ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۳۷: خط ۳۷:
[[پرونده:Pic661.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
[[پرونده:Pic661.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی اکبر مهدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی اکبر مهدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در روایات فراوان از اوصاف ظاهری [[سفیانی]] گفتگو شده و جای هرگونه شک و تردید را از بین برده است. [[شیخ صدوق]] با سند صحیح از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده که فرمود: "تو اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین انسان‌ها را دیده ای، او بور، سرخ روی و زاغ چشم است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَق‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۱۰.</ref>؛ در احادیث دیگر به دیگر ویژگی‌های جسمی و اوصاف ظاهری [[سفیانی]] اشاره شده که به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم: پیشوای پرواپیشگان [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} می‌فرماید: "پسر هند جگرخواره از وادی یابس خروج می‌کند، او مردی میان بالا، با چهرهای وحشتناک، سر ستبر و آبله روی می‌باشد. هنگامی که او را ببینی او را یک چشم تصور می‌کنی"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶.</ref>»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور؛علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>.
::::::«در روایات فراوان از اوصاف ظاهری [[سفیانی]] گفتگو شده و جای هرگونه شک و تردید را از بین برده است. [[شیخ صدوق]] با سند صحیح از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده که فرمود: "تو اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین انسان‌ها را دیده ای، او بور، سرخ روی و زاغ چشم است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَق‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۱۰.</ref>؛ در حدیث دیگری [[امام باقر]] {{ع}} در همین رابطه می‌فرماید: "[[سفیانی]] سرخ روی، بور و زاغ چشم است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|"السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَق‏"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص ۳۰۶، ب ۱۹، ح ۱۸.</ref>؛ در احادیث دیگر به دیگر ویژگی‌های جسمی و اوصاف ظاهری [[سفیانی]] اشاره شده که به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم: پیشوای پرواپیشگان [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} می‌فرماید: "پسر هند جگرخواره از وادی یابس خروج می‌کند، او مردی میان بالا، با چهرهای وحشتناک، سر ستبر و آبله روی می‌باشد. هنگامی که او را ببینی او را یک چشم تصور می‌کنی"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶.</ref>»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور؛علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}



نسخهٔ ‏۱۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۴۸

الگو:پرسش غیرنهایی

ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری
مدخل وابسته؟

ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

نصرت‌الله آیتی
حجت الاسلام و المسلمین نصرت‌الله آیتی در کتاب «تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور» در اين باره گفته است:
«برای این‌که شناسایی سفیانی به‌سادگی امکان‌پذیر باشد، در تعدادی از روایات، ویژگی‌های چهره و قیافه او نیز بیان شده است. این ویژگی‌ها بدین قرار است: أزرَق (کبود چشم)، اعور (شبیه یک چشم)، وحش الوجه (دارای صورت وحشت‌انگیز)، اشقر (سرخ و سفید آن‌که سرخی بر سفیدی‌اش غالب باشد)، احمر (سرخ‌روی)، جدری (آبله‌رو)، ضخم الهامة (بزرگ‌سر)، ربعة (میانه‌بالا). از جمله امام علی (ع) در توصیف او فرموده‌اند: " يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"[۱]. از میان روایاتی که این ویژگی‌ها را بیان کرده‌اند[۲]، تنها حدیثی معتبر است که او را سرخ‌روی مایل به سفید و کبود چشم معرفی می‌کند. امام صادق (ع) در این روایت معتبر فرموده‌اند: " إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَقَ "[۳]»[۴].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. فرزند زن جگرخوار از سرزمین خشک قیام می‌کند. او مردی میانه بالا، با صورتی وحشت‌انگیز، درشت سر و آبله‌روست. اگر او را ببینی گمان می‌بری یک چشم است؛ کمال الدین، ص۶۵۱، باب ۵۷، ح۹.
  2. عقدالدرر، ص۷۳، باب ۴، فصل ۲؛ الغیبة للنعمانی، ص۳۱۸، باب ۱۸، ح۱۸. سند این روایت به این صورت است: اخبرنا أحمد بن محمد بن سعید قال: حدثنا حمید بن زیاد، قال: حدثنا علی بن الصباح الضحاک قال: حدثنا أبوعلی الحسن بن محمد الحضرمی قال: حدثنا جعفر بن محمد عن ابراهیم بن عبدالحمید، عن أبی أیوب الخراز عن محمد بن مسلم عن أبی جعفر الباقر (ع) قال: السفیانی أحمر، أشقر، أزرق... .»؛ این حدیث به دلیل وجود علی بن الصباح الضحاک ضعیف است. در این باره نک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۸۸.
  3. تو اگر سفیانی را ببینی، پلیدترین مردم را دیده‌ای. او سرخ‌روی مایل به سفیدی و کبود چشم است؛ کمال‌الدین، ص۶۵۱، باب ۵۷، ح۱۰ (درباره اعتبار این حدیث، نک: تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۱۱۹).
  4. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۷ - ۱۳۸.
  5. " يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح ۹.
  6. طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۵۰.
  7. " السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَقُ لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَطُّ يَقُولُ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ"؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۶، ح۱۸.
  8. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۵ - ۱۲۶.
  9. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۰۵ و ۲۰۶.
  10. کمال الدین، ج ۲، باب ۵۷، ح ۱۰، ص ۵۵۷
  11. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۰.
  12. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.
  13. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳.
  14. پسر هند جگرخوار از بیابانی خشک وخروج می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت‌رو، کله گنده و آبله روی و چون او را بینی، می‌پنداری که یک چشم است، نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از فرزندان ابوسفیان است، وارد سرزمین قرار و معین می‌شود و بر منبر قرار می‌گیرد؛صدوق، کمال الدین و تمام النعمهف، ج ۲، ص ۶۵۱ح ۹- بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.
  15. رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص: ۴۵-۴۷.
  16. " إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَق‏"؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۱۰.
  17. "السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَق‏"؛ نعمانی، الغیبه، ص ۳۰۶، ب ۱۹، ح ۱۸.
  18. " يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶.
  19. مهدی‌پور؛علی اکبر، در آستانه ظهور، ص .