آیةالكرسی

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

آیةالكرسی در قرآن - آیةالكرسی در حدیث - آیةالكرسی در علوم قرآنی - آیةالكرسی در فقه اسلامی - آیةالكرسی در کلام اسلامی - آیةالكرسی در معارف و سیره رضوی

مقدمه

آیه ﴿اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾ از سوره بقره، به "آیة الکرسی" مشهور است و فضیلت بسیار دارد و به خواندن آن توصیه شده است.

در این آیه، چون از توحید و قدرت و احاطه فرمانروایی خداوند بر همه آسمان‌ها و زمین سخن به میان آمده و سیطره قدرت الهی بر همه هستی به سیطره یک فرمانروا بر تخت حکومتش تشبیه شده، به "آیة الکرسی" معروف شده است. کرسی در عربی به معنای تخت و صندلی است.

در روایات، برای خواندن این آیه مقدّس، تأثیر شفابخش و مصونیّت از بلاها و نجات از گرفتاری‌ها بیان شده است.

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس