَى صَحْنِ دَارِهِ وَ تَخْرُجُ الْعَذْرَاءُ مِنْ خِدْرِهَا وَ يَخْرُجُ الْقَائِمُ مِمَّا يَسْمَعُ وَ هِيَ صَيْحَةُ جَبْرَئِيلَ{{ع}}"}}؛ بحار الانوار؛ ج۵۲، ص۱۱۹.</ref> بر این اساس گستره [[صیحه آسمانی|بانگ آسمانی]] بسیار گسترده است، همه موجودات زنده را از شرق عالم تا غرب آن فرا می‌گیرد»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>. | # [[امام صادق]] {{ع}} در ضمن یک [[حدیث]] طولانی از [[صیحه آسمانی|بانگ آسمانی]] در شب [[بیست و سوم رمضان]] سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "از آنچه [[خداوند]] [[روح]] در آن آفریده، چیزی باقی نمی‌ماند، جز اینکه آن بانگ را می‌شنود، پس ختفگان بیدار شوند و به صحن خانه در آیند، دوشیزگان ازسراپرده بیرون روند و [[حضرت]] [[قائم]] {{ع}} آن بانگ را بشنود و [[خروج]] کند، که آن بانگِ [[جبرئیل]] است"<ref>{{عربی|"فَلَا يَبْقَى شَيْءٌ خَلَقَ اللَّهُ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا سَمِعَ الصَّيْحَةَ فَتُوقِظُ النَّائِمَ وَ يَخْرُجُ إِلَى صَحْنِ دَارِهِ وَ تَخْرُجُ الْعَذْرَاءُ مِنْ خِدْرِهَا وَ يَخْرُجُ الْقَائِمُ مِمَّا يَسْمَعُ وَ هِيَ صَيْحَةُ جَبْرَئِيلَ {{ع}}"}}؛ بحار الانوار؛ ج۵۲، ص۱۱۹.</ref> بر این اساس گستره [[صیحه آسمانی|بانگ آسمانی]] بسیار گسترده است، همه موجودات زنده را از شرق عالم تا غرب آن فرا می‌گیرد»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>. | ||
}} | }} | ||
{{پرسمان ندای آسمانی}} | {{پرسمان ندای آسمانی}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۱۴
| مخاطبان ندای آسمانی چه کسانی می‌باشند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور / نشانه‌های حتمی ظهور / ندای آسمانی |
| تعداد پاسخ | ۳ پاسخ |
مخاطبان ندای آسمانی چه کسانی می‌باشند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
«این ندا توسط جبرئیل بلند میشود و همۀ انسان‌ها با گویش‌های مختلف آن را می‌فهمند و همه به صورت یکنواخت آن را می‌شنوند. دربارۀ گسترۀ آن در روایاتی از امام باقر (ع) نقل شده است:"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ (ع) فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِب"[۱].
با توجه به این روایات و نیز رسالت فراگیر حضرت مهدی (ع) برای همۀ مردم، به راحتی می‌توان مخاطبان این ندای آسمانی را همگان دانست و چنانچه به دیگر جانداران نیز اشاره شده، بدان جهت است که آنها نیز از این ظهور به طور تکوینی آگاه شده و از ظهور حجت الهی و رفع ستم بر انسان‌ها، شادمان می‌شوند.
از عمومی بودن ندای آسمانی، می‌توان فهمید که هر کس به زبان خود آن را شنیده و می‌فهمد. در بعضی از روایات تصریح شده که هر کس به زبان خود آن را می‌شنود. در این باره زراره از امام صادق (ع) روایت می‌کند که:"يُنَادِي مُنَادٍ بِاسْمِ الْقَائِمِ (ع) قُلْتُ: خَاصٌّ أَوْ عَامٌّ قَالَ: عَامٌّ يَسْمَعُ كُلُّ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ قُلْتُ: فَمَنْ يُخَالِفُ الْقَائِمَ (ع) وَ قَدْ نُودِيَ بِاسْمِهِ قَالَ: لا يَدَعُهُمْ إِبْلِيسُ حَتَّى يُنَادِيَ فِي آخِرِ اللَّيْلِ وَ يُشَكِّكَ النَّاس"[۲].
بیشتر روایات، آسمان را به عنوان محل ندای آسمانی معرفی کرده‌اند. محمد بن علی حلبی از امام صادق (ع) نقل می‌کند:«... وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُ الْقَائِمِ مِنَ الْمَحْتُومِ قُلْتُ وَ كَيْفَ النِّدَاءُ قَالَ يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاء ...»[۳][۴].
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین زمانی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین سید حسن زمانی، در کتاب «نشانه‌های قیام حضرت مهدی» در این‌باره گفته است:
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌پور؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر مهدی‌پور، در کتاب «در آستانه ظهور» در این‌باره گفته است:
«در روایات فراوان تأکید شده که بانگ آسمانی را همه خلایق می‌شنوند و اینک برخی از روایات:
|
- صیحه آسمانی که از نشانه‌های حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش)
- مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- ندا دهنده ندای آسمانی کیست؟ (پرسش)
- چه زمانی ندای آسمانی تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)
- نداهایی که درباره امام مهدی شنیده میشود چیست؟ (پرسش)
- محتوای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- مخاطبان ندای آسمانی چه کسانی می‌باشند؟ (پرسش)
- مکان وقوع ندای آسمانی کدام منطقه است؟ (پرسش)
- ویژگی‌های ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- وظایف مؤمنان در هنگام شنیدن صیحه آسمانی چیست؟ (پرسش)
- زبان صیحه آسمانی چیست؟ (پرسش)
- صیحه آسمانی چه جایگاهی دارد؟ (پرسش)
- راه تشخیص صیحه آسمانی و شیطانی چیست؟ (پرسش)
- برهان قاطع بودن صیحه آسمانی به چه معناست؟ (پرسش)
- آگاهی از زمان رویداد ندای آسمانی افزون بر آمادگی یاران امام مهدی سبب آمادگی دشمنان برای مقابله میشود این کار خلاف مصلحت الهی نیست؟ (پرسش)
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ ندا دهنده‌ای از آسمان به نام قائم ندا می‌دهد که هر کس در شرق و غرب است، آن را می‌شنوند؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۵۴.
- ↑ ندا کننده‌ای قائم (ع) را به نام می‌خواند. گفتم: ندای خاص است یا ندای عامّ؟ فرمود: ندای عامّ است و هر ملّتی به زبان خود آن را می‌شنود. گفتم: پس چه کسی با او مخالفت می‌کند، در حالی که او را به نام می‌خوانند؟ فرمود: ابلیس آنان را رها نمی‌کند. و در آخر شب ندا می‌کند و مردم را به شک می‌اندازد!؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۱.
- ↑ ... ندای آسمانی نیز از علامات حتمی است و خروج حضرت قائم نیز حتمی است؛ عرض کردم؛ ندای آسمانی چگونه است؟ فرمود: یک منادی در اول روز از آسمان ندا کند...؛ الکافی، ج ۸، ص ۳۱۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۲۰.
- ↑ چیزی از مخلوقات پروردگار که روح داشته باشد، نمی‌ماند، مگر اینکه صیحه را می‌شنود؛ غیبت، نعمانی، ص۲۸۹، باب۱۶، ح۶.
- ↑ غیبت، طوسی، ص۴۳۵، ح۴۲۵، یسمعه کل قوم «بالسنتهم».
- ↑ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۷۸، باب۲۵، ح۸. «عام یسمع کل قوم بلسانهم».
- ↑ به تحقیق ندایی می‌دهند که از دور، مانند نزدیک، شنیده میشود؛ عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۶، باب۳۰، ح۱۴.
- ↑ زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۴۱ - ۴۳.
- ↑ "كَأَنِّي بِهِمْ آيَسُ مَا كَانُوا، قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ"؛ نعمانی، الغیبه، ص ۱۸۱، ب ۱۰، ح ۲۸؛ خزاز، کفایه الاثر، ص ۱۵۹؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۴۳۹، ح ۴۳۱؛ حلی، مختصر بصائر الدرجات، ص ۴۷۸؛ قطب راوندی، الخرائج و الحرائح، ج ۳، ص۱۱۶۸، ح ۶۵؛ شیخ حر، اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۲۶، ح ۵۰.
- ↑ "يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ (ع) فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت"؛ نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۴، ب ۱۴، ح ۱۳؛ متقی هندی، البرهان، ص ۱۰۹.
- ↑ "فَلَا يَبْقَى شَيْءٌ خَلَقَ اللَّهُ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا سَمِعَ الصَّيْحَةَ فَتُوقِظُ النَّائِمَ وَ يَخْرُجُ إِلَى صَحْنِ دَارِهِ وَ تَخْرُجُ الْعَذْرَاءُ مِنْ خِدْرِهَا وَ يَخْرُجُ الْقَائِمُ مِمَّا يَسْمَعُ وَ هِيَ صَيْحَةُ جَبْرَئِيلَ (ع)"؛ بحار الانوار؛ ج۵۲، ص۱۱۹.
- ↑ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص .