کنیه‌های امام مهدی چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۲۵: خط ۲۵:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«[[ابوالقاسم]] از کنیه‏‌های [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}. این [[کنیه]]، در اصل از آن [[حضرت]] [[پیامبر خاتم]]{{صل}} بوده است. در برخی از [[روایات]]، [[ابو القاسم]]، [[کنیه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} شمرده شده است. البته دسته‏‌ای از [[روایات]] با این بیان که آن [[حضرت]] هم‌‏کنیه [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است، به این [[کنیه]] اشاره کرده است. از [[پیامبر|رسول گرامی اسلام]] [[نقل]] شده است که فرمود: "[[مهدی]]، از [[فرزندان]] من است. نام او نام من و کنیه‌ام [[کنیه]] من است"<ref>{{عربی|" الْمَهْدِيُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏ اسْمُهُ‏ اسْمِي‏ وَ كُنْيَتُهُ‏ كُنْيَتِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۶، ح ۱.</ref>.
:::::*«[[ابوالقاسم]] از کنیه‏‌های [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}. این [[کنیه]]، در اصل از آن [[حضرت]] [[پیامبر خاتم]]{{صل}} بوده است. در برخی از [[روایات]]، [[ابو القاسم]]، [[کنیه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} شمرده شده است. البته دسته‏‌ای از [[روایات]] با این بیان که آن [[حضرت]] هم‌‏کنیه [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است، به این [[کنیه]] اشاره کرده است. از [[پیامبر|رسول گرامی اسلام]] [[نقل]] شده است که فرمود: "[[مهدی]]، از [[فرزندان]] من است. نام او نام من و کنیه‌ام [[کنیه]] من است"<ref>{{عربی|" الْمَهْدِيُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏ اسْمُهُ‏ اسْمِي‏ وَ كُنْيَتُهُ‏ كُنْيَتِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۶، ح ۱.</ref>.
::::::در برخی از [[روایات]] نیز از آن، به روشنی یاد شده است. در "[[کمال الدین و تمام النعمة]]"، [[شیخ صدوق]] از [[عقید]] خادم [[نقل]] کرده است که آن [[حضرت]]، با این [[کنیه]] یاد می‌‏شد<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۷۳، ح ۲۴</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص: ۳۵.</ref>.
::::::در برخی از [[روایات]] نیز از آن، به روشنی یاد شده است. در "[[کمال الدین و تمام النعمة]]"، [[شیخ صدوق]] از [[عقید]] خادم [[نقل]] کرده است که آن [[حضرت]]، با این [[کنیه]] یاد می‌‏شد<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۷۳، ح ۲۴</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۵.</ref>.
:::::*«[[ابوصالح]] از کنیه‏‌های [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۴-۳۵.</ref>.
:::::*«[[ابوصالح]] از کنیه‏‌های [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۴-۳۵.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
خط ۳۷: خط ۳۷:
:::::*«[[ابو عبد الله]] [[کنیه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. گنجی [[شافعی]] در کتاب "البیان" در احوال [[صاحب الزمان]] {{ع}} [[روایت]] کرده از [[حذیفه]] از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمود: اگر نماند از [[دنیا]] مگر یک روز، هرآینه برمی‌انگیزاند [[خداوند]]، مردی را که اسم او اسم من است و خلق او خلق من، [[کنیه]] او [[ابو عبد الله]] است و بیاید که آن جناب، مکنّی است به [[کنیه]] جمیع اضداد طاهرین خود"<ref>نجم الثلقب باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
:::::*«[[ابو عبد الله]] [[کنیه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. گنجی [[شافعی]] در کتاب "البیان" در احوال [[صاحب الزمان]] {{ع}} [[روایت]] کرده از [[حذیفه]] از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمود: اگر نماند از [[دنیا]] مگر یک روز، هرآینه برمی‌انگیزاند [[خداوند]]، مردی را که اسم او اسم من است و خلق او خلق من، [[کنیه]] او [[ابو عبد الله]] است و بیاید که آن جناب، مکنّی است به [[کنیه]] جمیع اضداد طاهرین خود"<ref>نجم الثلقب باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
:::::*«[[ابوصالح]] [[کنیه]] معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن [[حضرت]] را به این اسم می‌خوانند و [[شاعران]] و ادیبان در قصاید و [[مدایح]] خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که [[صالح]]، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت [[ارشاد]] گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[روایت]] شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا [[ابا صالح]] المهدی ادرکنی" از [[حضرت]] مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
:::::*«[[ابوصالح]] [[کنیه]] معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن [[حضرت]] را به این اسم می‌خوانند و [[شاعران]] و ادیبان در قصاید و [[مدایح]] خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که [[صالح]]، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت [[ارشاد]] گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[روایت]] شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا [[ابا صالح]] المهدی ادرکنی" از [[حضرت]] مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
:::::*«[[کنیه]] اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ‌"، "اخ" یا "اخت" باشد. در [[عرب]] متداول است و به منظور [[تعظیم]] و [[تجلیل]] از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، [[ابومحمد]]، [[ابوابراهیم]]، [[ابوالحسن]]، [[ابوبکر]]، [[ابوصالح]] و [[ابوتراب]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[پیامبر اسلام]] {{ع}} فرمود: "[[مهدی]] از [[فرزندان]] من است و اسم او اسم من و [[کنیه]] او [[کنیه]] من است"<ref>کمال الدین، ص ۲۸۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۹۴.</ref>.
:::::*«[[کنیه]] اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ‌"، "اخ" یا "اخت" باشد. در [[عرب]] متداول است و به منظور [[تعظیم]] و [[تجلیل]] از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، [[ابومحمد]]، [[ابوابراهیم]]، [[ابوالحسن]]، [[ابوبکر]]، [[ابوصالح]] و [[ابوتراب]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[پیامبر اسلام]] {{ع}} فرمود: "[[مهدی]] از [[فرزندان]] من است و اسم او اسم من و [[کنیه]] او [[کنیه]] من است"<ref>کمال الدین، ص ۲۸۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}



نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۱

الگو:پرسش غیرنهایی

کنیه‌های امام مهدی چیستند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / آشنایی با امام مهدی / معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی) / کنیه امام مهدی

کنیه‌های امام مهدی(ع) چیستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

علی رضا رجالی تهرانی
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رجالی تهرانی، در کتاب «یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
«نام اصلی حضرت(ع)، محمد است. نامی که پیغمبر اکرم (ص) برای او گذارده و فرمود: اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. کنیه حضرت: ابوالقاسم است. و نیز ابو صالح و ابو عبداللّه و ابو ابراهیم و ابو جعفر و ابو الحسین هم گفته شده است[۱]»[۲].

پاسخ‌های دیگر

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. الزام النّاصب، شیخ حائری یزدی، ج ۱، ص ۴۸۳.
  2. یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۵۹ الی ۶۱.
  3. " الْمَهْدِيُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏ اسْمُهُ‏ اسْمِي‏ وَ كُنْيَتُهُ‏ كُنْيَتِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۶، ح ۱.
  4. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۷۳، ح ۲۴
  5. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۳۵.
  6. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۴-۳۵.
  7. موعودنامه، ص ۶۴.
  8. نجم الثاقب، باب دوم
  9. موعودنامه، ص ۶۴.
  10. نجم الثاقب، باب دوم
  11. موعودنامه، ص ۶۷.
  12. نجم الثلقب باب دوم
  13. موعودنامه، ص ۶۶.
  14. نجم الثاقب، باب دوم
  15. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲.
  16. نجم الثاقب، باب دوم.
  17. موعودنامه، ص ۶۶.
  18. معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.
  19. نجم الثاقب، باب دوم.
  20. کمال الدین، ص ۲۸۶.
  21. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۹۴.
  22. اصول کافی، ج ۱، ص ۴۱۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴؛ منتخب الاثر، ص ۲۱۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۱، ۲۶۵ و ۲۶۹؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۱۶۴؛ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۶۶؛ الامام المهدی، ص ۸ و ۳۶۶؛ الزام الناصب، ص ۱۴۰ و ۱۴۲.
  23. کامل سلیمان، روزگار رهایی، ج1، ص 68.
  24. اسمی است که با لفظ «أب» یا «أم» شروع می‌شود؛ مانند: اباعبدالله و امّ البنین.
  25. بالادستان، محمد امین،حائری‌‎پور، محمد مهدی،یوسفیان، مهدی؛ نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.
  26. بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.