بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = عبدالله بن مغیره خزاز بجلی | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن مغیره خزاز بجلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل = عبدالله بن مغیره خزاز بجلی | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن مغیره خزاز بجلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابومحمد عبدالله بن مغیره بجلی کوفی خزاز]] از [[موالی]] [[بنی هاشم]] و در شمار [[اصحاب]] و یاران [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۵، ۳۵۶ و ۳۷۹.</ref> و از [[امام صادق]]، [[امام کاظم]] و امام رضا{{ع}} و همچنین از [[اسحاق بن عمار]]، [[سماعة بن مهران]] و دیگران [[روایت]] نقل کرده است.<ref>معجم الرجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۳۷ و ۳۴۱.</ref> بزرگانی مانند [[ابن ابی عمیر]]، [[ابراهیم بن هاشم]]، [[علی بن محبوب]] و [[علی بن اسباط]] از او روایت نقل کردهاند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۱ ـ ۵۱۳.</ref> او [[محدث]] و [[فقیه]] [[شیعی]] و در بزرگی قدر، [[دینداری]] و [[پرهیزگاری]] گوی [[سبقت]] را از دیگران ربوده بود. درباره [[منزلت]] رواییاش باید گفت که محدثی کاملاً [[موثق]] و مورد [[اعتماد]]<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱.</ref> و از [[اصحاب اجماع]] بود یعنی [[امامیه]] بالاتفاق بر [[مقام]] [[فقهی]] و بر [[صحت]] [[روایات]] او [[اذعان]] کردهاند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۹.</ref> به گزارش [[شیخ مفید]] و [[کشّی]]، او ابتدا [[واقفی]] بوده، ولی با دیدن معجزهای از [[حضرت رضا]]{{ع}}به [[مذهب امامیه]] [[عدول]] کرده است.<ref>الاختصاص ۸۴ اختیار معرفة الرجال، ص۶۳۲.</ref> وی سی اثر از خود بر جای گذاشت که افراد زیادی آنها را روایت کردهاند، ولی تنها کتابهای الصلاة، الزکوة، الوضوء، الفرائض و اصناف الکلام را نام بردهاند <ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۶۱.</ref> | [[ابومحمد عبدالله بن مغیره بجلی کوفی خزاز]] از [[موالی]] [[بنی هاشم]] و در شمار [[اصحاب]] و یاران [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۵، ۳۵۶ و ۳۷۹.</ref> و از [[امام صادق]]، [[امام کاظم]] و امام رضا{{ع}} و همچنین از [[اسحاق بن عمار]]، [[سماعة بن مهران]] و دیگران [[روایت]] نقل کرده است.<ref>معجم الرجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۳۷ و ۳۴۱.</ref> بزرگانی مانند [[ابن ابی عمیر]]، [[ابراهیم بن هاشم]]، [[علی بن محبوب]] و [[علی بن اسباط]] از او روایت نقل کردهاند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۱ ـ ۵۱۳.</ref> او [[محدث]] و [[فقیه]] [[شیعی]] و در بزرگی قدر، [[دینداری]] و [[پرهیزگاری]] گوی [[سبقت]] را از دیگران ربوده بود. درباره [[منزلت]] رواییاش باید گفت که محدثی کاملاً [[موثق]] و مورد [[اعتماد]]<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱.</ref> و از [[اصحاب اجماع]] بود یعنی [[امامیه]] بالاتفاق بر [[مقام]] [[فقهی]] و بر [[صحت]] [[روایات]] او [[اذعان]] کردهاند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۹.</ref> به گزارش [[شیخ مفید]] و [[کشّی]]، او ابتدا [[واقفی]] بوده، ولی با دیدن معجزهای از [[حضرت رضا]]{{ع}}به [[مذهب امامیه]] [[عدول]] کرده است.<ref>الاختصاص ۸۴ اختیار معرفة الرجال، ص۶۳۲.</ref> وی سی اثر از خود بر جای گذاشت که افراد زیادی آنها را روایت کردهاند، ولی تنها کتابهای الصلاة، الزکوة، الوضوء، الفرائض و اصناف الکلام را نام بردهاند <ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۶۱.</ref> |