نینوا در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
شهادتگاه [[امام حسین]] {{ع}}. نام منطقه‌ای در [[کوفه]] و | شهادتگاه [[امام حسین]] {{ع}}. نام منطقه‌ای در [[کوفه]] و شرق دجله و شرق [[کربلا]]، از روستا‌های منطقۀ طفّ. “نینوا یک سری تپه‌های باستانی است که کشیده شده و تا مصبّ نهر [[علقمه]] امتداد می‌یابد. قریۀ “یونس بن متّی” است و آن حضرت از میان [[مردم]] این منطقه بیرون آمده است<ref>آثار البلاد و اخبار العباد، قزوینی، ص۵۵ (چاپ امیر کبیر).</ref>. [[نینوا]] امروز به “باب طویرج” معروف است که در شرق [[کربلا]] قرار گرفته است”<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۱۳۶.</ref>. “ناحیه‌ای در [[سواد کوفه]] که [[کربلا]] از آن [[ناحیه]] است. نام قصبۀ [[موصل]] و نام شهری که [[یونس]] {{ع}} به آنجا جهت [[دعوت]] کردن [[مردم]] آن [[شهر]] رفته بود”<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. | ||
وقتی [[حسین بن علی]] {{ع}} به این منطقه رسید به سواری بر خورد که نامۀ [[ابن زیاد]] را برای | وقتی [[حسین بن علی]] {{ع}} به این منطقه رسید به سواری بر خورد که نامۀ [[ابن زیاد]] را برای حرّ آورده بود. مضمون [[نامه]] این بود: [[حسین]] را محاصره کن و در سرزمین بی‌آب و علفی فرود آر. کمی پیشتر رفتند تا به [[زمین]] [[کربلا]] رسیدند و فرود آمدند<ref>مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۲۷.</ref>. | ||
در [[ادبیات عاشورا]]، نسبت به [[نی]] و [[نینوا]] نیز تعابیر [[عاطفی]] و [[عرفانی]] فراوانی ساخته و به کار برده‌اند و صحرای [[کربلا]] را پر از نوای [[حق‌جویی]] و حق‌گویی دانسته‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۸۹.</ref>. | در [[ادبیات عاشورا]]، نسبت به [[نی]] و [[نینوا]] نیز تعابیر [[عاطفی]] و [[عرفانی]] فراوانی ساخته و به کار برده‌اند و صحرای [[کربلا]] را پر از نوای [[حق‌جویی]] و حق‌گویی دانسته‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۸۹.</ref>. | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث نینوا است. نینوا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نینوا در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
شهادتگاه امام حسین (ع). نام منطقه‌ای در کوفه و شرق دجله و شرق کربلا، از روستا‌های منطقۀ طفّ. “نینوا یک سری تپه‌های باستانی است که کشیده شده و تا مصبّ نهر علقمه امتداد می‌یابد. قریۀ “یونس بن متّی” است و آن حضرت از میان مردم این منطقه بیرون آمده است[۱]. نینوا امروز به “باب طویرج” معروف است که در شرق کربلا قرار گرفته است”[۲]. “ناحیه‌ای در سواد کوفه که کربلا از آن ناحیه است. نام قصبۀ موصل و نام شهری که یونس (ع) به آنجا جهت دعوت کردن مردم آن شهر رفته بود”[۳].
وقتی حسین بن علی (ع) به این منطقه رسید به سواری بر خورد که نامۀ ابن زیاد را برای حرّ آورده بود. مضمون نامه این بود: حسین را محاصره کن و در سرزمین بی‌آب و علفی فرود آر. کمی پیشتر رفتند تا به زمین کربلا رسیدند و فرود آمدند[۴].
در ادبیات عاشورا، نسبت به نی و نینوا نیز تعابیر عاطفی و عرفانی فراوانی ساخته و به کار برده‌اند و صحرای کربلا را پر از نوای حق‌جویی و حق‌گویی دانسته‌اند[۵].
منابع
پانویس
- ↑ آثار البلاد و اخبار العباد، قزوینی، ص۵۵ (چاپ امیر کبیر).
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۱۳۶.
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
- ↑ مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۲۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۸۹.