ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
:::::*« در توصیف وی گفته شده: مردی است ظاهر الصلاح و ذکر خدا مرتباً بر زبانش جاری است، اما از پلیدترین و خبیث‌ترین مردم است. گروه کثیری را فریب می‌دهد و با خود همدست می‌کند. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین مردم را دیده‌ای، او دارای رنگی بور و سرخ و کبود است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۰۵ و ۲۰۶.</ref>. [[امام صادق]] فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی پلیدترین مردم را مشاهده کرده‌ای <ref>کمال الدین، ج ۲، باب ۵۷، ح ۱۰، ص ۵۵۷</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "ما و خاندان [[ابوسفیان]]، دو خاندانی هستیم که بر سر [[دین]] خدا با هم دشمنی داریم. ما سخن خداوند را تصدیق کردیم و آنان را تکذیب کردند. [[ابوسفیان]]، با [[پیامبر]]{{صل}} مبارزه کرد و [[معاویه]] با [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[یزید]] با [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} به مخالفت برخاستند و [[سفیانی]] نیز با [[قائم]]{{ع}} خواهد جنگید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۰. </ref>. لذا [[سفیانی]] جریان باطل در بستر تاریخ است و او آخرین مهره این زنجیره می‌باشد. [[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرمایند: ظهور [[قائم]]{{ع}} از ناحیه خداوند، قطعی و [[خروج سفیانی]] نیز، قطعی است. در برابر هر قیام کننده و مصلحی یک [[سفیانی]] وجود دارد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.</ref>. [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} درباره پرچم او فرمودند: [[سفیانی]] با پرچم قرمز خروج می‌کند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳.</ref>. نمادهای زشتی و پلیدی در [[سفیانی]] جمع شده است. [[امام علی]]{{ع}} فرمودند: {{عربی|اندازه=150%|"قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ"}}<ref>پسر هند جگرخوار از بیابانی خشک وخروج می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت‌رو، کله گنده و آبله روی و چون او را بینی، می‌پنداری که یک چشم است، نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از فرزندان ابوسفیان است، وارد سرزمین قرار و معین می‌شود و بر منبر قرار می‌گیرد؛صدوق، کمال الدین و تمام النعمهف، ج ۲، ص ۶۵۱ح ۹- بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص: ۴۵-۴۷.</ref>. | :::::*« در توصیف وی گفته شده: مردی است ظاهر الصلاح و ذکر خدا مرتباً بر زبانش جاری است، اما از پلیدترین و خبیث‌ترین مردم است. گروه کثیری را فریب می‌دهد و با خود همدست می‌کند. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین مردم را دیده‌ای، او دارای رنگی بور و سرخ و کبود است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۰۵ و ۲۰۶.</ref>. [[امام صادق]] فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی پلیدترین مردم را مشاهده کرده‌ای <ref>کمال الدین، ج ۲، باب ۵۷، ح ۱۰، ص ۵۵۷</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "ما و خاندان [[ابوسفیان]]، دو خاندانی هستیم که بر سر [[دین]] خدا با هم دشمنی داریم. ما سخن خداوند را تصدیق کردیم و آنان را تکذیب کردند. [[ابوسفیان]]، با [[پیامبر]]{{صل}} مبارزه کرد و [[معاویه]] با [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[یزید]] با [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} به مخالفت برخاستند و [[سفیانی]] نیز با [[قائم]]{{ع}} خواهد جنگید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۰. </ref>. لذا [[سفیانی]] جریان باطل در بستر تاریخ است و او آخرین مهره این زنجیره می‌باشد. [[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرمایند: ظهور [[قائم]]{{ع}} از ناحیه خداوند، قطعی و [[خروج سفیانی]] نیز، قطعی است. در برابر هر قیام کننده و مصلحی یک [[سفیانی]] وجود دارد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.</ref>. [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} درباره پرچم او فرمودند: [[سفیانی]] با پرچم قرمز خروج می‌کند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳.</ref>. نمادهای زشتی و پلیدی در [[سفیانی]] جمع شده است. [[امام علی]]{{ع}} فرمودند: {{عربی|اندازه=150%|"قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ"}}<ref>پسر هند جگرخوار از بیابانی خشک وخروج می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت‌رو، کله گنده و آبله روی و چون او را بینی، می‌پنداری که یک چشم است، نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از فرزندان ابوسفیان است، وارد سرزمین قرار و معین می‌شود و بر منبر قرار می‌گیرد؛صدوق، کمال الدین و تمام النعمهف، ج ۲، ص ۶۵۱ح ۹- بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص: ۴۵-۴۷.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌پور؛}} | |||
[[پرونده:Pic661.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی اکبر مهدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
::::::«در روایات فراوان از اوصاف ظاهری [[سفیانی]] گفتگو شده و جای هرگونه شک و تردید را از بین برده است. [[شیخ صدوق]] با سند صحیح از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده که فرمود: "تو اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین انسان‌ها را دیده ای، او بور، سرخ روی و زاغ چشم است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَق"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۱۰.</ref>؛ در احادیث دیگر به دیگر ویژگی‌های جسمی و اوصاف ظاهری [[سفیانی]] اشاره شده که به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم: پیشوای پرواپیشگان [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} می‌فرماید: "پسر هند جگرخواره از وادی یابس خروج می‌کند، او مردی میان بالا، با چهرهای وحشتناک، سر ستبر و آبله روی می‌باشد. هنگامی که او را ببینی او را یک چشم تصور می‌کنی"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶.</ref>»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور؛علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۴۶
| ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل وابسته | ؟ |
ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین نصرت‌الله آیتی در کتاب «تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور» در اين باره گفته است:
- «برای این‌که شناسایی سفیانی به‌سادگی امکان‌پذیر باشد، در تعدادی از روایات، ویژگی‌های چهره و قیافه او نیز بیان شده است. این ویژگی‌ها بدین قرار است: أزرَق (کبود چشم)، اعور (شبیه یک چشم)، وحش الوجه (دارای صورت وحشت‌انگیز)، اشقر (سرخ و سفید آن‌که سرخی بر سفیدی‌اش غالب باشد)، احمر (سرخ‌روی)، جدری (آبله‌رو)، ضخم الهامة (بزرگ‌سر)، ربعة (میانه‌بالا). از جمله امام علی (ع) در توصیف او فرموده‌اند: " يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"[۱]. از میان روایاتی که این ویژگی‌ها را بیان کرده‌اند[۲]، تنها حدیثی معتبر است که او را سرخ‌روی مایل به سفید و کبود چشم معرفی می‌کند. امام صادق (ع) در این روایت معتبر فرموده‌اند: " إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَقَ "[۳]»[۴].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌پور؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ فرزند زن جگرخوار از سرزمین خشک قیام می‌کند. او مردی میانه بالا، با صورتی وحشت‌انگیز، درشت سر و آبله‌روست. اگر او را ببینی گمان می‌بری یک چشم است؛ کمال الدین، ص۶۵۱، باب ۵۷، ح۹.
- ↑ عقدالدرر، ص۷۳، باب ۴، فصل ۲؛ الغیبة للنعمانی، ص۳۱۸، باب ۱۸، ح۱۸. سند این روایت به این صورت است: اخبرنا أحمد بن محمد بن سعید قال: حدثنا حمید بن زیاد، قال: حدثنا علی بن الصباح الضحاک قال: حدثنا أبوعلی الحسن بن محمد الحضرمی قال: حدثنا جعفر بن محمد عن ابراهیم بن عبدالحمید، عن أبی أیوب الخراز عن محمد بن مسلم عن أبی جعفر الباقر (ع) قال: السفیانی أحمر، أشقر، أزرق... .»؛ این حدیث به دلیل وجود علی بن الصباح الضحاک ضعیف است. در این باره نک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۸۸.
- ↑ تو اگر سفیانی را ببینی، پلیدترین مردم را دیده‌ای. او سرخ‌روی مایل به سفیدی و کبود چشم است؛ کمال‌الدین، ص۶۵۱، باب ۵۷، ح۱۰ (درباره اعتبار این حدیث، نک: تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۱۱۹).
- ↑ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۷ - ۱۳۸.
- ↑ " يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح ۹.
- ↑ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۵۰.
- ↑ " السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَقُ لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَطُّ يَقُولُ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ"؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۶، ح۱۸.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۵ - ۱۲۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۰۵ و ۲۰۶.
- ↑ کمال الدین، ج ۲، باب ۵۷، ح ۱۰، ص ۵۵۷
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۰.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳.
- ↑ پسر هند جگرخوار از بیابانی خشک وخروج می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت‌رو، کله گنده و آبله روی و چون او را بینی، می‌پنداری که یک چشم است، نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از فرزندان ابوسفیان است، وارد سرزمین قرار و معین می‌شود و بر منبر قرار می‌گیرد؛صدوق، کمال الدین و تمام النعمهف، ج ۲، ص ۶۵۱ح ۹- بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.
- ↑ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص: ۴۵-۴۷.
- ↑ " إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَق"؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۱۰.
- ↑ " يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶.
- ↑ مهدی‌پور؛علی اکبر، در آستانه ظهور، ص .