غرقة بن حارث کندی مصری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل = غرقة بن حارث کندی مصری | مداخل مرتبط = [[غرقة بن حارث کندی مصری در تاریخ اسلامی]] - [[غرقة بن حارث کندی مصری در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | {{جعبه اطلاعات اصحاب | ||
| نام = غرقة بن حارث کندی مصری | | نام = غرقة بن حارث کندی مصری | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | |||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:کنده]] | [[رده:کنده]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۳
غرقة بن حارث کندی مصری | |
---|---|
نام کامل | غرقة بن حارث کندی مصری |
جنسیت | مرد |
از قبیله | کنده |
محل زندگی | مصر |
از اصحاب | |
حضور در جنگ | |
مقدمه
غرفه از اصحاب رسول خدا (ص) بود و در حجة الوداع حضور داشت، او پس از حضور در فتح مصر ساکن آن دیار شد و از اشراف و بزرگان مصر گردید. در زمان حکومت عمروعاص وقتی شنید مردی نصرانی به ساحت مقدس پیامبر اسلام (ص) جسارت کرده است، خود شخصاً به سراغ او رفت و او را چنان زد که بینیاش شکست. مرد نصرانی به عمروعاص شکایت برد، غرفه در پاسخ عمروعاص گفت: او به رسول خدا (ص) توهین کرده است و من او را زدهام. عمرو گفت: من با نصاری پیمان بستهام که آنان را پناه بدهم! غرفه گفت: من به خدا پناه میبرم از این که نصرانی به رسول خدا جسارت کرده را پناه بدهی، بلکه باید به آنها امان بدهی که در کنیسههای خود دعا بخوانند، و مزاحم مسلمانان نشوند و... ؛ عمرو عاص او را تصدیق کرد و حق را به غرفه داد[۱].
غرفه سپس مصر را ترک کرد و به عراق سفر کرد و به امیرالمؤمنین (ع) ملحق شد و در سپاه صفین در رکاب آن حضرت قرار گرفت و با شامیان جنگید[۲]. او نقل میکند که ما به همراه حضرت علی (ع) در راه صفین به کربلا رسیدیم، حضرت چون به شط فرات رسید در آنجا ایستاد و فرمود: «این جا کربلاست... » بعد با دست اشاره به محلی کرد و فرمود: «این جا محلی است که فرزندانم پیاده میشوند و خیمههای خود را سراپا میکنند و این جا محل ریخته شدن خون آنهاست». غرفه گوید: با شنیدن این خبر غیبی از علی (ع)، در من تردید و شک بود تا پس از واقعه کربلا متوجه شدم که عزیزان علی و فاطمه (ع) در این سرزمین به شهادت رسیدند و صحت فرمایش امیرالمؤمنین (ع) برایم ثابت شد[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- کنده (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: الاصابه، ج۵، ص۳۱۸؛ اسدالغابه، ج۴، ص۱۶۹؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۶۴.
- ↑ اصحاب الامام امیرالمؤمنین (ع)، ج۲، ص۴۶۴، ش۹۰۶.
- ↑ اصحاب الامام امیرالمؤمنین (ع)، ج۲، ص۴۶۴، ش۹۰۶.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۹۷-۱۰۹۸.