الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*یکی از بزرگترین مصادیق برپایی [[عدالت]] در حوزۀ [[اجتماع]] در [[عصر غیبت]]، [[تشکیل حکومت دینی]] است، [[حکومتی]] که بر پایه [[موازین]] [[دین]] شکل میگیرد و میکوشد [[عدالت]] را در حوزۀ [[اجتماع]] زنده کند. | *یکی از بزرگترین مصادیق برپایی [[عدالت]] در حوزۀ [[اجتماع]] در [[عصر غیبت]]، [[تشکیل حکومت دینی]] است، [[حکومتی]] که بر پایه [[موازین]] [[دین]] شکل میگیرد و میکوشد [[عدالت]] را در حوزۀ [[اجتماع]] زنده کند. | ||
*در تقسیمبندی [[عدالت]] باید گفت [[عدالت]] در تمامی زمانها ([[عصر حضور]] و [[غیبت]]) منحصر در یک موضوع مانند [[اقتصاد]] نیست، بلکه در تمام حوزهها جریان دارد: از جمله: در حوزۀ [[اعتقاد]]، حوزۀ [[فرهنگ]]، حوزه [[اجتماع]]، حوزۀ [[اقتصاد]]، [[خانواده]]، [[سیاست]]، [[عدالت]] در حوزۀ [[طبیعت]] و محیط زیست و در برابر [[دشمن]]. | *در تقسیمبندی [[عدالت]] باید گفت [[عدالت]] در تمامی زمانها ([[عصر حضور]] و [[غیبت]]) منحصر در یک موضوع مانند [[اقتصاد]] نیست، بلکه در تمام حوزهها جریان دارد: از جمله: در حوزۀ [[اعتقاد]]، حوزۀ [[فرهنگ]]، حوزه [[اجتماع]]، حوزۀ [[اقتصاد]]، [[خانواده]]، [[سیاست]]، [[عدالت]] در حوزۀ [[طبیعت]] و محیط زیست و در برابر [[دشمن]]. | ||
*اما مسئلهای که سبب میشود [[عدالت]] در [[زمان غیبت]] حساستر به نظر بیاید و جزء [[وظایف]] اصلی [[منتظران]] قرار بگیرد این است که [[ظلم]] در [[زمان غیبت]] به خاطر نبود [[امام]] و مدعیانی که به [[دروغ]] ادعای ادارۀ [[جامعه]] را دارند بسیار بیشتر | *اما مسئلهای که سبب میشود [[عدالت]] در [[زمان غیبت]] حساستر به نظر بیاید و جزء [[وظایف]] اصلی [[منتظران]] قرار بگیرد این است که [[ظلم]] در [[زمان غیبت]] به خاطر نبود [[امام]] و مدعیانی که به [[دروغ]] ادعای ادارۀ [[جامعه]] را دارند بسیار بیشتر است؛ چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} در روایتی فرمودند: «این امر (یعنی [[دولت حضرت مهدی]]) وجود پیدا نخواهد کرد تا هیچ گروهی باقی نمانند مگر اینکه بر [[مردم]] [[حکومت]] کرده باشند؛ تا کسی نگوید: اگر ما [[حکومت]] میکردیم، به [[عدالت]] [[رفتار]] میکردیم. بعد از [[حکومت]] مدعیان [[قائم]] ما [[قیام]] به [[حق]] و [[عدالت]] خواهد کرد». | ||
*بنابراین نه تنها [[عزلت نشینی]] و گوشیهگیری در [[زمان غیبت]] امری مذموم است، بلکه ایجاد عدالتطلبی در [[زمان غیبت]] اهتمام ویژهای را از جانب [[منتظرین]] میطلبد چراکه [[ظلم و ستم]] در زمان [[غیبت]] بیش از زمانهایی است که [[امام]] در آن زمان حضور دارد. | *بنابراین نه تنها [[عزلت نشینی]] و گوشیهگیری در [[زمان غیبت]] امری مذموم است، بلکه ایجاد عدالتطلبی در [[زمان غیبت]] اهتمام ویژهای را از جانب [[منتظرین]] میطلبد چراکه [[ظلم و ستم]] در زمان [[غیبت]] بیش از زمانهایی است که [[امام]] در آن زمان حضور دارد. | ||
<div class="readmoreButton">[[وظیفه مردم در عصر غیبت کبری برای برپایی عدالت چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div> | <div class="readmoreButton">[[وظیفه مردم در عصر غیبت کبری برای برپایی عدالت چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div> |
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۵
- عدل در لغت به معنی راستی، درستی و برابری و در اصطلاح به معنی قراردادن هر چیز در جایگاه خودش است. برپاداشتن عدالت از سوی مردم یکی از اهداف بزرگ بعثت انبیاست: ﴿لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾ و این مسئولیتی است که اختصاص به دوره و شرایط خاص ندارد و همه مؤمنان در همیشه تاریخ موظف به انجام آن هستند.
- یکی از بزرگترین مصادیق برپایی عدالت در حوزۀ اجتماع در عصر غیبت، تشکیل حکومت دینی است، حکومتی که بر پایه موازین دین شکل میگیرد و میکوشد عدالت را در حوزۀ اجتماع زنده کند.
- در تقسیمبندی عدالت باید گفت عدالت در تمامی زمانها (عصر حضور و غیبت) منحصر در یک موضوع مانند اقتصاد نیست، بلکه در تمام حوزهها جریان دارد: از جمله: در حوزۀ اعتقاد، حوزۀ فرهنگ، حوزه اجتماع، حوزۀ اقتصاد، خانواده، سیاست، عدالت در حوزۀ طبیعت و محیط زیست و در برابر دشمن.
- اما مسئلهای که سبب میشود عدالت در زمان غیبت حساستر به نظر بیاید و جزء وظایف اصلی منتظران قرار بگیرد این است که ظلم در زمان غیبت به خاطر نبود امام و مدعیانی که به دروغ ادعای ادارۀ جامعه را دارند بسیار بیشتر است؛ چنانکه امام صادق(ع) در روایتی فرمودند: «این امر (یعنی دولت حضرت مهدی) وجود پیدا نخواهد کرد تا هیچ گروهی باقی نمانند مگر اینکه بر مردم حکومت کرده باشند؛ تا کسی نگوید: اگر ما حکومت میکردیم، به عدالت رفتار میکردیم. بعد از حکومت مدعیان قائم ما قیام به حق و عدالت خواهد کرد».
- بنابراین نه تنها عزلت نشینی و گوشیهگیری در زمان غیبت امری مذموم است، بلکه ایجاد عدالتطلبی در زمان غیبت اهتمام ویژهای را از جانب منتظرین میطلبد چراکه ظلم و ستم در زمان غیبت بیش از زمانهایی است که امام در آن زمان حضور دارد.