ویژگی‌های رهبر جهانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
::::#'''ویژگی‌های عام:''' درک ویژگی‌های [[امام]]، کاری بس مشکل می‌نماید و یکی از راه‌های این شناخت، بهره‌مندی از فرمایش‌های خود پیشوایان [[معصوم]] است. [[امام رضا|امام علی بن موسی الرضا]]{{ع}} درباره مقام [[امام]]، این گونه می‌فرماید: "[[امام]] امانت‌دار خداوند در میان خلق و حجت او بر بندگان و خلیفه او در سرزمین‌هایش، دعوت کننده به سوی خدا و دفاع کننده از حقوق واجب او بر بندگان است. [[امام]] پاک از گناه و به دور از عیبها است. دانش‌ها به او اختصاص دارد و او به بردباری شناخته می‌شود. [[امام]] نظام دهنده به دین و باعث سربلندی مسلمانان و خشم منافقان و از بین رفتنِ کافران است. [[امام]] یگانه روزگار خویش است. هیچ کس در مقام، به منزلت او نزدیک نمی‌شود و هیچ دانشمندی با او برابری نمی‌کند و جایگزینی برای او پیدا نمی‌شود و شبیه و مانند ندارد. همه فضیلت‌ها مخصوص او است، بدون آنکه آنها را طلب کرده باشد. این امتیازی از طرفِ فضل کننده بسیار بخشنده، برای [[امام]] است<ref>{{عربی|" الْإِمَامُ أَمِينُ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بِلَادِهِ وَ الدَّاعِي إِلَى اللَّهِ وَ الذَّابُّ عَنْ حُرَمِ اللَّهِ الْإِمَامُ الْمُطَهَّرُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الْمُبَرَّأُ عَنِ الْعُيُوبِ الْمَخْصُوصُ بِالْعِلْمِ الْمَوْسُومُ بِالْحِلْمِ نِظَامُ الدِّينِ وَ عِزُّ الْمُسْلِمِينَ وَ غَيْظُ الْمُنَافِقِينَ وَ بَوَارُ الْكَافِرِينَ الْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لَا يُدَانِيهِ أَحَدٌ وَ لَا يُعَادِلُهُ عَالِمٌ وَ لَا يُوجَدُ مِنْهُ بَدَلٌ وَ لَا لَهُ مِثْلٌ وَ لَا نَظِيرٌ مَخْصُوصٌ بِالْفَضْلِ كُلِّهِ مِنْ غَيْرِ طَلَبٍ مِنْهُ لَهُ وَ لَا اكْتِسَابٍ بَلِ اخْتِصَاصٌ مِنَ الْمُفْضِلِ الْوَهَّابِ "}}؛ محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۹۸، ح۱. این روایت مفصل است که علاقه‌مندان می‌توانند به متن کامل آن مراجعه می‌کنند.</ref>؛ با بهره‌گیری از این گونه روایات می‌توان بعضی از این خصوصیات را این چنین اشاره کرد: | ::::#'''ویژگی‌های عام:''' درک ویژگی‌های [[امام]]، کاری بس مشکل می‌نماید و یکی از راه‌های این شناخت، بهره‌مندی از فرمایش‌های خود پیشوایان [[معصوم]] است. [[امام رضا|امام علی بن موسی الرضا]]{{ع}} درباره مقام [[امام]]، این گونه می‌فرماید: "[[امام]] امانت‌دار خداوند در میان خلق و حجت او بر بندگان و خلیفه او در سرزمین‌هایش، دعوت کننده به سوی خدا و دفاع کننده از حقوق واجب او بر بندگان است. [[امام]] پاک از گناه و به دور از عیبها است. دانش‌ها به او اختصاص دارد و او به بردباری شناخته می‌شود. [[امام]] نظام دهنده به دین و باعث سربلندی مسلمانان و خشم منافقان و از بین رفتنِ کافران است. [[امام]] یگانه روزگار خویش است. هیچ کس در مقام، به منزلت او نزدیک نمی‌شود و هیچ دانشمندی با او برابری نمی‌کند و جایگزینی برای او پیدا نمی‌شود و شبیه و مانند ندارد. همه فضیلت‌ها مخصوص او است، بدون آنکه آنها را طلب کرده باشد. این امتیازی از طرفِ فضل کننده بسیار بخشنده، برای [[امام]] است<ref>{{عربی|" الْإِمَامُ أَمِينُ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بِلَادِهِ وَ الدَّاعِي إِلَى اللَّهِ وَ الذَّابُّ عَنْ حُرَمِ اللَّهِ الْإِمَامُ الْمُطَهَّرُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الْمُبَرَّأُ عَنِ الْعُيُوبِ الْمَخْصُوصُ بِالْعِلْمِ الْمَوْسُومُ بِالْحِلْمِ نِظَامُ الدِّينِ وَ عِزُّ الْمُسْلِمِينَ وَ غَيْظُ الْمُنَافِقِينَ وَ بَوَارُ الْكَافِرِينَ الْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لَا يُدَانِيهِ أَحَدٌ وَ لَا يُعَادِلُهُ عَالِمٌ وَ لَا يُوجَدُ مِنْهُ بَدَلٌ وَ لَا لَهُ مِثْلٌ وَ لَا نَظِيرٌ مَخْصُوصٌ بِالْفَضْلِ كُلِّهِ مِنْ غَيْرِ طَلَبٍ مِنْهُ لَهُ وَ لَا اكْتِسَابٍ بَلِ اخْتِصَاصٌ مِنَ الْمُفْضِلِ الْوَهَّابِ "}}؛ محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۹۸، ح۱. این روایت مفصل است که علاقه‌مندان می‌توانند به متن کامل آن مراجعه می‌کنند.</ref>؛ با بهره‌گیری از این گونه روایات می‌توان بعضی از این خصوصیات را این چنین اشاره کرد: | ||
::::##'''علم و آگاهی [[امام]]:''' شاخص‌ترین صفت پیشوای جامعه اسلامی، برخورداری از شناختی ژرف به خداوند متعال و تعالیم اوست؛ چرا که اصلی‌ترین نقش او، رهبری جامعه برای رسیدن به کمال و لقای الهی است. [[امام]]، به عنوان رهبر و پیشوای مردم، باید آموزه‌های دینی را در تمام زوایای خود بشناسد و به قوانین آن آگاهی داشته باشد و نیز با احاطه کامل بر آیات [[قرآن]] و سنت [[پیامبر]]{{صل}} به تبیین معارف [[دین]] بپردازد. | ::::##'''علم و آگاهی [[امام]]:''' شاخص‌ترین صفت پیشوای جامعه اسلامی، برخورداری از شناختی ژرف به خداوند متعال و تعالیم اوست؛ چرا که اصلی‌ترین نقش او، رهبری جامعه برای رسیدن به کمال و لقای الهی است. [[امام]]، به عنوان رهبر و پیشوای مردم، باید آموزه‌های دینی را در تمام زوایای خود بشناسد و به قوانین آن آگاهی داشته باشد و نیز با احاطه کامل بر آیات [[قرآن]] و سنت [[پیامبر]]{{صل}} به تبیین معارف [[دین]] بپردازد. | ||
::::##'''[[عصمت]] و پاکی:''' در فرهنگ [[شیعه]]، "[[عصمت امام]]" به اصلی پذیرفته شده و بیانگر جایگاه بلند جانشینان [[پیامبر خاتم]]{{صل}} است. در محل خود با برهان‌های عقلی و نقلی ثابت شده که [[امامت]] جامعه اسلامی را جز [[معصومان]] نمی‌توانند در اختیار بگیرند، که اگر چنین شد جز گمراهی حاصلی در پی نخواهد داشت<ref> | ::::##'''[[عصمت]] و پاکی:''' در فرهنگ [[شیعه]]، "[[عصمت امام]]" به اصلی پذیرفته شده و بیانگر جایگاه بلند جانشینان [[پیامبر خاتم]]{{صل}} است. در محل خود با برهان‌های عقلی و نقلی ثابت شده که [[امامت]] جامعه اسلامی را جز [[معصومان]] نمی‌توانند در اختیار بگیرند، که اگر چنین شد جز گمراهی حاصلی در پی نخواهد داشت<ref>{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود، و وی آن همه را به انجام رسانید، خدا به او فرمود: من تو را پیشوای مردم قرار دادم. ابراهیم پرسید: از دودمانم [چطور]؟ فرمود: پیمان من به بیدادگران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>. | ||
::::#'''ویژگی‌های خاص:''' | ::::#'''ویژگی‌های خاص:''' | ||
::::##'''قدرت و اقتدار روحی و جسمی:''' از ویژگی‌های بارز روحی و جسمی [[حضرت مهدی]] {{ع}} قوت فوق العاده جسمانی ایشان است. [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]]{{ع}} کسی است که چون [[ظهور]] کند، در سن پیران است و سیمای جوان دارد. چنان نیرومند است که اگر دست به بزرگترین درخت زمین اندازد، آن را از جا بکند و اگر میان کوه‌ها نعره کشد، سنگ‌های آنها را از هم بپاشد<ref>{{عربی|" وَ إِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ كَانَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشُّبَّانِ قَوِيّاً فِي بَدَنِهِ حَتَّى لَوْ مَدَّ يَدَهُ إِلَى أَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا وَ لَوْ صَاحَ بَيْنَ الْجِبَالِ لَتَدَكْدَكَتْ صُخُورُهَا "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۶، ح ۷.</ref>. [[علی بن أبی حمزه]] از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده است: "اگر [[قائم]]{{ع}} قیام کند، مردم او را انکار خواهند کرد؛ زیرا او به صورت جوانی رشید به سوی ایشان باز خواهد گشت. هیچ کس بر اعتقاد به او پایدار نخواهد ماند، مگر مؤمنی که خداوند در عالم ذر نخستین از او پیمان گرفته باشد<ref>{{عربی|" لَوْ قَدْ قَامَ الْقَائِمُ {{ع}} لَأَنْكَرَهُ النَّاسُ لِأَنَّهُ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ شَابّاً مُوفِقاً لَا يَثْبُتُ عَلَيْهِ إِلَّا مُؤْمِنٌ قَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَهُ فِي الذَّرِّ الْأَوَّلِ"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۱۸۸، ح۴۳؛ ص۲۱۱، ح۲۰؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۲۰.</ref>. در بعضی روایات برای تبیین هرچه بهتر اقتدار و توانایی‌های حضرت، ایشان به پیامبران بزرگ الهی بخصوص [[پیامبر خاتم|پیامبر اعظم]]{{صل}} تشبیه شده است. در این‌باره [[امام صادق]] {{ع}} از پدران بزرگوارشان از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} روایت می‌کند که فرمود: "مهدی از فرزندان من است؛ اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. از نظر خَلق و خُلق شبیه‌ترین مردم به من است"<ref>{{عربی|"الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي، اسْمُهُ اسْمِي، وَ كُنْيَتُهُ كُنْيَتِي، أَشْبَهُ النَّاسِ بِي خَلْقاً وَ خُلْقا"}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۸۷، ح۴.</ref>؛ [[احمد بن اسحاق]] گوید: از [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} شنیدم که می‌فرمود: "سپاس از آنِ خدایی است که مرا از دنیا نبرد تا آنکه جانشین مرا به من نشان داد؛ او از نظر آفرینش و اخلاق شبیه‌ترین مردم به رسول خداست<ref> {{عربی|"الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِي الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ ص خَلْقاً وَ خُلْقا"}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۰۸، ح۷.</ref>. | ::::##'''قدرت و اقتدار روحی و جسمی:''' از ویژگی‌های بارز روحی و جسمی [[حضرت مهدی]] {{ع}} قوت فوق العاده جسمانی ایشان است. [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]]{{ع}} کسی است که چون [[ظهور]] کند، در سن پیران است و سیمای جوان دارد. چنان نیرومند است که اگر دست به بزرگترین درخت زمین اندازد، آن را از جا بکند و اگر میان کوه‌ها نعره کشد، سنگ‌های آنها را از هم بپاشد<ref>{{عربی|" وَ إِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ كَانَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشُّبَّانِ قَوِيّاً فِي بَدَنِهِ حَتَّى لَوْ مَدَّ يَدَهُ إِلَى أَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا وَ لَوْ صَاحَ بَيْنَ الْجِبَالِ لَتَدَكْدَكَتْ صُخُورُهَا "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۶، ح ۷.</ref>. [[علی بن أبی حمزه]] از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده است: "اگر [[قائم]]{{ع}} قیام کند، مردم او را انکار خواهند کرد؛ زیرا او به صورت جوانی رشید به سوی ایشان باز خواهد گشت. هیچ کس بر اعتقاد به او پایدار نخواهد ماند، مگر مؤمنی که خداوند در عالم ذر نخستین از او پیمان گرفته باشد<ref>{{عربی|" لَوْ قَدْ قَامَ الْقَائِمُ {{ع}} لَأَنْكَرَهُ النَّاسُ لِأَنَّهُ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ شَابّاً مُوفِقاً لَا يَثْبُتُ عَلَيْهِ إِلَّا مُؤْمِنٌ قَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَهُ فِي الذَّرِّ الْأَوَّلِ"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۱۸۸، ح۴۳؛ ص۲۱۱، ح۲۰؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۲۰.</ref>. در بعضی روایات برای تبیین هرچه بهتر اقتدار و توانایی‌های حضرت، ایشان به پیامبران بزرگ الهی بخصوص [[پیامبر خاتم|پیامبر اعظم]]{{صل}} تشبیه شده است. در این‌باره [[امام صادق]] {{ع}} از پدران بزرگوارشان از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} روایت می‌کند که فرمود: "مهدی از فرزندان من است؛ اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. از نظر خَلق و خُلق شبیه‌ترین مردم به من است"<ref>{{عربی|"الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي، اسْمُهُ اسْمِي، وَ كُنْيَتُهُ كُنْيَتِي، أَشْبَهُ النَّاسِ بِي خَلْقاً وَ خُلْقا"}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۸۷، ح۴.</ref>؛ [[احمد بن اسحاق]] گوید: از [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} شنیدم که می‌فرمود: "سپاس از آنِ خدایی است که مرا از دنیا نبرد تا آنکه جانشین مرا به من نشان داد؛ او از نظر آفرینش و اخلاق شبیه‌ترین مردم به رسول خداست<ref> {{عربی|"الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِي الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ ص خَلْقاً وَ خُلْقا"}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۰۸، ح۷.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۴۵
| ویژگی‌های رهبر جهانی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل وابسته | ؟ |
ویژگی‌های رهبر جهانی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی در کتاب «حکومت جهانی مهدی» در اين باره گفته است:
- «پیش بینی تحقّق یک انقلاب بزرگ جهانی از نظر منطق عقل و راهنمایی فطرت کاملا قابل قبول است. ولی باید توجّه داشت که دلائل عقلی تنها یک طرح کلّی را در این زمینه ارائه می‌دهد، و امّا مشخّص ساختن جزئیات این طرح و این که رهبر چنان انقلابی چه کسی خواهد بود از این راه ممکن نیست. همین قدر می‌دانیم: این انقلاب یعنی بزرگترین رویداد تاریخ بشر و عظیم‌ترین و گسترده‌ترین انقلاب دنیا حتماً به رهبری کسی خواهد بود که دارای صفات زیر باشد:
- آگاهی فوق العاده وسیع و بینشی ژرف و عمیق؛
- دید و نظری صائب، و دورنگری بی‌مانندی به وسعت جهان انسانیّت؛
- دارا بودن طرحهای پخته انقلابی در همه زمینه‌ها؛
- شهامت و بلند نظری و همّت فوق العاده؛
- پاکی و تقوا و درستکاری به اندازه هدف وسیعش؛
- نگریستن به همه ابعاد زندگی و محصور نشدن در بعد مادّی؛
- روح بزرگی که مافوق دسته بندیها، و گروههای متخاصم و تنگ نظریهای منافع خصوصی و مافوق عادات و رسوم و مکتبها و مسلکهای موجود باشد.
- ارتش انقلابی این چنین رهبر نیز باید آموزشی عالی دیده باشد تا بتواند به چنان طرح عظیمی جامه عمل بپوشاند. ناآگاهان؛ تنگ نظران؛ کوته بینان؛ ترسوها؛ کم همتان؛ آلوده‌ها؛ کم اراده‌ها؛ و عناصر غیر انقلابی؛ در این ارتش راهی نخواهند داشت!»[۱].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین یوسفیان؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| 3. حجت الاسلام و المسلمین هدایت‌نیا؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۱۰۹ -۱۱۰.
- ↑ آیا به (سرگذشت) بزرگان بنی اسرائیل پس از موسی ننگریسته‌ای که به پیامبری که داشتند گفتند: پادشاهی بر ما بگمار تا در راه خداوند کارزار کنیم. گفت: آیا گمان نمی‌کنید که اگر جنگ بر شما مقرّر شود، کارزار نکنید؟ گفتند: چرا در راه خداوند جنگ نکنیم در حالی که ما از سرزمینمان رانده و از فرزندانمان مانده‌ایم؛ اما چون بر آنان جنگ مقرر شد جز تنی چند رو گرداندند و خداوند به (احوال) ستمکاران داناست.و پیامبرشان به آنان گفت: خداوند طالوت را به پادشاهی شما گمارده است، گفتند: چگونه او را بر ما پادشاهی تواند بود با آنکه ما از او به پادشاهی سزاوارتریم و در دارایی (هم) به او گشایشی نداده‌اند. گفت: خداوند او را بر شما برگزیده و بر گستره دانش و (نیروی) تن او افزوده است و خداوند پادشاهی خود را به هر که خواهد می‌دهد و خداوند نعمت‌گستری داناست؛ سوره بقره، آیه: ۲۴۶ - ۲۴۷.
- ↑ مهدی فرزند من است... زمین را پر از عدل و داد کند همان گونه که پر از ظلم و جور شده است؛ کمال الدین، ج۱، ب۲۵، ح۴.
- ↑ سپس کامل می‌کنم سلسله اوصیاء را به وجود فرزندش که رحمت بر عالمیان است؛کسی که کمال موسی و بهاء عیسی و صبر ایّوب را دارا است؛ کمال الدین، ج۱، ب۲۸، ح۲.
- ↑ قائم ما به ترس در دل دشمنان، یاری شده و به یاری حق، تایید شده است؛ کمال الدین، ج۱، ب۳۲، ح۱۶.
- ↑ یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۱۸ - ۲۵.
- ↑ " الْإِمَامُ أَمِينُ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بِلَادِهِ وَ الدَّاعِي إِلَى اللَّهِ وَ الذَّابُّ عَنْ حُرَمِ اللَّهِ الْإِمَامُ الْمُطَهَّرُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الْمُبَرَّأُ عَنِ الْعُيُوبِ الْمَخْصُوصُ بِالْعِلْمِ الْمَوْسُومُ بِالْحِلْمِ نِظَامُ الدِّينِ وَ عِزُّ الْمُسْلِمِينَ وَ غَيْظُ الْمُنَافِقِينَ وَ بَوَارُ الْكَافِرِينَ الْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لَا يُدَانِيهِ أَحَدٌ وَ لَا يُعَادِلُهُ عَالِمٌ وَ لَا يُوجَدُ مِنْهُ بَدَلٌ وَ لَا لَهُ مِثْلٌ وَ لَا نَظِيرٌ مَخْصُوصٌ بِالْفَضْلِ كُلِّهِ مِنْ غَيْرِ طَلَبٍ مِنْهُ لَهُ وَ لَا اكْتِسَابٍ بَلِ اخْتِصَاصٌ مِنَ الْمُفْضِلِ الْوَهَّابِ "؛ محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۹۸، ح۱. این روایت مفصل است که علاقه‌مندان می‌توانند به متن کامل آن مراجعه می‌کنند.
- ↑ ﴿وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ﴾؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود، و وی آن همه را به انجام رسانید، خدا به او فرمود: من تو را پیشوای مردم قرار دادم. ابراهیم پرسید: از دودمانم [چطور]؟ فرمود: پیمان من به بیدادگران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه ۱۲۴.
- ↑ " وَ إِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ كَانَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشُّبَّانِ قَوِيّاً فِي بَدَنِهِ حَتَّى لَوْ مَدَّ يَدَهُ إِلَى أَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا وَ لَوْ صَاحَ بَيْنَ الْجِبَالِ لَتَدَكْدَكَتْ صُخُورُهَا "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۶، ح ۷.
- ↑ " لَوْ قَدْ قَامَ الْقَائِمُ (ع) لَأَنْكَرَهُ النَّاسُ لِأَنَّهُ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ شَابّاً مُوفِقاً لَا يَثْبُتُ عَلَيْهِ إِلَّا مُؤْمِنٌ قَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَهُ فِي الذَّرِّ الْأَوَّلِ"؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۱۸۸، ح۴۳؛ ص۲۱۱، ح۲۰؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۲۰.
- ↑ "الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي، اسْمُهُ اسْمِي، وَ كُنْيَتُهُ كُنْيَتِي، أَشْبَهُ النَّاسِ بِي خَلْقاً وَ خُلْقا"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۸۷، ح۴.
- ↑ "الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِي الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ ص خَلْقاً وَ خُلْقا"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۰۸، ح۷.
- ↑ " إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا إِذَا قَامَ لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ فَلِذَلِكَ تَخْفَى وِلَادَتُهُ وَ يَغِيبُ شَخْصُهُ"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۳۰۳، ح۱۴.
- ↑ " يَقُومُ الْقَائِمُ وَ لَيْسَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ عَهْدٌ وَ لَا عَقْدٌ وَ لَا بَيْعَةٌ"؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۴۲، ح۲۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۴۰ - ۴۴.
- ↑ خمینی، سید روح الله، ولایت فقیه، ص ۳۷.
- ↑ خمینی، سید روح الله، ولایت فقیه، ص ص ۴۰ و ۳۹.
- ↑ هدایت‌نیا، فرج‌الله؛ امام مهدی در نگاه امام خمینی، ص: 374.