قبیله در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث قبیله است. "قبیله" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

قبیله در قرآن - قبیله در حدیث - قبیله در فقه اسلامی - قبیله در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل قبیله (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

قبیله، واحد کوچک سیاسی و متشکل از گروهی از خانواده‌های خویشاوند است که به دلیل رابطه نسبی و سببی و انگیزۀ زندگی مشترک در یک سرزمین، تحت ریاست شیخ قبیله، طبق سلسله رسومات، سنت‌ها و مقررات عرفی مشترک اداره می‌شود. در قبیله، به عنوان یک جامعه سیاسی، عناصر کشور و محتوای دولت وجود دارد؛ مانند زمین، تشکل عمومی، قدرت سیاسی و حکومت. تابعیت نیز در قبیله به صورت خویشاوندی و هم‌خونی بوده است.

طبق آیه ﴿يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ﴾، قبیله از نشانه‌های شناسایی افراد انسانی به شمار آمده و پیامبر(ص) از آغاز تشکیل حکومت، با بسیاری از قبایل که هر کدام دارای تشکیلات سیاسی مستقلی بودند، ارتباط سیاسی برقرار نمود.

از آنجا که نظام حکومتی در حجاز و بخش‌های دیگر شبه جزیرۀ عربستان با سیستم قبیله‌ای اداره می‌شد، همواره میان این قبایل، عداوت و دشمنی‌های دیرین وجود داشت؛ از این‌رو، پیامبر(ص) با انعقاد پیمان "اخوت اسلامی" میان قبایل - با حفظ آداب و رسوم قبیله‌ای - سعی در نزدیک کردن آنها به هم نمود و قبایل، با وجود حفظ سیستم قبیله‌ای خود، جزو امت واحده بوده و همین امر، زمینه‌ساز شکل‌گیری حکومت مقتدر اسلامی گردید.

عشیره در فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

گروه نزدیکان مرد و خاندان. اصل آن "عشر" عدد "ده" و همچنین به معنای تداخل و مخالطه، مصاحبت با اختلاط.

﴿وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ﴾.

آیه شریفه به مرحله دعوت آشکار حضرت رسول(ص) اشاره دارد که به امر خداوند از خاندان و نزدیکان آن حضرت آغاز شد. گفته شده است که عشیره پیامبر(ص) بنی‌هاشم و بنی‌المطلب بوده‌اند .

عشیره از اصطلاحاتی است که برای اشاره به گروه‌های انسانی و جمعیت‌ها در قرآن وارد شده است.

قبیله در فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

از تقسیمات گروه‌های انسانی در زبان عربی.

﴿وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا﴾.

مجموعه‌ای از اصطلاحات مربوط به گروه‌های انسانی از جمله ناس، امت، شعب، عشیره، طائفه، فصیله، رهط و... در قرآن کریم وارد شده‌اند. چگونگی طبقه‌بندی گروه‌های انسانی، نقش اساسی در شناخت وضعیت توزیع قدرت و فرهنگ سیاسی یک سرزمین دارد.

منابع

• فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی
• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس