ارهاب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[ترس]] را تحمیل کردن، القای [[رعب]] و [[وحشت]]، ترسانیدن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج‌۵، ص‌۳۳۷.</ref>. از "رهب" به معنای [[ترس]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۴۷.</ref>، [[ترس]] با اجتناب و [[اضطراب]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص‌۲۰۴.</ref> یا [[ترس]] مستمر<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۰۹.</ref> و ضد رغبت.
*ارهاب: [[ترس]] را تحمیل کردن، القای [[رعب]] و [[وحشت]]، ترسانیدن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج‌۵، ص‌۳۳۷.</ref>. از "رهب" به معنای [[ترس]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۴۷.</ref>، [[ترس]] با اجتناب و [[اضطراب]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص‌۲۰۴.</ref> یا [[ترس]] مستمر<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۰۹.</ref> و ضد رغبت.
*إرهاب و ایجاد [[خوف]] و [[وحشت]] در [[دشمنان]] با [[آمادگی]] قوای نظامی و تهیه جنگ‌افزار، نوعی بازدارندگی از تهدیدهای [[دشمنان]] است{{متن قرآن|وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ}}<ref>«و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید» سوره انفال، آیه ۶۰.</ref>.
*إرهاب و ایجاد [[خوف]] و [[وحشت]] در [[دشمنان]] با [[آمادگی]] قوای نظامی و تهیه جنگ‌افزار، نوعی بازدارندگی از تهدیدهای [[دشمنان]] است{{متن قرآن|وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ}}<ref>«و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید» سوره انفال، آیه ۶۰.</ref>.
*این [[قدرت]] بازدارنده در [[جامعه اسلامی]]، برای [[جان]]، [[مال]] و [[ناموس]] کسانی که در قلمرو [[حکومت]] [[اسلام]] [[زندگی]] می‌کنند، [[امنیت]] ایجاد می‌کند. [[همیاری]] و کمک [[مسلمانان]]، چه با [[آموزش]] نظامی و [[آمادگی]] [[جنگی]] یا [[انفاق مال]] و وسایل و ابزار نظامی (مانند اسب در آن عصر) از قبیل [[انفاق در راه خدا]] به شمار آمده است: {{متن قرآن|وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ}}<ref>«و آنچه در راه خداوند ببخشید، به شما تمام باز خواهند داد» سوره انفال، آیه ۶۰.</ref> و [[منفعت]] این [[آمادگی]] و جمع‌آوری قوای مختلف، تأمین [[امنیت جامعه]] در قبال تهدیدات [[دشمنان]] است که نفع آن به فرد و [[جامعه]] می‌رسد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>؛ لذا طبق [[دستور]] [[قرآن کریم]]، بر همه [[مسلمانان]] در همه عصرها و نسل‌ها [[واجب]] است، لوازم مادی و [[معنوی]] [[دفاع]] از خود، از جمله ابزار و آلات و نیروی آموزش‌دیده و نظامی و سایر مقدمات مانند پیمان‌های نظامی و ایجاد استحکامات و... را فراهم کنند تا [[دشمنان دین]] و [[مؤمنان]] در [[خوف]] و [[وحشت]] از تجاوزگری باشند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۴۹-۵۰.</ref>.
*این [[قدرت]] بازدارنده در [[جامعه اسلامی]]، برای [[جان]]، [[مال]] و [[ناموس]] کسانی که در قلمرو [[حکومت]] [[اسلام]] [[زندگی]] می‌کنند، [[امنیت]] ایجاد می‌کند. [[همیاری]] و کمک [[مسلمانان]]، چه با [[آموزش]] نظامی و [[آمادگی]] [[جنگی]] یا [[انفاق مال]] و وسایل و ابزار نظامی (مانند اسب در آن عصر) از قبیل [[انفاق در راه خدا]] به شمار آمده است: {{متن قرآن|وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ}}<ref>«و آنچه در راه خداوند ببخشید، به شما تمام باز خواهند داد» سوره انفال، آیه ۶۰.</ref> و [[منفعت]] این [[آمادگی]] و جمع‌آوری قوای مختلف، تأمین [[امنیت جامعه]] در قبال تهدیدات [[دشمنان]] است که نفع آن به فرد و [[جامعه]] می‌رسد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>؛ لذا طبق [[دستور]] [[قرآن کریم]]، بر همه [[مسلمانان]] در همه عصرها و نسل‌ها [[واجب]] است، لوازم مادی و [[معنوی]] [[دفاع]] از خود، از جمله ابزار و آلات و نیروی آموزش‌دیده و نظامی و سایر مقدمات مانند پیمان‌های نظامی و ایجاد استحکامات و... را فراهم کنند تا [[دشمنان دین]] و [[مؤمنان]] در [[خوف]] و [[وحشت]] از تجاوزگری باشند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۴۹-۵۰.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۳۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ارهاب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  1. ایجاد ارتباط؛ یعنی عامل بازدارنده به طرف مقابل تفهیم کند، به چه اموری علاقه‌مند است و هیچ‌گونه انعطافی را در آن موارد نمی‌پذیرد.
  2. قابلیت؛ یعنی بازدارنده بتواند رقیب احتمالی را تهدید به مجازاتی کند که او از انجام هرگونه عمل مخالفِ خواسته‌اش منصرف شود.
  3. اعتقاد به اعتبار تهدید؛ یعنی طرف مقابل مطمئن باشد که نه‌تنها مجازات احتمالی مورد نظر او سنگین‌تر از منافع آن است، بلکه طرف اول در انجام مجازات لحظه‌ای تردید به خود راه نمی‌دهد[۹][۱۰].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج‌۵، ص‌۳۳۷.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۴۷.
  3. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص‌۲۰۴.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۰۹.
  5. «و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید» سوره انفال، آیه ۶۰.
  6. «و آنچه در راه خداوند ببخشید، به شما تمام باز خواهند داد» سوره انفال، آیه ۶۰.
  7. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۶-۱۱۷.
  8. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۴۹-۵۰.
  9. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۱۳.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۶۹-۷۱.