تبری در لغت: تفاوت میان نسخهها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = تبری | | موضوع مرتبط = تبری | ||
| عنوان مدخل = تبری | | عنوان مدخل = تبری | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[تبری در قرآن]] - [[تبری در فقه اسلامی]] - [[تبری در فقه سیاسی]] - [[تبری در کلام اسلامی]] - [[تبری در جامعهشناسی اسلامی]] - [[تبری از دیدگاه اهل سنت]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} |
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۰
مقدمه
“تبرّی” به معنای دوری جستن از یک چیز و حالت و بری بودن از شیء مخصوص را گویند و در فرهنگ مذهبی و عقیدتی اسلام، منظور از آن کینه داشتن نسبت به دشمنان خدا، پیامبران، ملائکة الله و ائمه و مؤمنان و دوریجستن از آنان است[۱].
راغب اصفهانی در المفردات گفته است: برائت و تبری به معنای دوری جستن، فاصلهگزینی و اعلان بیزاری و تنفر از کسی، عقیدهای، آیینی، شیئی یا عملی است که با ارجاع به یک اصل و مبنا مورد بیمهری و کرامت انسان واقع شود. اصل واژه برء، براء و تبری به معنای کنارهگیری و بیزاری از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت باشد؛ لذا گفته میشود: برأت من المرض یعنی از مرض بهبودی یافتم... تبرأت من كذا، یعنی از فلان عمل بیزاری جستم[۲].[۳]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۴۳۲.
- ↑ حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۲۱.
- ↑ شرفالدین، سید حسین، ارزشهای اجتماعی از منظر قرآن کریم، ص ۴۵۱.