زیارت اربعین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
از آنجا که گرامیداشت خاطره [[شهید]] و احیاء [[اربعین]] وی، زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و [[زیارت]]، یکی از راه‌های یاد و احیاء خاطره است، [[زیارت امام حسین]] {{ع}} به‌ویژه در روز بیستم ماه صفر که [[اربعین]] آن حضرت است، [[فضیلت]] بسیار دارد. | از آنجا که گرامیداشت خاطره [[شهید]] و احیاء [[اربعین]] وی، زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و [[زیارت]]، یکی از راه‌های یاد و احیاء خاطره است، [[زیارت امام حسین]] {{ع}} به‌ویژه در روز بیستم ماه صفر که [[اربعین]] آن حضرت است، [[فضیلت]] بسیار دارد. | ||
[[امام حسن عسکری]] {{ع}} در [[حدیثی]] علامت‌های "مؤمن" را پنج چیز شمرده است: [[نماز]] پنجاه و یک رکعت، [[زیارت]] [[اربعین]]، انگشتر کردن در [[دست]] راست، | [[امام حسن عسکری]] {{ع}} در [[حدیثی]] علامت‌های "مؤمن" را پنج چیز شمرده است: [[نماز]] پنجاه و یک رکعت، [[زیارت]] [[اربعین]]، انگشتر کردن در [[دست]] راست، پیشانی بر خاک نهادن و {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} را در [[نماز]]، آشکارا گفتن<ref>{{متن حدیث|عَلاَمَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلاَةُ إِحْدَى وَ خَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ}}؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص ۳۲۹؛ المزار شیخ مفید، ص۵۳.</ref>. | ||
[[زیارت]] [[اربعین]] که در این روز [[مستحب]] است، در کتب [[دعا]] آمده است و به اینگونه شروع می‌شود: {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبِيبِهِ...}}. این متن، از طریق [[صفوان جمّال]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است. [[زیارت]] دیگر آن است که [[جابر بن عبد الله انصاری]] در این روز خوانده است و متن [[زیارت]] بعنوان [[زیارتنامه]] آن [[امام]] در نیمه [[ماه رجب]] [[نقل]] شده و با جمله {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا آلَ اللَّهِ}}. شروع می‌شود<ref>مفاتیح الجنان، زیارت اربعین.</ref>. | [[زیارت]] [[اربعین]] که در این روز [[مستحب]] است، در کتب [[دعا]] آمده است و به اینگونه شروع می‌شود: {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبِيبِهِ...}}. این متن، از طریق [[صفوان بن مهران جمال|صفوان جمّال]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است. [[زیارت]] دیگر آن است که [[جابر بن عبد الله انصاری]] در این روز خوانده است و متن [[زیارت]] بعنوان [[زیارتنامه]] آن [[امام]] در نیمه [[ماه رجب]] [[نقل]] شده و با جمله {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا آلَ اللَّهِ}}. شروع می‌شود<ref>مفاتیح الجنان، زیارت اربعین.</ref>. | ||
مورّخان نوشته‌اند [[جابر بن عبد الله انصاری]]، همراه [[عطیه عوفی]] موفق شدند در همان اولین [[اربعین]] پس از [[عاشورا]] به [[زیارت]] [[امام حسین]] {{ع}} نائل آیند. وی که آن هنگام نابینا شده بود، در [[فرات]] [[غسل]] کرد و خود را خوشبو ساخت و گام‌های کوچک برداشت تا سر [[قبر]] [[حسین بن علی]] {{ع}} آمد و با [[راهنمایی]] [[عطیه عوفی]]، [[دست]] روی [[قبر]] نهاد و بیهوش شد، وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا [[حسین]]! سپس گفت: {{عربی|حبيب لا يجيب حبيبه...}} آنگاه زیارتی خواند و روی به سایر [[شهدا]] کرد و آنان را هم زیارت نمود<ref>منتهی الآمال، ج۱، حوادث اربعین؛ نفس المهموم ص۳۲۲؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۲۰.</ref> | مورّخان نوشته‌اند [[جابر بن عبد الله انصاری]]، همراه [[عطیه عوفی]] موفق شدند در همان اولین [[اربعین]] پس از [[عاشورا]] به [[زیارت]] [[امام حسین]] {{ع}} نائل آیند. وی که آن هنگام نابینا شده بود، در [[فرات]] [[غسل]] کرد و خود را خوشبو ساخت و گام‌های کوچک برداشت تا سر [[قبر]] [[حسین بن علی]] {{ع}} آمد و با [[راهنمایی]] [[عطیه عوفی]]، [[دست]] روی [[قبر]] نهاد و بیهوش شد، وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا [[حسین]]! سپس گفت: {{عربی|حبيب لا يجيب حبيبه...}} آنگاه زیارتی خواند و روی به سایر [[شهدا]] کرد و آنان را هم زیارت نمود<ref>منتهی الآمال، ج۱، حوادث اربعین؛ نفس المهموم ص۳۲۲؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۲۰.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۳
زیارت اربعین اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین S است که جان خود و یارانش را فدای دین کرد.
مقدمه
از آنجا که گرامیداشت خاطره شهید و احیاء اربعین وی، زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکی از راه‌های یاد و احیاء خاطره است، زیارت امام حسین S به‌ویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیار دارد.
امام حسن عسکری S در حدیثی علامت‌های "مؤمن" را پنج چیز شمرده است: نماز پنجاه و یک رکعت، زیارت اربعین، انگشتر کردن در دست راست، پیشانی بر خاک نهادن و 
بِسْمِ اللَّهِ
را در نماز، آشکارا گفتن[۱].
زیارت اربعین که در این روز مستحب است، در کتب دعا آمده است و به اینگونه شروع می‌شود: «اَلسَّلاَمُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبِيبِهِ...». این متن، از طریق صفوان جمّال از امام صادق S روایت شده است. زیارت دیگر آن است که جابر بن عبد الله انصاری در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله «اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا آلَ اللَّهِ». شروع می‌شود[۲].
مورّخان نوشته‌اند جابر بن عبد الله انصاری، همراه عطیه عوفی موفق شدند در همان اولین اربعین پس از عاشورا به زیارت امام حسین S نائل آیند. وی که آن هنگام نابینا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گام‌های کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن علی S آمد و با راهنمایی عطیه عوفی، دست روی قبر نهاد و بیهوش شد، وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین! سپس گفت: حبيب لا يجيب حبيبه... آنگاه زیارتی خواند و روی به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «عَلاَمَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلاَةُ إِحْدَى وَ خَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ»؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص ۳۲۹؛ المزار شیخ مفید، ص۵۳.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت اربعین.
- ↑ منتهی الآمال، ج۱، حوادث اربعین؛ نفس المهموم ص۳۲۲؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۳۲۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۲۰.