سفک: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
خط ۲۲: خط ۲۲:
از آنجا که میان [[قوم بنی‌اسرائیل]] همواره [[نزاع]] و [[خونریزی]] وجود داشت، [[خداوند]] در [[تورات]] از آنان [[عهد]] و [[پیمان]] گرفت که میان خود به [[کشتار]] و [[خونریزی]] نپردازند؛ امّا آنان [[پیمان]] شکستند و [[خداوند]] به این [[پیمان شکنی]] آنان را [[مؤاخذه]] کرد: {{متن قرآن|وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که از شما پیمان گرفتیم که خون همدیگر را نریزید و یکدیگر را از خانه‌هاتان آواره نسازید سپس اقرار کردید در حالی که خود (بر آن) گواهی می‌دهید» سوره بقره، آیه ۸۴.</ref>.<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۲۱۴.</ref>.
از آنجا که میان [[قوم بنی‌اسرائیل]] همواره [[نزاع]] و [[خونریزی]] وجود داشت، [[خداوند]] در [[تورات]] از آنان [[عهد]] و [[پیمان]] گرفت که میان خود به [[کشتار]] و [[خونریزی]] نپردازند؛ امّا آنان [[پیمان]] شکستند و [[خداوند]] به این [[پیمان شکنی]] آنان را [[مؤاخذه]] کرد: {{متن قرآن|وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که از شما پیمان گرفتیم که خون همدیگر را نریزید و یکدیگر را از خانه‌هاتان آواره نسازید سپس اقرار کردید در حالی که خود (بر آن) گواهی می‌دهید» سوره بقره، آیه ۸۴.</ref>.<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۲۱۴.</ref>.


آنچه به عنوان {{متن قرآن|يَسْفِكُ الدِّمَاءَ}} در [[قرآن کریم]] آمده است، [[کشتار]] و [[خونریزی]] به [[انگیزه]] انتقام‌کشی یا تشفی [[قلب]] و خشونت‌گرایی و [[لذت]] از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و [[پلید]] است؛ امّا در [[راه]] [[دفاع]] از مرزهای سرزمینی و [[شهر]] و دیار یا [[سرکوب]] [[توطئه]] [[دشمنان]]، [[جهاد]] و [[دفاع مقدس]] [[تشریع]] شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی [[انگیزه]] در این [[جنگ‌ها]] [[مقدس]] و با [[سفک]] دماء متفاوت است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۰-۳۴۱.</ref>
آنچه به عنوان {{متن قرآن|سْفِكُ الدِّمَاءَ}} در [[قرآن کریم]] آمده است، [[کشتار]] و [[خونریزی]] به [[انگیزه]] انتقام‌کشی یا تشفی [[قلب]] و خشونت‌گرایی و [[لذت]] از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و [[پلید]] است؛ امّا در [[راه]] [[دفاع]] از مرزهای سرزمینی و [[شهر]] و دیار یا [[سرکوب]] [[توطئه]] [[دشمنان]]، [[جهاد]] و [[دفاع مقدس]] [[تشریع]] شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی [[انگیزه]] در این [[جنگ‌ها]] [[مقدس]] و با [[سفک]] دماء متفاوت است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۰-۳۴۱.</ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سفک (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خون ‌ریختن و خونریزی[۱]. اصل آن به معنای روان و جاری ‌کردن (با دشمنی و عداوت)[۲].

﴿أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ[۳].

خونریزی در قرآن کریم منفور داشته شده و فرشتگان به همین دلیل از خداوند درباره خلقت آدم پرسیدند: ﴿أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ[۴]. در منشأ این پرسش فرشتگان دو نظر وجود دارد:

اول اینکه قبل از انسان مخلوقاتی از جن در زمین بوده‌اند که فساد و خونریزی می‌کردند و فرشتگان آنها را دیده بودند.

دوم اینکه فرشتگان می‌دانستند، طبیعت چنین خلقتی از خاک و ماده که دارای اختیار و اراده است، به فساد و خونریزی منجر خواهد شد[۵].

از آنجا که میان قوم بنی‌اسرائیل همواره نزاع و خونریزی وجود داشت، خداوند در تورات از آنان عهد و پیمان گرفت که میان خود به کشتار و خونریزی نپردازند؛ امّا آنان پیمان شکستند و خداوند به این پیمان شکنی آنان را مؤاخذه کرد: ﴿وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ[۶].[۷].

آنچه به عنوان ﴿سْفِكُ الدِّمَاءَ در قرآن کریم آمده است، کشتار و خونریزی به انگیزه انتقام‌کشی یا تشفی قلب و خشونت‌گرایی و لذت از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و پلید است؛ امّا در راه دفاع از مرزهای سرزمینی و شهر و دیار یا سرکوب توطئه دشمنان، جهاد و دفاع مقدس تشریع شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی انگیزه در این جنگ‌ها مقدس و با سفک دماء متفاوت است.[۸]

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۴۲.
  3. «آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد » سوره بقره، آیه ۳۰.
  4. «آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد » سوره بقره، آیه ۳۰.
  5. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۱۲۵.
  6. «و (یاد کنید) آنگاه را که از شما پیمان گرفتیم که خون همدیگر را نریزید و یکدیگر را از خانه‌هاتان آواره نسازید سپس اقرار کردید در حالی که خود (بر آن) گواهی می‌دهید» سوره بقره، آیه ۸۴.
  7. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۲۱۴.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۴۰-۳۴۱.