عبدالله بن مغیره خزاز بجلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابومحمد عبدالله بن مغیره بجلی کوفی خزاز از موالی بنی هاشم و در شمار اصحاب و یاران امام کاظم و امام رضا(ع) بود[۱] و از امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع) و همچنین از اسحاق بن عمار، سماعة بن مهران و دیگران روایت نقل کرده است.[۲] بزرگانی مانند ابن ابی عمیر، ابراهیم بن هاشم، علی بن محبوب و علی بن اسباط از او روایت نقل کرده‌اند.[۳] او محدث و فقیه شیعی و در بزرگی قدر، دین‌داری و پرهیزگاری گوی سبقت را از دیگران ربوده بود. درباره منزلت روایی‌اش باید گفت که محدثی کاملاً موثق و مورد اعتماد[۴] و از اصحاب اجماع بود یعنی امامیه بالاتفاق بر مقام فقهی و بر صحت روایات او اذعان کرده‌اند.[۵] به گزارش شیخ مفید و کشّی، او ابتدا واقفی بوده، ولی با دیدن معجزه‌ای از حضرت رضا(ع)به مذهب امامیه عدول کرده است.[۶] وی سی اثر از خود بر جای گذاشت که افراد زیادی آنها را روایت کرده‌اند، ولی تنها کتاب‌های الصلاة، الزکوة، الوضوء، الفرائض و اصناف الکلام را نام برده‌اند [۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۳۵۵، ۳۵۶ و ۳۷۹.
  2. معجم الرجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۳۷ و ۳۴۱.
  3. جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۱ ـ ۵۱۳.
  4. رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۹.
  6. الاختصاص ۸۴ اختیار معرفة الرجال، ص۶۳۲.
  7. رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۶۱.