نشانه‌های ظهور چه تعداد است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی') |
جز (جایگزینی متن - ' ع ' به '{{ع}} ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
::::::«در منابع دینی، انبوهی از رخدادهای طبیعی و غیر طبیعی و دگرگونی‌های سیاسی و اجتماعی، به عنوان نشانه ظهور یاد شده‌اند. [[نعمانی]]، [[شیخ صدوق]]، [[شیخ مفید]]، [[شیخ طوسی]] و [[طبرسی]] از پیشینیان [[شیعه]] و بسیاری نیز از پسینیان و معاصران، اخبار مربوط به [[نشانه‌های ظهور]] را در کتاب‌های خود گردآورده‌اند<ref>منتخب الأثر، ۴۶۹- ۴۲۱؛ بحار الأنوار، ج ۵۲، ۱۸۰- ۲۷۹؛ کنز العمال، ج ۱۱، ۲۰۵- ۳۴۸؛ سنن ابی داود، ج ۴، ۱۰۶- ۱۰۹.</ref>. | ::::::«در منابع دینی، انبوهی از رخدادهای طبیعی و غیر طبیعی و دگرگونی‌های سیاسی و اجتماعی، به عنوان نشانه ظهور یاد شده‌اند. [[نعمانی]]، [[شیخ صدوق]]، [[شیخ مفید]]، [[شیخ طوسی]] و [[طبرسی]] از پیشینیان [[شیعه]] و بسیاری نیز از پسینیان و معاصران، اخبار مربوط به [[نشانه‌های ظهور]] را در کتاب‌های خود گردآورده‌اند<ref>منتخب الأثر، ۴۶۹- ۴۲۱؛ بحار الأنوار، ج ۵۲، ۱۸۰- ۲۷۹؛ کنز العمال، ج ۱۱، ۲۰۵- ۳۴۸؛ سنن ابی داود، ج ۴، ۱۰۶- ۱۰۹.</ref>. | ||
:::::[[شیخ مفید]]، در آغاز باب "علامات قیام القائم"، با اشاره به اخبار و آثاری که در این مورد از [[معصومان]]{{ع}} رسیده است، بیش از پنجاه نشانه را یاد کرده<ref>ارشاد، ج ۲، ۳۶۸؛ المسائل العشر، چاپ‌شده در مصنفات شیخ مفید ج ۳، ۱۲۲، کنگره هزاره مفید.</ref> و [[علامه مجلسی ]]در بحار الأنوار، شمار بیشتری را برشمرده است<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ۲۷۹- ۱۸۰.</ref>. علمای عامه نیز، از جمله: [[علاء الدین هندی]]، [[ابن حجر]]، [[سیوطی]] و... [[نشانه‌های ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} را در کتاب‌های خویش برشمرده‌اند<ref>البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، علاء الدین هندی، ۱۸۳- ۱۲۰، مطبعه خیام، قم؛ الصواعق المحرقه، احمد بن حجر هیثمی مکی، ۱۶۱- ۱۶۷، محمدیه، قم.</ref>. روشن است که درجه اعتبار و درستی همه این نشانه‌ها، یکسان نیست، برخی در منابع معتبر آمده و از جهت سند و دلالت استوارند و برخی در کتاب‌های عامه و منابع دست دوم یاد شده‌اند که اعتبار زیادی ندارند. برخی از این نشانه‌ها، تنها نشانه ظهورند و برخی، هم نشانه ظهورند و هم برپایی قیامت. برخی نشانه‌های کلی و محوریند و برخی، بیانگر مسائل ریز و جزئی که گاه، همه آنها را می‌توان در عنوان واحدی گرد آورد<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ۲۵۶- ۲۶۰؛ کمال الدین شیخ صدوق، ۲۸۰- ۲۸۹.</ref>. بنابراین، نمیتوان مشخص کرد که [[نشانه‌های ظهور]] چه مقدارند. به فرض که مشخص هم باشد، اهمیتی ندارد. مهم این است که فراوانی روایات، به ما این اطمینان را می‌دهند که در آستانه ظهور [[امام مهدی|مهدی موعود]]، حوادثی رخ خواهد داد. شناخت موارد اصلی و مهم این حوادث، به ویژه نشانه‌های حتمی و چگونگی تحقق و دلالت آنها بر ظهور و مسائل مربوط به آن، چیزی است که ما در این مقال در پی آن هستیم. | :::::[[شیخ مفید]]، در آغاز باب "علامات قیام القائم"، با اشاره به اخبار و آثاری که در این مورد از [[معصومان]]{{ع}} رسیده است، بیش از پنجاه نشانه را یاد کرده<ref>ارشاد، ج ۲، ۳۶۸؛ المسائل العشر، چاپ‌شده در مصنفات شیخ مفید ج ۳، ۱۲۲، کنگره هزاره مفید.</ref> و [[علامه مجلسی ]]در بحار الأنوار، شمار بیشتری را برشمرده است<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ۲۷۹- ۱۸۰.</ref>. علمای عامه نیز، از جمله: [[علاء الدین هندی]]، [[ابن حجر]]، [[سیوطی]] و... [[نشانه‌های ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} را در کتاب‌های خویش برشمرده‌اند<ref>البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، علاء الدین هندی، ۱۸۳- ۱۲۰، مطبعه خیام، قم؛ الصواعق المحرقه، احمد بن حجر هیثمی مکی، ۱۶۱- ۱۶۷، محمدیه، قم.</ref>. روشن است که درجه اعتبار و درستی همه این نشانه‌ها، یکسان نیست، برخی در منابع معتبر آمده و از جهت سند و دلالت استوارند و برخی در کتاب‌های عامه و منابع دست دوم یاد شده‌اند که اعتبار زیادی ندارند. برخی از این نشانه‌ها، تنها نشانه ظهورند و برخی، هم نشانه ظهورند و هم برپایی قیامت. برخی نشانه‌های کلی و محوریند و برخی، بیانگر مسائل ریز و جزئی که گاه، همه آنها را می‌توان در عنوان واحدی گرد آورد<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ۲۵۶- ۲۶۰؛ کمال الدین شیخ صدوق، ۲۸۰- ۲۸۹.</ref>. بنابراین، نمیتوان مشخص کرد که [[نشانه‌های ظهور]] چه مقدارند. به فرض که مشخص هم باشد، اهمیتی ندارد. مهم این است که فراوانی روایات، به ما این اطمینان را می‌دهند که در آستانه ظهور [[امام مهدی|مهدی موعود]]، حوادثی رخ خواهد داد. شناخت موارد اصلی و مهم این حوادث، به ویژه نشانه‌های حتمی و چگونگی تحقق و دلالت آنها بر ظهور و مسائل مربوط به آن، چیزی است که ما در این مقال در پی آن هستیم. | ||
:::::[[نعمانی]]، در این‌باره می‌نویسد: "این نشانه‌هایی که [[امامان]]{{عم}} فرموده‌اند، با توجه به شمار زیاد آنها و اینکه سلسله اسناد این روایات، به آنان می‌رسد و نیز توجه به اینکه روایات متواترند و مورد اتفاق، سبب می‌گردد که ظهوری در کار نباشد، مگر پس از پدیدار شدن این نشانه‌ها؛ زیرا [[امامان]]{{عم}} از مسلم بودن پدید آمدن آنها خبر داده‌اند و آنان راستگویند ... سپس نشانه‌های پنجگانه را که از بزرگ‌ترین نشانه‌ها بر آشکار شدن حق است، مورد تأکید قرار داده‌اند، چنانکه از مشخص ساختن زمان ظهور، نهی کرده‌اند"<ref>{{عربی|" هَذِهِ الْعَلَامَاتُ الَّتِي ذَكَرَهَا الْأَئِمَّةِ ع مَعَ كَثْرَتِهَا وَ اتِّصَالِ الرِّوَايَاتِ بِهَا وَ تواترها وَ اتِّفَاقُهَا مُوجِبَةُ أَلَا يَظْهَرَ الْقَائِمِ إِلَّا بَعْدَ مجيئها وَ كَوْنِهَا إِذْ كَانُوا قَدْ أَخْبَرُوا أَنْ لَا بُدَّ مِنْهَا وَ هُمْ الصَّادِقُونَ ... ثُمَّ حَقَّقُوا كَوْنِ الْعَلَامَاتِ الْخَمْسُ الَّتِي أَعْظَمُ الدَّلَائِلِ وَ الْبَرَاهِينِ عَلَى ظُهُورِ الْحَقِّ بَعْدَهَا كَمَا أَبْطَلُوا أَمَرَ التَّوْقِيتِ "}}؛ کتاب الغیبة، نعمانی، ۲۸۲.</ref>. در این سخن، نعمانی به فراوانی [[نشانه‌های ظهور]] و روایاتی که در این باب رسیده، اشاره می‌کند. و در مجموع باتوجه به اسناد آنها به معصومان {{ع}} تحقق آنها را پیش از [[ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} امری مسلم می‌داند و بر تواتر آنها و مورد اتفاق بودن اخبار نشانه‌های ظهور تأکید می‌ورزد»<ref>[[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانه‌های ظهور (مقاله)|بررسی نشانه‌های ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۶۱.</ref>. | :::::[[نعمانی]]، در این‌باره می‌نویسد: "این نشانه‌هایی که [[امامان]]{{عم}} فرموده‌اند، با توجه به شمار زیاد آنها و اینکه سلسله اسناد این روایات، به آنان می‌رسد و نیز توجه به اینکه روایات متواترند و مورد اتفاق، سبب می‌گردد که ظهوری در کار نباشد، مگر پس از پدیدار شدن این نشانه‌ها؛ زیرا [[امامان]]{{عم}} از مسلم بودن پدید آمدن آنها خبر داده‌اند و آنان راستگویند ... سپس نشانه‌های پنجگانه را که از بزرگ‌ترین نشانه‌ها بر آشکار شدن حق است، مورد تأکید قرار داده‌اند، چنانکه از مشخص ساختن زمان ظهور، نهی کرده‌اند"<ref>{{عربی|" هَذِهِ الْعَلَامَاتُ الَّتِي ذَكَرَهَا الْأَئِمَّةِ{{ع}} مَعَ كَثْرَتِهَا وَ اتِّصَالِ الرِّوَايَاتِ بِهَا وَ تواترها وَ اتِّفَاقُهَا مُوجِبَةُ أَلَا يَظْهَرَ الْقَائِمِ إِلَّا بَعْدَ مجيئها وَ كَوْنِهَا إِذْ كَانُوا قَدْ أَخْبَرُوا أَنْ لَا بُدَّ مِنْهَا وَ هُمْ الصَّادِقُونَ ... ثُمَّ حَقَّقُوا كَوْنِ الْعَلَامَاتِ الْخَمْسُ الَّتِي أَعْظَمُ الدَّلَائِلِ وَ الْبَرَاهِينِ عَلَى ظُهُورِ الْحَقِّ بَعْدَهَا كَمَا أَبْطَلُوا أَمَرَ التَّوْقِيتِ "}}؛ کتاب الغیبة، نعمانی، ۲۸۲.</ref>. در این سخن، نعمانی به فراوانی [[نشانه‌های ظهور]] و روایاتی که در این باب رسیده، اشاره می‌کند. و در مجموع باتوجه به اسناد آنها به معصومان {{ع}} تحقق آنها را پیش از [[ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} امری مسلم می‌داند و بر تواتر آنها و مورد اتفاق بودن اخبار نشانه‌های ظهور تأکید می‌ورزد»<ref>[[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانه‌های ظهور (مقاله)|بررسی نشانه‌های ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۶۱.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۳۳
| نشانه‌های ظهور چه تعداد است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
نشانه‌های ظهور چه تعداد است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ جامع اجمالی
* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:
 |
 |
|
| محمدی ری‌شهری | اسماعیلی | اکبرنژاد |
نشانه‌های ظهور چه تعداد است؟
- در منابع دینی، انبوهی از رخدادهای طبیعی و غیر طبیعی و دگرگونی‌های سیاسی و اجتماعی، به عنوان نشانه ظهور یاد شده‌اند. نعمانی، شیخ صدوق، شیخ مفید، شیخ طوسی و طبرسی و ... اخبار مربوط به این نشانه‌ها را در کتاب‌های خود گردآورده‌اند[۱].[۲]
- شمارش و بیان همۀ علائم ظهور، به دلیل اختلاف نظری که دربارۀ تعداد و عناوین آنها وجود دارد، آسان نیست، به علاوه، کمتر کسی است که فهرست کاملی از علائم ارائه کرده باشد. شیخ مفید در کتاب الارشاد و مرحوم اربلی در کتاب کشف الغمه فهرستی یکسان و حدود پنجاه نشانه را بیان کرده‌اند[۳] علامه مجلسی شمار بیشتری را برشمرده است.[۴] مؤلف أعیان الشیعه[۵] نیز حدود هفتاد نشانه را همراه با برخی از احادیث ذیل امام دوازدهم بیان نموده است.[۶] در کتاب "مأتان و خمسون علامة" ۲۵۰ علامت بیان شده است. برخی از اهل سنت نیز در کتاب‌های خود تعدادی از این نشانه‌ها را ذکر کرده‌اند مانند ابن حجر، سیوطی و ...[۷].[۸] مقدسی شافعی در عقدالدرر چهل نمونه را یادداشت کرده است. اما هر چه هر چه زمان پیش رفته برخی از مؤلفین با جمع آوری روایات صحیح و سقیم از راویان موثق و ضعیف تعداد بیشتری را برشمرده‌اند و برخی از موارد را بر حوادث تطبیق داده و آنها را جزء نشانه‌ها بیان کرده‌اند.[۹]
- بنابراین روشن است درجۀ اعتبار و درستی همۀ این نشانه‌ها، یکسان نیست، برخی در منابع معتبر آمده و از جهت سند و دلالت استوارند و برخی در کتاب‌های عامه و منابع دست دوم یاد شده‌اند که اعتبار زیادی ندارند. برخی از این نشانه‌ها، تنها نشانه ظهورند و برخی، هم نشانه ظهورند و هم برپایی قیامت. برخی نشانه‌های کلی و محوریند و برخی، بیانگر مسائل ریز و جزئی که گاه، همۀ آنها را می‌توان در عنوان واحدی گرد آورد. لذا نمیتوان مشخص کرد نشانه‌های ظهور چه مقدارند. بر فرض که مشخص هم باشد، اهمیتی ندارد. مهم این است که فراوانی روایات، به ما این اطمینان را می‌دهند که در آستانۀ ظهور مهدی موعود(ع)، حوادثی رخ خواهد داد.[۱۰] و نیز شناخت اين حوادث و تشخيص آنها، راه را بر مدعيان دروغگو می‌بندد.[۱۱]
- نعمانی در این‌باره می‌نویسد:[۱۲] "این نشانه‌هایی که امامان(علیهم السلام) فرموده‌اند، با توجه به شمار زیاد آنها و اینکه سلسله اسناد این روایات، به آنان می‌رسد و نیز توجه به اینکه روایات متواترند و مورد اتفاق، سبب می‌گردد، ظهوری در کار نباشد، مگر پس از پدیدار شدن این نشانه‌ها؛ زیرا امامان (ع) از مسلم بودن پدید آمدن آنها خبر داده‌اند و آنان راستگویند".[۱۳]
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آیت‌الله محمدی ری‌شهری؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین اسماعیلی؛ |
|---|
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین اکبرنژاد؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ منتخب الأثر، ص ۴۶۹ ـ ۴۲۱؛ بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۱۸۰ ـ ۲۷۹؛ کنز العمال، ج ۱۱، ص ۲۰۵ ـ ۳۴۸؛ سنن ابی داود، ج ۴، ص ۱۰۶ ـ ۱۰۹
- ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۶۱؛ اکبرنژاد، مهدی، بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه و اهل‌سنت، ص ۱۴۰-۱۴۱
- ↑ ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی، ج ۷، ص ۴۲۲ و ۴۲۳؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۶۱
- ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۶۱
- ↑ أعیان الشیعة، ج ۲، ص ۷۱ ـ ۸۱
- ↑ ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی، ج ۷، ص ۴۲۲ و ۴۲۳
- ↑ البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، علاء الدین هندی، ۱۸۳ ـ ۱۲۰؛ الصواعق المحرقه، احمد بن حجر هیثمی مکی، ۱۶۱ ـ ۱۶۷
- ↑ ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی، ج ۷، ص ۴۲۲ و ۴۲۳؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۶۱
- ↑ ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی، ج ۷، ص ۴۲۲ و ۴۲۳
- ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۶۱؛ اکبرنژاد، مهدی، بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه و اهل‌سنت، ص ۱۴۰-۱۴۱
- ↑ اکبرنژاد، مهدی، بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه و اهل‌سنت، ص ۱۴۰-۱۴۱
- ↑ کتاب الغیبة، نعمانی، ص ۲۸۲
- ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۶۱
- ↑ أعیان الشیعة، ج ۲، ص ۷۱- ۸۱.
- ↑ البته حمله مغولان پس از سقوط بغداد در سال ۶۵۶ ق نیز ادامه یافت.
- ↑ عقد الدرر، ص ۳۴۹.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج۷، ص ۴۲۲-۴۲۳.
- ↑ منتخب الأثر، ۴۶۹- ۴۲۱؛ بحار الأنوار، ج ۵۲، ۱۸۰- ۲۷۹؛ کنز العمال، ج ۱۱، ۲۰۵- ۳۴۸؛ سنن ابی داود، ج ۴، ۱۰۶- ۱۰۹.
- ↑ ارشاد، ج ۲، ۳۶۸؛ المسائل العشر، چاپ‌شده در مصنفات شیخ مفید ج ۳، ۱۲۲، کنگره هزاره مفید.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ۲۷۹- ۱۸۰.
- ↑ البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، علاء الدین هندی، ۱۸۳- ۱۲۰، مطبعه خیام، قم؛ الصواعق المحرقه، احمد بن حجر هیثمی مکی، ۱۶۱- ۱۶۷، محمدیه، قم.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ۲۵۶- ۲۶۰؛ کمال الدین شیخ صدوق، ۲۸۰- ۲۸۹.
- ↑ " هَذِهِ الْعَلَامَاتُ الَّتِي ذَكَرَهَا الْأَئِمَّةِ(ع) مَعَ كَثْرَتِهَا وَ اتِّصَالِ الرِّوَايَاتِ بِهَا وَ تواترها وَ اتِّفَاقُهَا مُوجِبَةُ أَلَا يَظْهَرَ الْقَائِمِ إِلَّا بَعْدَ مجيئها وَ كَوْنِهَا إِذْ كَانُوا قَدْ أَخْبَرُوا أَنْ لَا بُدَّ مِنْهَا وَ هُمْ الصَّادِقُونَ ... ثُمَّ حَقَّقُوا كَوْنِ الْعَلَامَاتِ الْخَمْسُ الَّتِي أَعْظَمُ الدَّلَائِلِ وَ الْبَرَاهِينِ عَلَى ظُهُورِ الْحَقِّ بَعْدَهَا كَمَا أَبْطَلُوا أَمَرَ التَّوْقِيتِ "؛ کتاب الغیبة، نعمانی، ۲۸۲.
- ↑ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۶۱.
- ↑ درباره نشانههاى ظهور كتابهاى ويژهاى تأليف شده است، كه شايد مفصلترين آنها، كتاب نوائب الدهور فى علائم الظهور نوشته سيد حسن ميرجهانى باشد كه در دو مجلد قطور به چاپ رسيده است
- ↑ اکبرنژاد، مهدی، بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه و اهل‌سنت، ص۱۴۰، ۱۴۱.