علم معصوم به حاجات و نیازهای مردم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[آیا علم به حاجات و نیازهای مردم علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|آیا علم به حاجات و نیازهای مردم علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟]]'''{{پایان}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[آیا علم به حاجات و نیازهای مردم علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|آیا علم به حاجات و نیازهای مردم علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟]]'''{{پایان}} | ||
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F۸FBF۹| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}} | |تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F۸FBF۹| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}} | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۴
مقدمه
امام(ع) به جمیع اموری که بندگان در امر معاش یا در امر معاد بدو محتاجند عالم است، چون بنا بفرض، امام(ع) نفوس را از ملکوت آنان هدایت بحق میکند، و آنان را به کمال خود میرساند، بنابراین چگونه ممکن است که خود او نسبت به مایحتاج عباد در امور تکاملی آنها جاهل باشد، و این خاصه نیز از آیات قرآن که یهدون بامرنا، و افضلیت مقام امامت از نبوت طبق مفاد خطاب حضرت حق به ابراهیم خلیل روشن شد و علاوه چون فعل و قول امام(ع) منطبق بر حق به تمام معنی الکلمه است، و در مقام عبودیت و تقرب، امام(ع) پا به مرحلهای گذارده، که خود خدا در وجود او آمر و ناهی خواهد بود، و فعل امام(ع) عین وحی خداست، بنابراین همانطور که بر خدا مایحتاج عباد پوشیده نیست، بر امام(ع) که مجلای اتم و مجرای کامله افاضات حضرت احدیت به موجودات است، این امر مخفی نیست، بلکه علم امام(ع) عین علم خدا بوده و تفاوتی در اصل معنی وجود ندارد[۱].
